خیلی لاغر بودن ممکن است از اضافه‌وزن هم خطرناک‌تر باشد
ممکن است داشتن کمی اضافه‌وزن زندگی شما را کوتاه نکند، اما خیلی لاغر بودن ممکن است خطرناک باشد.
ممکن است داشتن کمی اضافه‌وزن زندگی شما را کوتاه نکند، اما خیلی لاغر بودن ممکن است خطرناک باشد.
به گزارش انتخاب و به نقل از sciencealert؛ یک مطالعه‌ی بزرگ در دانمارک که بیش از ۸۵,۰۰۰ بزرگسال را دنبال کرده است، نشان داد افرادی که شاخص توده‌ی بدنی (BMI) آن‌ها کمتر از ۱۸٫۵ است، تقریباً سه برابر بیشتر از کسانی که در بخش میانی تا بالای محدوده‌ی «سالم» قرار دارند، در معرض مرگ زودرس هستند.
پیوند بین وزن بدن و سلامت، پیچیده‌تر از چیزی است که معمولاً تصور می‌شود. این پژوهش جدید، که هنوز توسط همتایان علمی بازبینی نشده، نشان می‌دهد کمترین ریسک مرگ لزوماً در محدوده‌ی سنتی «سالم» BMI قرار ندارد.
در واقع، نتایج نشان می‌دهد افرادی که BMI آن‌ها معمولاً به عنوان «اضافه‌وزن» دسته‌بندی می‌شود، به نظر می‌رسد نتایجی برابر یا حتی بهتر از کسانی با BMI پایین‌تر دارند.
رابطه‌ی U شکل بین BMI و مرگ و میر
پژوهشگران هنگام ترسیم BMI در مقابل مرگ و میر، یک منحنی U شکل مشاهده کردند، به این معنا که افراد با پایین‌ترین و بالاترین BMI بیشترین خطر مرگ را دارند.
در این داده‌ها، ارائه‌شده به صورت مقاله‌ای در نشست سالانه‌ی انجمن اروپایی مطالعه‌ی دیابت، کم‌وزنی بزرگ‌ترین خطر را به همراه داشت. افرادی با BMI کمتر از ۱۸٫۵ تقریباً سه برابر بیشتر در معرض مرگ زودرس بودند نسبت به کسانی با BMI بین ۲۲٫۵ تا ۲۴٫۹.
حتی افرادی که در پایین محدوده‌ی «سالم» قرار داشتند، با ریسک بالاتری مواجه بودند؛ BMI بین ۱۸٫۵ تا ۱۹٫۹ احتمال مرگ را دو برابر می‌کرد و کسانی با BMI بین ۲۰ تا ۲۲٫۴ با ۲۷٪ خطر بیشتر برای مرگ زودرس نسبت به گروه مرجع مواجه بودند.
این یافته‌ها ممکن است تعجب‌آور به نظر برسند، چرا که محدوده‌ی BMI بین ۱۸٫۵ تا ۲۴٫۹ معمولاً به عنوان بهینه در نظر گرفته می‌شود.
اضافه‌وزن همیشه خطرناک نیست
در سمت دیگر طیف، داشتن کمی اضافه‌وزن همیشه به معنای افزایش خطر نبود. در این مطالعه، افرادی با BMI بین ۲۵ تا ۳۵ (که معمولاً به عنوان «اضافه‌وزن» یا «چاق» دسته‌بندی می‌شوند) افزایش قابل توجهی در مرگ و میر نداشتند. تنها کسانی با BMI برابر یا بالاتر از ۴۰ شاهد افزایش قابل توجه ریسک مرگ بودند که بیش از دو برابر (۲٫۱ برابر) بود.
این نتایج داده‌های بیشتری ارائه می‌کند که چالش برانگیز بودن تصور رایج جامعه مبنی بر ارتباط لاغری با سلامت را نشان می‌دهد. تحقیقات قبلی نیز نشان داده‌اند که کم‌وزنی می‌تواند به‌ویژه در سنین بالاتر خطرناک باشد.
داشتن مقداری چربی ذخیره می‌تواند به بدن در مقابله با بیماری کمک کند. برای مثال، بیمارانی که تحت درمان سرطان مانند شیمی‌درمانی هستند، اغلب به دلیل کاهش اشتها و تغییرات طعم، وزن خود را از دست می‌دهند. کسانی که در ابتدا چربی بیشتری دارند، می‌توانند از آن ذخایر استفاده کنند و بدن آن‌ها عملکردهای ضروری خود را ادامه دهد. در مقابل، فردی با چربی بسیار کم ممکن است سریعاً ذخایر خود را از دست بدهد و توانایی بدنش در بازیابی کاهش یابد.
کاهش وزن غیرارادی نیز اغلب نشانه‌ای از بیماری است، زیرا بیماری‌هایی مانند سرطان یا دیابت نوع ۱ معمولاً قبل از تشخیص باعث کاهش وزن می‌شوند. این بدان معناست که BMI پایین گاهی می‌تواند نشانگر بیماری زمینه‌ای باشد.
