نخستین تصاویر از لحظه مرگ ستاره ها

ستاره شناسان اعتقاد دارند
که شکل یک ستاره درحال انفجار یا سوپرنوا را به عنوان انفجار بزرگی که لحظه مرگ یک
ستاره را رقم می زند شناسایی کرده اند.

به گزارش فردا و به نقل از مهر، یک تیم از دانشمندان ژاپنی اعتقاد دارند که
ستاره ها در سه بعد منفجر می شوند، کشفی که می تواند به یکی از پرسشهای بزرگ درباره
مرگ ستاره ها پاسخ دهد.

این گروه با استفاده از دوربین اجرام کم نور و طیف نگار در تلسکوپ سوبارنو و
همچنین شبیه سازی کامپیوتری به این کشف رسیدند.

محققان ژاپنی یک ستاره درحال انفجار
(سوپرنوا) را شبیه سازی کرده اند که به صورت سه بعدی درحال انفجار است، این کشف
بینش تازه ای را در چگونگی آغاز و پایان زندگی سیاره ها فراهم کرده است

انفجار ستارگان (سوپرنوا) زمانی رخ می دهد که ستاره های سنگین تر از هشت جرم
خورشیدی با یک انفجار درخشان به زندگی خود پایان می دهد.

این انفجار و خروج مواد شمیایی در کیهان ترکیب شیمیایی کیهان را به نحو چشمگیری
تغییر می دهد و دانشمندان بر این باورند که این انفجار می تواند به گسترش عناصر
سازنده حیات کمک کند.

این درحالی است که محققان اطلاعات اندکی از نحوه این انفجار در اختیار
دارند.

آنها این نظریه را ارائه داده اند که ستارگان به دو روش منفجر می شوند، انفجار
دو قطبی به واسطه چرخش و انفجار سه بعدی به واسطه همرفت ایجاد می شود.

آخرین تحقیقات نشان می دهد که نظریه انفجار سه بعدی صحیح است.

این گروه تحقیقاتی اعلام کرده است: اگرچه مشاهده شکل ستارگان درحال انفجار به
واسطه گرفتن تصویر آنها کار ساده ای است، اما رصد آنها کار بسیار چالش برانگیزی
محسوب می شود. از آنجا که اکثر انفجارهای ستاره ای در کهکشانهایی با میلیونها یا
صدها سال نوری فاصله از ما رخ می دهند، حتی اگر سرعتی معادل 10 کیلومتر در ثانیه هم
داشته باشند، این انفجارها شبیه یک نقطه خواهند بود.

یک مدل رایانه ای با ساختار سه بعدی در
تصویر چپ و تصویر ستاره درحال انفجار 2009mi در تصویر راست از تلسکوپ سوبارو گرفته
شده است. این ستاره درحال افجار در کهکشان IC 2151 کشف شده که با زمین فاصله ای
معادل 100 میلیون سال نوری دارد

این گروه تحقیقاتی ژاپنی از یک شیوه ویژه از تشخیص شکل ستاره درحال انفجار
استفاده کرده اند.

آنها به بررسی پلاریزاسیون ستاره های درحال انفجار پرداختند که اطلاعاتی را
درباره جهت و نوسان امواج الکترومغناطیسی انواع انفجارها را فراهم می کند.

این گروه پس از آن پلاریزاسیون دو ستاره درحال انفجار را بررسی کرد که به طور
واضح نشان می دهد که این ستاره درحال انفجار گرد نیست. آنها همچنین دریافتند که هر
ستاره درحال انفجار دارای زوایای مختلفی از پلاریزاسیون است، کشفی که با نظریه
انفجار سه بعدی سازگاری دارد.

این گروه همچنین مرگ یک ستاره را در
تصویر چپ به صورت سه بعدی و در تصویر راست به صورت دو بعدی شبیه سازی کرده و سپس از
یک تلسکوپ برای بررسی اندازه گیریهای خود استفاده کرده و دریافتند که نسخه سه بعدی
با واقعیت تطبیق داشته است