تاکید رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران بر لزوم سرمایه‌گذاری در ایمنی و معیشت کارگران معدن
به گزارش اصفهان زیبا ؛ کارگران معدن، به‌عنوان یکی از سخت‌ترین و کم‌برخوردارترین اقشار جامعه، با مشکلات معیشتی و شغلی متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این کارگران، چه رسمی و چه غیررسمی، اغلب بدون قرارداد مشخص مشغول به کارند و حقوق دریافتی آن‌ها به‌هیچ‌وجه پاسخگوی نیازهای معیشتی‌شان نیست.
برای بسیاری از این کارگران حتی نصف خط فقر نیز پوشش داده نمی‌شود؛ امری که آنان را در تنگنای معیشتی شدید قرار داده است. به‌زعم نمایندگان کارگری، کارگران معدن نه‌تنها به‌دنبال افزایش حقوق هستند، بلکه مشارکت در سود معادن از طریق سهامدارشدن در آن‌ها را خواستارند. این موضوع می‌تواند به‌عنوان یکی از شروط اصلی استخدام کارگران مطرح شود.
دراین‌باره رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در گفت‌وگو با «اصفهان زیبا» بیان کرد: افزایش حقوق کارگران در شورای عالی کار موضوعی است که به‌طورمستمر موردبحث و بررسی قرار می‌گیرد؛ اما این مسئله تنها افزایش حقوق نیست؛ بلکه لازم است به وضعیت سخت و زیان‌آور کارگران معدن توجه ویژه شود. این افراد که در شرایطی پرخطر و آسیب‌زا مشغول به کارند، از سطح رفاه مناسبی برخوردار نیستند و حمایت‌های کافی از سوی کارفرمایان دریافت نمی‌کنند.
سمیه گلپور مطرح کرد: حقوقی که برای کارگران معدن زغال‌سنگ در نظر گرفته‌شده و بین ۱۴ تا ۲۸میلیون تومان متغیر است، برای یک کارگر معمولی و متخصص در این صنعت، بسیار پایین است. عدم ارائه دستمزد متناسب با شرایط و دشواری‌های کار در معادن، خطر خروج نیروی متخصص را افزایش می‌دهد. او افزود: این در حالی است که سرمایه‌گذاری در منابع انسانی و افزایش حقوق کارگران، می‌تواند به بهبود بهره‌وری و حفظ نیروی کار متخصص در این حوزه منجر شود. با کاهش دستمزدها و شرایط دشوار کار، نیروی کار به‌تدریج از این صنعت روی‌گردان می‌شود و این مسئله می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای معادن و اقتصاد کشور به همراه داشته باشد.
تأمین ایمنی و حمایت از کارگران معدن
گلپور تصریح کرد: افزون بر این، نبود احساس امنیت شغلی و عدم‌اطمینان به حفظ سلامت، از دیگر مشکلاتی است که کارگران معدن با آن روبه‌رو هستند. برخی از آنان به‌طور مستقیم بیان می‌کنند که هنگام ورود به معدن نمی‌دانند آیا دوباره به خانه بازخواهند گشت یا خیر! این نگرانی‌ها باعث می‌شود کارگران از مجلس و نهادهای قانون‌گذار خواستار توجه به سهم کارگری از معادن و همچنین برخورداری از سهام معدن شوند. این اقدام نه‌تنها باعث ایجاد دلگرمی برای کارگران در ادامه فعالیت‌هایشان می‌شود؛ بلکه به‌نوعی انگیزه‌ای برای افزایش بهره‌وری معادن نیز خواهد بود. رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران اظهار کرد: کارگران معدن بر این باورند که چنانچه سهام معدن به آن‌ها اختصاص یابد، نه‌تنها به شرایط بهتری ازنظر امنیت شغلی و مالی دست می‌یابند؛ بلکه انگیزه بیشتری برای تلاش و بهره‌وری در محیط کار نیز خواهند داشت.
