ضرورت برنامه محوری در انتخابات مجلس
به نظر می رسد یک نکته مهم مغفول مانده است. این که رویکرد اصلی مردم در این انتخابات چه چیزی است؟ به نظر می رسد گروه های سیاسی و جناح های عمده ای که برای انتخابات مجلس شورای اسلامی به جلب نظر مردم و جذب آرای آنان امید بسته اند باید یک برآورد واقع بینانه از خواست ها و مطالبات اقشار مختلف مردم داشته باشند.
جام جم آنلاین: «ضرورت برنامه محوری در انتخابات مجلس»عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار به قلم فؤاد شمس است که در آن می خوانید؛
با این که چندین ماه تا انتخابات مجلس شورای اسلامی باقی مانده است از هم اکنون فضای سیاسی کشور به سمت انتخاباتی شدن می رود. احزاب و گروه های سیاسی به تکاپو افتاده اند. جناح های عمده ی سیاسی کشور برای شرکت در این انتخابات از هم اکنون رایزنی های خود را در سطح کشور آغاز کرده اند. بسیاری از تحلیل گران از هم اکنون گمانه زنی های مختلف را آغاز کرده اند.
اما در این میان به نظر می رسد یک نکته مهم مغفول مانده است. این که رویکرد اصلی مردم در این انتخابات چه چیزی است؟ به نظر می رسد گروه های سیاسی و جناح های عمده ای که برای انتخابات مجلس شورای اسلامی به جلب نظر مردم و جذب آرای آنان امید بسته اند باید یک برآورد واقع بینانه از خواست ها و مطالبات اقشار مختلف مردم داشته باشند.
باید این نکته مهم را متذکر شد که برخلاف ادوار گذشته که معمولا انتخابات در ایران “هویت محورانه” بوده است این بار به نظر می رسد انتخابات” برنامه محور” است. هر گروه و جناحی برنامه بهتری ارائه دهد قطعا پیروز است. این بار مردم بر این مبنا رای نمی دهند که هویت یک کاندیدا اصلاح طلب یا محافظه کار تعریف می شود یا القاب یک نامزد چیست؟ بلکه مردم به دنبال برنامه های دقیق و مشخص برای حل مشکلات شان هستند و به برنامه ها رای می دهند.
این گمان زنی نشات گرفته از تجربه انتخابات ریاست جمهوری در سال 92 است.
یک کاندیدا که اتفاقا تنها کاندیدایی بود که در کسوت روحانیت بود و از نظر هویتی هم موضع مشخصی داشت صرفا به دلیل این که یک برنامه مدون و دقیق برای رفع مشکلات هسته ای کشور و سیاست خارجی که در آن زمان مهم ترین دغدغه کشور بود رای آورد. انتخاب رویه عقلانی در سیاست خارجی مهم ترین برنامه ای بود که مردم به آن رای دادند. فارغ از هویت کاندیداها. شاید بتوان گفت که در انتخابات اسفند 94 برای مجلس شورای اسلامی مردم بیشتر رویکردشان به برنامه ها در سیاست های داخلی از جمله سیاست گذاری های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
با این که هنوز برای یک پیش بینی دقیق از نحوه مشارکت مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی و نحوه توزیع آرا زود است. اما می توان به صورت کلی گفت که قطعا مردم خواهان تغییر رویه های کلی مجلس فعلی خواهند بود. از این رو گروه ها و جناح های سیاسی می توانند در انتخابات پیش رو موفق عمل کنند که این خواست کلی مردم را از الان درک کنند و برای آن برنامه ریزی کنند. التبه در این بین اگر واقع بینانه نگاه کنیم امکان نامزد شدن بسیاری از چهره های معروف اصلاح طلب که نماد “هویت اصلاح طلبی” هستند، هنوز وجود ندارد. برای همین تاکید بر امر “هویتی” شاید نتواند نظر مردم را جلب کند. بر همین اساس اصلاح طلبان و اعتدالیون باید بیشتر بر روی برنامه تاکید کنند تا هویت!
در چنین بستری به نظر می رسد احزاب و گروه های سیاسی در انتخابات آتی موفق خواهند بود که ورای بحث های مبهم و کلی هویت محورانه ، تلاش کنند مطالبات واقعی و روزمره مردم را دریابند. برای آن برنامه دقیق و مدون ارائه دهند. کسانی که می خواهند بیشترین کرسی را در مجلس کسب کنند باید به خواست های جامعه مدنی خواست های زنان، جوان، معلمان، پرستاران، کارگران و دیگر اقشار مردم بیشتر توجه کنند. در شرایط فعلی مردم قطعا هم به کسانی رای می دهند که فارغ از دعواهای فرسایشی جناحی خسته کننده که بیشتر یک دعوای “هویت محورانه” است، برای رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی شان برنامه مشخصی داشته باشند.
با این اوصاف به نظر می رسد انتخابات پیش رو بیش از آن که هویت محور باشد برنامه محور خواهد بود. گروه ها و احزاب سیاسی دیگر به صفت هویت شان امکان رای آوری ندارند. القاب کلی و مبهم سیاسی که در چند سال اخیر بیش از حد هم استفاده شده است برای مردم جذابیتی ندارد که سبد رای جناح های سیاسی را پر کند. این بار برنامه های اجتماعی و اقتصادی مشخص است که می تواند رای مردم را جذب کند. از این رو به نظر نگارنده گروه های سیاسی اصلاح طلب و اعتدالی اگر واقعا قصد حضـــور جـــدی در ایـــن انتخابات دارند، در فرصت باقی مانده نسبت به ارائه برنامه های جدی و دقیق برای حل مشکلات جاری کشور خصوصا در حوزه های داخلی اقدام کنند. قطعا گروهی پیروز است که بتواند برنامه ی فراگیرتری برای حل مشکلات عمده جامعه ارائه دهد.