آبی‌ها بر سر دوراهی؛ بایدن به آخر خط رسید؟

اکوایران: مناظره ۲۷ ژوئن بین ترامپ و بایدن نشان داد که رئیس‌جمهور مستقر آمریکا گزینه‌ای پرمخاطره برای حزب دموکرات محسوب شده و می‌تواند تنها به افزایش محبوبیت ترامپ منجر شود.

به نوشته اکونومیست، جو بایدن ۸۱ساله که تا پایان دوره دوم ریاست‌جمهوری خود ۸۶ساله خواهد شد، به طرز غیرقابل مفهومی با من‌و‌من سخن می‌گفت و زور می‌زد تا حملات خود به ترامپ را کامل بیان کند؛ اما تنها نشان داد که تردیدها در مورد توانایی ذهنی او کاملاً درست هستند. ترامپ هم که مثل همیشه خود بود، منسجم‌تر و شفاف‌تر از بایدن به نظر می‌رسید. تصمیم رئیس‌جمهور برای شرکت مجدد در رقابت‌ها به جای کناره‌گیری به نفع چهره‌ای جوان، اکنون خطری علیه دموکراسی محسوب می‌شود که او دائماً مدعی است که از آن محافظت خواهد کرد.

صرف نقل سوتی‌های بی سر و ته بایدن حق مطلب را ادا نمی‌کند، اما تصویری از افتضاحی که به بار آمده می‌دهند. کافیست که به اولین جملات او در همان ابتدای مناظره نگاه کنیم؛ شاخصی که نشان می‌دهد رئیس‌جمهور در وضعیت نامناسبی قرار دارد: «با اطمینان از اینکه به تقویت سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود ادامه می‌دهیم، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که تک‌تک افراد را برای آنچه که من با چیز انجام دادم… با کووید… اوه، کووید… ببخشید، با هرکسی که لازم بود با او سروکار داشتیم… نگاه کنید، اگر بالاخره بیمه دولتی را شکست دهیم…». قبل از اینکه گند بیشتری بالا بیاید، مجری مناظره صحبت بایدن را قطع کرد که تنها یک نمونه از چند مرتبه‌ای بود که مجری به داد رئیس‌جمهور رسید.

با وجود نزدیک به یک هفته تمرین با مشاورانش، بایدن نتوانست در مسائلی که در موضع قدرت قرار داشت، مانند برقراری حق سقط جنین، نظرش را بیان کند. چیزی که از دهانش بیرون آمد این بود: «من از قانون «رو در برابر وید» حمایت می‌کنم که سه دوره را شامل می‌شد. اولین دوره بین زن و دکتر، دوره دوم بین دکتر و یک موقعیت شدید، سومین نیز بین دکتر، ببخشید بین زن و دولت است». سؤال مستقیم مجری از بایدن در مورد توانایی ذهنی او برای انجام وظیفه ریاست‌جمهوری، سؤالی که کاملاً باید برای آن آماده می‌بود، تنها پاسخی نصفه‌نیمه دریافت کرد که سریعاً به بحث در مورد تراشه‌های کامپیوتری و کره جنوبی کشیده شد.

عملکرد افتضاح بایدن به این معنا نیست که ترامپ شبیه رئیس‌جمهورها ظاهر شد. او شدیداً دروغ گفت، قول نداد که نتایج انتخابات نوامبر را بپذیرد که در واقع تهدیدی برای تکرار واقعه ۶ ژانویه ۲۰۲۱ است که تعدادی از حامیانش به ساختمان کنگره وارد شده و قصد متوقف‌ساختن تأیید انتخابات را داشتند. او حتی نانسی پلوسی، رئیس دموکرات مجلس نمایندگان آن زمان را مقصر ۶ ژانویه دانست. او بی‌نزاکت و بی‌ادب بود. او حتی تا جایی پیش رفت که گفت: «من با بازیگر فیلم‌های مستهجن رابطه نداشتم» و سپس رقیب خود را متهم کرد که نامزد پکن بوده و از چین پول می‌گیرد.

در مورد مسائل جدی سیاستی که رئیس‌جمهور آینده با آن مواجه خواهد شد، ترامپ طفره می‌رفت. پاسخ‌هایش به پرسش‌های مربوط به جنگ در اوکراین و غزه یکسان بود. اگر او رئیس‌جمهور می‌بود، به دلیل شخصیتی که داشت، این درگیری‌ها رخ نمی‌داد. زمانی که ترامپ روی سیاست زیست‌محیطی خود تحت فشار قرار گرفت، گفت: «من آب و هوای کاملاً تمیز می‌خواهم و در زمان من آن را داشتیم. ما اکسیژن داشتیم، بهترین عملکرد متعلق به دولت ما بود». دانش‌آموزان دبیرستانی می‌توانند پاسخ‌های جدی‌تری به این سؤال بدهند! اما ترامپ حداقل این تمایز را داشت که نسبت به رئیس‌جمهور، زنده به نظر برسد.

