فاجعه‌ای برای حقوق بشر
عربستان، ریاست نشست دوره‌ای شورای حقوق بشر سازمان ملل را بر عهده گرفته است؛ حقوق بشر آمریکایی با این انتخاب، در نهایت سیاسی و سفارشی شدن به سر می‌برد.
عصر خبر: بنا بر گزارش ۱۷ سپتامبر (۲۶ شهریور) سازمان ملل، «فیصل تراد» فرستاده عربستان به شورای حقوق بشر سازمان ملل، ریاست نشست دو هفته‌ای این شورا را بر عهده دارد.
انتخاب این مقام سعودی به عنوان رئیس نشست رسمی‌ترین نهاد حقوق بشری، ابتدا بهت و تعجب، سپس خشم نهادهای مستقل حقوق بشری را بر انگیخته است.
عربستان در سال ۲۰۱۳ به عضویت شورای حقوق بشر سازمان ملل درآمد که در آن زمان نیز نهادهای حقوق بشری به همراه معارضان عربستانی نسبت به این انتصاب اعتراض کردند.
روز پنج‌شنبه هفته گذشته، در حالی که در مقر شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، عربستان در حال بر عهده گرفتن ریاست این شورا بود که داخل همان ساختمان، سازمان آمریکایی «برای دموکراسی و حقوق بشر در بحرین» (ADHRB) نشستی با موضوع شکنجه در عربستان برگزار کرد.
«اریک آیکنبری»، عضو برجسته این سازمان، در صحبت‌های خود گفت: عربستان هیچ التزامی به معاهده منع شکنجه ندارد و طبق گزارش‌های موثق، شکنجه یک اقدام همیشگی در زندان‌های عربستان است.
یکی دیگر از نهادهایی که به شدت نسبت به این انتصاب اعتراض کرده؛ «دیده‌بان حقوق بشر جهانی» است که نهادی مستقل محسوب می‌شود.
«هیلل نوئر» مدیر اجرایی دیده‌بان سازمان ملل در این باره گفته است: «افتضاح است که سازمان ملل کشوری را بعنوان رئیس یک پنل کلیدی حقوق بشر برگزیده که در مقایسه با داعش در سال جاری میلادی افراد بیشتری را سربریده است. دلارهای نفتی و سیاست، حقوق بشر را مغلوب ساخته‌اند».
انتخاب عربستان به عنوان ریاست پنل نشست شورای حقوق بشری سازمان ملل در حالی است که اخیرا ۴۵ سازمان حقوق بشری عربی و بین‌المللی در بیانیه‌ای خواستار محکامه «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه سعودی شده‌اند و سازمان‌های یمنی، عربی و اروپایی تصمیم گرفته‌اند طی دو هفته‌ای که جلسات شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو برگزار می‌شود، گزارش‌های خود را در مورد جنایات جنگی عربستان در یمن به این شورا ارائه دهند تا با تشکیل کمیته حقیقت‌یاب برای محکامه «ملک سلمان» موافقت کند.
اعطای فاجعه‌بار ریاست نشست دوره‌ای حقوق بشر به عربستان دقیقا در برهه زمانی رخ می‌دهد که خاندان سعودی چه در زمینه حقوق بشر داخلی و چه خارجی، افتضاح عمل می‌کنند.
در بعد داخلی، کماکان انتقادها و اعتراض‌ها به بهانه‌های واهی به حکم اعدام ختم می‌شود. نمونه این مسأله را می‌توان در تأیید حکم اعدام «علی النمر» برادر زاده «شیخ النمر باقر النمر» عالم انقلابی عربستان مشاهده کرد. «علی النمر» ۲۲ ساله که به جرم سنگ پرانی به خودروی نیروی امنیتی دو سال است در زندان به سر می‌برد؛ به اعدام محکوم و حکم وی نیز از سوی دادستان کل عربستان تأیید شده است. انتقادهای انقلابیون عربستانی در خیابان‌ها و محله‌های شهر العوامیه و قطیف و همچنین در شبکه‌های اجتماعی کماکان نسبت به این حکم عجیب ادامه دارد.
همچنین سازمان «خبرنگاران بدون مرز» نیز خواستار آزادی «علاء برنجی» روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس عربستانی شده است.
در بعد خارجی نیز، فجایع جنگ یمن دیگر به حدی رسیده است که اصرار غربی‌ها برای نادید گرفتن کشتار مردم بیگناه جواب ندهد و آن‌ها مجبور باشند حداقل (هر چند با اکراه) از کشتن کودکان و زنان و تخریب زیرساخت‌های یمن ابراز نگرانی کنند.
اینگونه برخورد با مسأله حقوق بشر را ما حتی در قضیه بمباران غزه نیز سراغ نداریم؛ که در آن مورد نهادهای حقوق بشری و رسانه‌ها به شدت علیه رژیم صهیونیستی حمله کردند اما در مورد یمن، این کشور در محاصره کامل دریایی، هوایی و زمینی قرار دارد؛ جنگنده‌های سعودی بدون هدف هر منطقه‌ای را بمباران می‌کنند و بنا به گفته «زید رعد الحسین» کمیسیونر عالی حقوق بشر سازمان ملل، ۸۰درصد یمنی‌ها نیازمند کمک‌های انسانی هستند تا بتوانند ادامه حیات دهند و در این شرایط ما شاهد انتخاب عربستان به عنوان رئیس دوره‌ای عالی‌ترین نشست حقوق بشری هستیم! و به لطف پروپاگاندای گسترده رسانه‌ای سعودی و سکوت رسانه‌های غربی، اخبار جنایت‌های عربستان به شدت سانسور شده و افکار عمومی نیز نسبت به آن اطلاع چندانی ندارند؛ وگرنه هیچ وجدان پاکی نمی‌تواند نسبت به کودک‌کشی و مظلوم‌کشی بی تفاوت بماند.
خارج از یمن نیز بنا به اعتراف صدها گزارش و سخنان مسئولان غربی، عربستان بدون دغدغه از محاکمه شدن، از داعش حمایت کرده و می‌کند؛ حقیقتی که «جو بایدن» معاون باراک اوباما به آن اشاره کرده بود و مشکل ائتلاف مبارزه با داعش را نه خود داعش، بلکه حامیان اماراتی، ترکی و سعودی دانسته بود. هرچند چند روز بعد، مجبور شد از این سه کشور عذرخواهی کند.
در سیاسی بودن و سفارشی بودن چنین انتصابی برای پرندگان آسمان نیز جای شکی باقی نمی‌ماند چه برسد به انسان‌ها؛ اما حداقل این مسأله دیگر برای همگان محرز شده است که شورای حقوق بشر سازمان ملل صلاحیت هیچ‌گونه اظهار نظری در مورد حقوق بشر در هیچ کشوری را ندارد. شورایی که ریاستش را عربستان بر عهده داشته باشد و بخواهد در مورد حقوق بشر نظر بدهد؛ طنز تلخ تاریخی است و مضحک به نظر می‌رسد.
