توکن چیست؟ بر روی چه توکنی می‌توانیم سرمایه گذاری کنیم؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر بستر بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند. آنها می‌توانند نمایانگر مالکیت در یک دارایی، دسترسی به خدمات یا مشارکت در یک اکوسیستم خاص باشند. توکن‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند ایجاد می‌شوند و برای اهداف مختلفی مانند پرداخت، پاداش‌دهی و تعاملات درون شبکه استفاده می‌شوند.

تفاوت توکن با کوین

می‌دانیم که اصطلاحات کوین (coin) و توکن (token) را خیلی شنیده‌اید و شاید سخت باشد که تفاوت این دو را به درستی بیان کنید. ولی مطمئن باشید بعد از خواندن این مقاله نه تنها تفاوت این دو را به خوبی درک می‌کنید بلکه خیلی بیشتر در این خصوص یاد می‌گیرید. قبل از شروع این مورد هم بگیم که به کوین‌ها، سکه هم می‌گویند و تفاوت بین کوین و توکن در بلاکچین، کاربردها و پیاده‌سازی آن‌هاست. خوب، بریم سراغ ادامه داستان تا همه چیز رو در مورد فرق توکن و کوین یاد بگیریم.

بستر بلاکچین:

• کوین:کوین‌ها دارایی‌های دیجیتالی مستقل هستند که بر روی بلاکچین‌های خودشان فعالیت می‌کنند. مانند بیت‌کوین (Bitcoin) که بر روی بلاکچین بیت‌کوین فعالیت می‌کند یا اتر (Ether) که بر روی بلاکچین اتریوم فعالیت دارد.
• توکن: توکن‌ها بر بستر بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و بلاکچین مستقلی ندارند. به عنوان مثال، توکن‌های ERC-20 بر بستر بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شوند.

کاربرد:

• کوین: بیشتر به عنوان ارز دیجیتال برای تراکنش‌های مالی، ذخیره ارزش و وسیله تبادل استفاده می‌شوند.
• توکن: کاربردهای وسیع‌تری دارند و می‌توانند نمایانگر مالکیت دارایی‌ها، دسترسی به خدمات، حقوق رأی‌دهی و موارد دیگر باشند.

تولید و ایجاد:

کوین: تولید کوین‌ها از طریق فرآیند ماینینگ (استخراج) یا استیکینگ (سهام‌گذاری) انجام می‌شود.

توکن: ایجاد توکن‌ها از طریق قراردادهای هوشمند و بدون نیاز به ماینینگ یا استیکینگ انجام می‌شود.

با درک تفاوت‌های بین توکن‌ها و کوین‌ها، می‌توان به نقش و کاربرد هر یک در اکوسیستم بلاکچین پی برد و از آنها برای اهداف مختلف بهره برد.

اما همانطور که از عنوان این مقاله مشخص است، هدف ما در این مقاله بررسی توکن و پاسخ به این سوال است که اصلا سرمایه گذاری روی توکن‌ها کار درستی است؟

برای همین در بخش بعدی به فواید و کاربردهای توکن از زاویه دقیق‌تری خواهیم پرداخت.

فواید و کاربردهای توکن

کاربرد توکن به کارایی خاص و هدف ایجاد یک توکن در اکوسیستم  گفته می‌شود. کارایی‌های مناسب در راستای اهداف مشخص پروژه ضمن ایجاد ارزش ذاتی برای یک توکن باعث تشویق مشارکت کنندگان می‌شود. برعکس، اگر یک توکن از ویژگی‌ها و فواید مشخصی برخوردار نباشد، به عنوان یک پروژه غیر ضروری، تحمیل شده، بدون هدف و حتی کلاهبرداری شناخته می‌شود. در ادامه نمونه‌هایی از هر دو این مدل‌ها ارائه شده است.

فواید یک توکن خوب:

اجازه دسترسی: بعضی از توکن‌ها می‌توانند امکان دسترسی به خدمات یا ویژگی‌های خاص در یک پلتفرم را برای کاربران فراهم کنند. به عنوان مثال، توکن Basic Attention Token (BAT) امکان پرداخت هزینه برخورداری از فضای تبلیغات و جلب توجه کاربران در اکوسیستم مرورگر Brave را فراهم می‌کند.