جالب اینجاست که پیش از مناظره، ترامپ سعی کرد با سخنان بی‌اساس، انتظارات از بایدن را افزایش دهد و این‌گونه عنوان کرد رئیس‌جمهور برای پوشاندن ضعف جسمی و ذهنی خود، از داروهای تقویتی استفاده می‌کند. یکی از متحدان ترامپ در کنگره حتی نامه‌ای ارسال کرد و از بایدن خواست که آزمایش مواد مخدر بدهد. اما هیچ یک از این حملات پیشگیرانه لازم نبود.

اما تمام این‌ها هرج‌ومرج ترامپی بود که همیشه شاهدش بوده‌ایم. برای رأی‌دهندگان آمریکایی که از این مناظره رنج بردند و میلیون‌ها نفری که بعداً قطعه‌هایی از آن را تماشا خواهند کرد، متمایزترین ویژگی آن دو، عملکرد ضعیف بایدن است. نه فقط نسبت به مناظره‌های قبلی، مانند مناظره‌های ۲۰۲۰، بلکه حتی نسبت به سخنرانی‌های چند ماه پیش رئیس‌جمهور، این نمایش یک عقب‌گرد محسوب می‌شود.

حتی قبل از پایان مناظره، نخبگان دموکرات شروع به وحشت کردند. با توجه به روندهای فعلی، بایدن برای پیروزی در انتخابات گزینه مناسبی نیست. او در ایالت‌های نوسانی که برای پیروزی به آن‌ها نیاز دارد، فاقد محبوبیت است. مناظرات معمولاً تأثیرات زیادی بر افکار عمومی ندارند، زیرا رأی‌دهندگان آمریکایی عمیقاً قطبی شده و به طور کلی متقاعدکردنشان سخت است، اما عملکردی به افتضاح می‌تواند به محبوبیت بایدن در نظرسنجی‌ها آسیب جدی وارد کند. بلافاصله پس از این مناظره، بازار شرط‌بندی بر انتخابات ریاست‌جمهوری شاهد کاهش قابل‌توجهی در احتمال اینکه بایدن واقعاً نامزد حزب باشد، ثبت کردند.

اگر رئیس‌جمهور از رقابت‌های انتخاباتی کنار بکشد، رویدادی لرزاننده و شاید حتی بیشتر از تصمیم لیندون جانسون برای کناره‌گیری از رقابت‌های ریاست‌جمهوری سال ۱۹۶۸ خواهد بود. بایدن ایده تبدیل‌شدن به پلی تک‌دوره‌ای برای نسل جدید دموکرات‌ها را مطرح کرده، اما مقاومت در برابر جذابیت دوره دوم ریاست‌جمهوری غیرممکن بود و هیچ‌کس در حزب نتوانست او را متقاعد سازد که راه را برای دیگران باز کند. اکنون انجام دیرهنگام این کار باعث آشفتگی خواهد شد.

در ماه آگوست، بایدن حمایت تقریباً تمام نمایندگان لازم برای تضمین نامزدیش در حزب را جمع به دست آورد. این بدان معناست که دیگر برای جایگزینی بایدن، خیلی دیر شده است. بر اساس قوانین کنوانسیون حزب دموکرات، پس از آن، این نمایندگان از قید تبعیت از جمع رها شده و آزادند که به هر کسی که می‌خواهند رأی دهند. در واقع، نامزد بعدی دموکرات‌ها توسط بزرگان حزب انتخاب می‌شود نه روند معمول رأی‌گیری بین نمایندگان حزب. تاکنون بایدن و متحدانش صدها میلیون دلار برای کمپین انتخاباتی خود جمع‌آوری کرده و بیشتر آن را صرف تبلیغات تلویزیونی از قبل رزروشده کرده‌اند.

حذف او از نامزدی حزب اقدامی افراطی خواهد بود که موجب شکاف عمیقی در حزب شده و آن را در آستانه رقابت با دونالد ترامپ تضعیف می‌سازد. با این حال، ممکن است پس از اجرای حضور ضعیف در مناظره، دموکرات‌ها احساس کنند که چاره‌ای ریسک ندارند.