او ادامه داد: درنهایت، لازم است حمایت‌های بیشتری از کارگران معدن، به‌ویژه در بخش ایمنی و بهداشت کاری صورت گیرد. تجهیزات ایمنی مناسب که از جان کارگران حفاظت می‌کند، باید با سرمایه‌گذاری‌های کافی تأمین و به‌روز شود. به نظر می‌رسد با توجه به شرایط دشوار و پرخطر معادن، تأمین تجهیزات ایمنی نه‌تنها یک ضرورت، بلکه یک مسئولیت اجتماعی برای کارفرمایان است.
لزوم سرمایه‌گذاری در ایمنی و معیشت کارگران معدن
گلپور تأکید کرد: گلپور تصریح کرد: افزون بر این، نبود احساس امنیت شغلی و عدم‌اطمینان به حفظ سلامت، از دیگر مشکلاتی است که کارگران معدن با آن روبه‌رو هستند. برخی از آنان به‌طور مستقیم بیان می‌کنند که هنگام ورود به معدن نمی‌دانند آیا دوباره به خانه بازخواهند گشت یا خیر! این نگرانی‌ها باعث می‌شود کارگران از مجلس و نهادهای قانون‌گذار خواستار توجه به سهم کارگری از معادن و همچنین برخورداری از سهام معدن شوند. این اقدام نه‌تنها باعث ایجاد دلگرمی برای کارگران در ادامه فعالیت‌هایشان می‌شود؛ بلکه به‌نوعی انگیزه‌ای برای افزایش بهره‌وری معادن نیز خواهد بود. رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران اظهار کرد: کارگران معدن بر این باورند که چنانچه سهام معدن به آن‌ها از کارگران معدن و تأمین نیازهای اساسی آنان، مستلزم توجه جدی نهادهای مسئول و همچنین سرمایه‌گذاری در منابع انسانی و تجهیزات ایمنی است. این اقدامات می‌تواند به بهبود وضعیت معیشتی، امنیت شغلی و بهره‌وری کارگران منجر شود و درنهایت از خروج نیروی کار متخصص و تهی‌شدن معادن از نیروهای توانمند جلوگیری کند.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران افزود: در شرایطی که مشکلات جامعه کارگری هرروز ابعاد گسترده‌تری پیدا می‌کند، به‌ویژه در موضوعاتی چون معیشت، تورم، ایمنی و بهداشت‌کار، انتظار می‌رفت که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، به ریاست آقای دکتر می‌دری، با شرکای اجتماعی همکاری بیشتری داشته باشد. وزیر محترم بارها بر اهمیت حل مسائل کارگری از طریق همکاری با شرکای اجتماعی تأکید کرده‌اند؛ اما متأسفانه تاکنون با وجود درخواست‌های مکرر ما برای دیدار و گفت‌وگو، این همکاری عملی نشده است.
درخواست تشکل‌های کارگری از دولت برای حمایت از کارگران
گلپور اذعان کرد: به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تشکل‌های کارگری، نامه‌های رسمی و درخواست‌های مکتوب متعددی برای دیدار با وزیر ارائه کرده‌ایم تا بتوانیم نظرات و مشکلات کارگران را از نزدیک مطرح کنیم؛ اما تاکنون جلسه‌ای کارشناسی یا دیداری مؤثر برای رسیدگی به این مشکلات برگزار نشده است. این عدم ارتباط در حالی است که رهبر معظم انقلاب نیز بارها بر اهمیت حلقه‌های میانی، مانند تشکل‌های کارگری، به‌عنوان یکی از ارکان حل مشکلات تأکید داشته‌اند.