حاکمیت: برخی توکن ها حق رای را به همراه دارند و به دارندگان اجازه می‌دهند در فرآیندهای تصمیم‌گیری پلتفرم مشارکت کنند. برای مثال، توکنMKR متعلق به Maker DAO امکان رای دادن کاربران در مورد پیشنهادات مختلفی که آینده و سیاست‌های پلتفرم را تعیین می‌کنند، به ارمغان می‌آورد.

استیک کردن (Staking) و امنیت شبکه: در سیستم‌های مبتنی بر اثبات سهام، در فرایندی به نام استیک کردن، از توکن ها به عنوان ابزاری برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و یا ایجاد بلوک‌های جدید و در نتیجه بهبود و ارتقاء امنیت شبکه استفاده می‌شود. انتقال اتریوم به اتریوم 2.0 و توکن ADA (کاردانو) نمونه‌هایی از این نوع توکن ها هستند.

وثیقه و وام‌دهی: در پلتفرم‌های دیفای (DeFi)، کاربران می‌توانند توکن‌هایی را به عنوان وثیقه قفل کنند و در عوض سایر دارایی‌ها را قرض گرفته و یا استیبل کوین جدید دریافت (ضرب) کنند.

کاهش کارمزد: برخی صرافی ها توکن های مختص خود را با هدف ایجاد امکان پرداخت هزینه‌های معاملات با نرخ کمتر ارائه می‌کنند. مانند توکنBNB  صرافی بایننس.

خصوصیات یک توکن بد:

پذیرش اجباری: در برخی پروژه‌ها، استفاده از یک ارز دیجیتال خاص برای برخورداری از خدمات آن پروژه الزامی است. در این صورت پذیرش این توکن ها بصورت اجباری صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، پلتفرمی که می‌تواند به راحتی از استیبل کوین، بیت کوین یا حتی ارز های فیات استفاده کند اما در عوض اصرار دارد که کاربران باید از توکن اختصاصی این پلتفرم و بدون هیچ ارزش افزوده مشخص استفاده کنند.

کاربرد اضافی: توکنی که کاربرد آن با یک توکن دیگر در همان اکوسیستم، (بدون هدف مشخص) همپوشانی دارد. این موضوع می‌تواند کاربران را گیج نموده و باعث تقسیم سرمایه بین دو توکن مختلف شود.

کاربرد بیش از حد پیچیده: اگر کاربری یک توکن خیلی پیچیده باشد یا کاربران برای استفاده از آن ناچار به عبور از چندین مرحله باشند، میزان پذیرش توکن مذکور کاهش پیدا خواهد کرد. دو اصل سادگی و کاربر پسند بودن باید در اولویت کاربرد‌های یک توکن قرار گیرد.

تقاضا برای یک توکن؛ چه توکنی ارزش سرمایه گذاری دارد؟

با نگاهی به گذشته می‌بینیم که مهمترین عامل تغییرات قیمت ارز های مختلف، قانون عرضه و تقاضا بوده است. در نتیجه، تلاش برای افزایش تقاضای خرید یک ارز و در عین حال کاهش میزان عرضه، به نفع تمام ذینفعان یک پروژه خواهد بود.

افزایش تقاضا برای توکن حاصل مجموعه‌ای از اقدامات استراتژیک، فنی و بازاریابی است. در ادامه به چند عامل کلیدی اشاره می‌کنیم:

کاربرد و کارایی شفاف: کاربرد یک توکن چه برای حاکمیت، اجازه دسترسی، استیک کردن یا هر عملکرد دیگری باشد، باید به وضوح برای کاربران احتمالی پروژه تشریح شود.

فناوری و امنیت قوی: یک پروژه باید از نظر فناوری ساختاری، مقیاس پذیری و امنیت حرفی برای گفتن داشته باشد. حسابرسی‌های منظم و با برنامه، به ویژه اگر توسط شرکت‌های معتبر انجام شوند، به جلب اعتماد کاربران کمک می‌کنند.

انتهای رپرتاژ آگهی