آقای نماینده سلام!
حسین قربان‌زاده
طرح دوفوریتی ۶ میلیون نفر به‌رغم اقبال خوبی که از سوی اکثریت نمایندگان مجلس داشته – تاکنون حدود ۱۸۰ امضا جمع شده – اما از سوی عده معدودی هم مورد نقد قرار گرفته است.
اگرچه نقد كارشناسي طرح حمايت از 6ميليون نيازمند از كارافتاده، مفيد و نتيجه‌بخش است، يكي از نمايندگان مجلس با اين استدلال كه اين طرح پوپوليستي است و براي رأي‌آوري در ايام انتخابات طرح شده، از آن انتقاد كرد؛ انتقادي كه اصل طرح را مورد نقد قرار نداده بلكه با برچسب‌هاي كلي مانند طرح سياسي، طرح توزيع پول بين مردم و طرح پوپوليستي مورد حمله قرار گرفته است.
حتما مطابق فرمايش رهبر معظم انقلاب در ديدار اخير نمايندگان بايد از رفتار و گفتاري كه براي تأثيرگذاري در انتخابات مجلس ابراز مي‌شود، پرهيز كرد اما نكته اينجاست كه آيا حمايت از هر طرحي كه نفع عمومي دارد يا منافع اقشار آسيب‌پذير را درنظر مي‌گيرد با اين استدلال كه مي‌تواند با هدف انتخاباتي و سياسي طرح شده باشد بايد از دستور كار خارج شود؟ يا آنكه اين امر به نيت و انگيزه طراحان چنين طرح‌هايي برمي‌گردد و آنها هستند كه بايد بين خود و خدا قضاوت كنند كه با چه هدفي براي تأمين منافع اقشار آسيب‌پذير پيشقدم شده‌اند؟
بنابراين صرف حمايت از طرحي كه ذينفعان آن عموم مردم يا طيف وسيعي از مردم هستند، ناپسند نيست و بايد اصل آن طرح مورد بررسي كارشناسانه قرار بگيرد و اگر اطلاق اوصافي مانند طرح سياسي و پوپوليستي و توزيع صرف پول واقعا صحت داشته باشد، بايد به آن نقد وارد كرد نه آنكه صرفا به‌دليل شبهه وجود انگيزه رأي آوري آن را رد كرد. اما آيا اين طرح صرفا توزيع پول بين مردم از سنخ توزيع پول (يارانه) در سال89 است؟
كليدي‌ترين نكته در اين طرح آن است كه اين طرح براي حمايت از عموم اقشار نيازمند طراحي نشده است.
قرار نيست معضل اقتصاد اين كشور را از طريق توزيع پول حل كنيم. طراحان هم مي‌دانند كه افزايش نقدينگي در دست عموم مردم چه تبعاتي به بار مي‌آورد. آنها هم مي‌دانند كه بايد از اشتغال و توليد حمايت كرد، بايد چرخ اقتصاد به گل نشسته اين سرزمين را چرخاند تا نيازمندي بسياري از نيازمندان خودبه‌خود در مسير شكوفايي اقتصاد برطرف شود اما اين نكته درباره نيازمنداني كه مستعد اشتغال و ايفاي نقش در اقتصاد هستند صادق است نه كساني كه تا پايان عمر هرگز امكان درآمدزايي ندارند و از كارافتاده مطلق هستند. دست اين قشر مستضعف از زمين و آسمان كوتاه است و اگر اقتصاد ايران شكوفاترين اقتصاد جهان شود و نرخ بيكاري به صفر هم برسد، رابطه او با اقتصاد قطع است.
در بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه نيز اين افراد تحت پوشش يارانه مستقيم قرار مي‌گيرند. اينكه منابع اين طرح از كجا بايد تأمين شود وظيفه نمايندگان منتخب ملت است كه نسبت به هزينه‌هاي ديگر از حوزه هدفمندي يارانه‌ها و… اولويت‌سنجي و محل منابع را مشخص كنند تا جمهوري اسلامي بعد از گذشت 35سال از انقلابي كه به نام مستضعفان شكل گرفت، اكنون به بهانه اصل75 تكليف خود را در حمايت از اين قشر بينوا و مسكين به فراموشي نسپارد. شايد آن نيازمند ازكارافتاده بالاي 60سال نداند اما من و شما كه خوب مي‌دانيم اصول سوم، بيست و نهم و چهل و سوم همين قانون اساسي با چه صراحتي دولت را به تأمين نيازهاي اوليه اين قشر مكلف كرده است.
اي كاش نمايندگان محترم با همان حرارتي كه از رعايت اصل75 دفاع مي‌كردند از سال اول نمايندگي براي اجراي اين اصول معطل مانده قانون اساسي هم فكري مي‌كردند و اي كاش حتي به‌خاطر رأي آوري هم كه شده زمينه اجراي اين آرمان انقلاب اسلامي را فراهم مي‌كردند.
آقاي نماينده، در حال حاضر در كشور ما براي سرپرست خانوار ازكارافتاده‌اي كه نيازمند باشد درصورتي‌كه تحت حمايت نهادهاي حمايتي مانند كميته امداد و بهزيستي باشد ماهانه با يارانه، جمعا مبلغ 98هزارو500 تومان پرداخت مي‌شود. آقاي نماينده، لطفا يك‌بار ديگر رقم را بخوانيد. بله، درست خوانديد ماهانه زير 100هزار تومان! جنابعالي با اين مبلغ كجاي اين سرزمين مي‌توانيد يك‌ماه حيات داشته باشيد؟ چه‌كسي مي‌تواند با اين مبلغ مسكن و خوراك و پوشاك و امكانات اوليه زندگي در حدي كه فقط زنده بماند را تأمين كند؟ آقاي نماينده، قبل از تراكم نقدينگي و نگراني از رأي‌آوري طراحان طرح، لطفا به فكر زنده ماندن اين افراد باشيد.