او افزود: لازم به یادآوری است که تشکل‌های کارگری، به‌ویژه انجمن‌های صنفی مرتبط با ایمنی و بهداشت‌کار، نقشی بسیار مؤثر در بهبود وضعیت کارگران دارند. ما به‌عنوان انجمنی فعال در سراسر کشور، با تخصص در این حوزه و با ارتباطات گسترده‌ای که با جامعه کارگری داریم، بارها آمادگی خود را برای همکاری اعلام کرده‌ایم؛ به‌ویژه پس از حوادث اخیر، مانند اتفاق تلخ معدن زغال‌سنگ، نامه‌ای رسمی به وزارت تعاون ارسال و برای همکاری در این زمینه آمادگی کامل خود را اعلام کردیم. بااین‌حال، همچنان منتظر فرصتی هستیم تا بتوانیم این همکاری را به‌صورت تخصصی و عملیاتی انجام دهیم.گلپور خاطرنشان کرد: این نادیده‌گرفتن شرکای اجتماعی و بی‌توجهی به ظرفیت‌های موجود در تشکل‌های کارگری نه‌تنها به ضرر جامعه کارگری، بلکه به زیان کلیت جامعه است؛ ازاین‌رو درخواست داریم مسئولان نسبت به اهمیت نقش شرکای اجتماعی، به‌ویژه تشکل‌های کارگری، توجه بیشتری نشان دهند. این همکاری می‌تواند به تسریع حل مسائل کارگری و بهبود شرایط معیشتی و ایمنی کارگران منجر شود.
اولویت سرمایه‌گذاری در معادن، تأمین ایمنی و بهداشت کارگران؛ مهم‌تر از سودآوری
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران اظهار کرد: در پی افزایش فشارها بر جامعه کارگری معادن، به‌ویژه در حوزه معیشت و امنیت شغلی، مـوضوع سرمایه‌گذاری در ایمنی و بهداشت کارگران به یکی از مطالبات اساسی کارگران معدن تبدیل شده است. به نظر می‌رسد که سرمایه‌گذاری در ایمنی، همان‌قدر که حیاتی است، باید در اولویت اصلی صاحبان معادن قرار گیرد. به‌رغم هزینه‌های به نسبت کلان تجهیزات ایمنی و بهداشتی، این هزینه‌ها در مقایسه با جان گران‌بهای کارگران ایرانی بسیار ناچیز به نظر می‌رسد.
او تأکید کرد: اگر شورای عالی کار قصد دارد در جهت بهبود شرایط کارگران معدن اقداماتی انجام دهد، باید تأمین ایمنی و بهداشت‌کار را در اولویت بگذارد. تجهیزاتی که برای معادن موردنیاز است، باید به‌روز و مطابق با استانداردهای جهانی باشد؛ چراکه عدم تأمین این تجهیزات تنها بهره‌وری معادن را کاهش نمی‌دهد؛ بلکه جان هزاران کارگر را نیز به خطر می‌اندازد؛ بنابراین سرمایه‌گذاری در ایمنی و بهداشت معادن، پیش‌نیاز افزایش بهره‌وری و سودآوری بیشتر نیست، بلکه شرط لازم برای حفظ جان و سلامت کارگرانی است که در سخت‌ترین شرایط کار می‌کنند.
گلپور عنوان کرد: از سوی دیگر، کارگران معدن نه‌تنها به‌دنبال افزایش حقوق هستند؛ بلکه مشارکت در سود معادن از طریق سهامدار شدن در آن‌ها را خواستارند. این امر می‌تواند به‌عنوان یکی از شروط اصلی استخدام کارگران مطرح شود. سهامدارکردن کارگران در معادن نه‌تنها به ایجاد انگیزه و بهره‌وری بیشتر منجر می‌شود؛ بلکه حس تعلق و مسئولیت‌پذیری کارگران را نیز افزایش می‌دهد.
او گفت: درنهایت، اگر صاحبان معادن و سرمایه‌گذاران بخواهند از کار در این حوزه به سود کلان دست یابند، می‌بایست سهمی از این سود را به سرمایه‌گذاری در تجهیزات ایمنی و بهداشت کارگران اختصاص دهند. این سرمایه‌گذاری حیاتی، گامی در جهت حمایت از جان کارگران و تضمین آینده‌ای امن‌تر و پایدارتر برای آنان و خانواده‌هایشان خواهد بود.
