فرار به جلو معاون درمان تأمین اجتماعی برای طفره از پاسخ‌گویی
«آقای غفاری! از کدام درمان صحبت می‌کنید که میلیون‌ها نفر آن را نمی‌بینند؟ بلایی که درمان تأمین اجتماعی سر ما آورد، باعث شد به ناچار به سمت بیمه تکمیلی برویم. کدام انسان عاقل اگر درمان رایگان داشته باشد، سراغ بیمه تکمیلی می‌رود؟ نانِ درمان سازمان تأمین اجتماعی کپک زده است!»
رئیس کانون کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی تهران با انتقاد تند از اظهارات اخیر معاون درمان سازمان تأمین اجتماعی درباره وضعیت درمان، این سخنان را «فرار به جلو برای طفره رفتن از پاسخ‌گویی» دانست.
علی دهقان‌کیا در گفت‌وگو با خبرنگار عصر خبر اظهار کرد:طبق قانون الزام، هزینه صفر تا صد درمان بیمه‌شدگان و بازنشستگان بر عهده سازمان تأمین اجتماعی است، بنابراین وقتی این سازمان تامین اجتماعی قادر به اجرای قانون نیست، باید تمامی هزینه‌های بیمه تکمیلی را نیز خودش پرداخت کند.
وی افزود: پول نانِ درمان بازنشستگان از شش ماه پیش از حقوق ما کسر شده، اما هنوز پرداختی صورت نگرفته است. از مدیرعامل سازمان انتظار داریم به معاون درمان تذکر لازم را بدهد، زیرا این‌گونه اظهارات باعث تحریک افکار عمومی و ایجاد اختلال جدی در روند درمان بازنشستگان می‌شود.
دهقان‌کیا با اشاره به سهم ۹ بیست‌وهفتم حق بیمه درمان گفت: «ماهانه از منابع ۸۵ همتی حق بیمه تامین اجتماعی باید ۲۷ همت به بخش درمان اختصاص یابد، اما بودجه ۲۲۸ همتی امسال فاصله زیادی با رقم ۳۲۴ همتی دارد که طبق نص صریح قانون باید در سال جاری برای درمان هزینه شود. این فاصله، زیان مستقیم برای بازنشستگان به همراه دارد.»
او خطاب به معاون درمان سازمان تأمین اجتماعی گفت:«آقای غفاری! از کدام درمان صحبت می‌کنید که میلیون‌ها نفر آن را نمی‌بینند؟ بلایی که درمان تأمین اجتماعی سر ما آورد، باعث شد به ناچار به سمت بیمه تکمیلی برویم. کدام انسان عاقل اگر درمان رایگان داشته باشد، سراغ بیمه تکمیلی می‌رود؟ نانِ درمان سازمان تأمین اجتماعی کپک زده است!»
رئیس کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی تهران افزود: بیماران خاص باید برای هزینه‌های درمان، زندگی خود را بفروشند. آیا این رفتار انسانی است؟
وی در پایان یادآور شد: «قبلاً در درمان سرپایی غیرمستقیم ۳۰ درصد فرانشیز پرداخت می‌کردیم، اما اکنون باید کل هزینه ویزیت را بدهیم. در بستری نیز از ۱۰ درصد فرانشیز به حدود ۸۰ درصد رسیده‌ایم. اسم این وضعیت را دیگر نمی‌توان درمان گذاشت.»
