وداع محمد بنا برای همیشه از کشتی: خوشحال‌ترین آدم روی زمین هستم

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران خود را خوشحال‌ترین آدم روی زمین توصیف
می‌کند اما همچنان معتقد است که مدال طلای وزن 66 کیلوگرم حق سعید عبدولی
است.

پس از قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی ایران در المپیک لندن، محمد بنا در
گفت‌وگو با ایسنا در لندن، اظهار کرد: پیش از اینکه به لندن بیاییم، گفته
بودم شش دلاور داریم که همه آنها به دنبال قهرمانی هستند. ما شش شانس مدال
بودیم که برای کسب آنها تلاش کردیم. حتی می‌دانستیم در شرایط خاص شاید
اجازه ندهند مدال بگیریم، کشتی‌گیران ما جنگیدند و مبارزه کردند. خوشبختانه
سه مدال طلا به کاروان ایران اضافه شد و به نظر من سعید عبدولی نیز حقش
بود که طلایی باشد. حبیب اخلاقی و بشیر باباجان‌زاده نیز دلاورانه جنگیدند و
در مجموع عملکرد خوبی داشتیم. این قهرمانی و سه مدال طلا را به مردم ایران
تبریک می‌گویم که همیشه از ما حمایت می‌کردند.

وی درباره احساسش پس از این قهرمانی بیان کرد: خوشحال‌ترین آدم روی زمین
هستم اما از طرف دیگر نیز برای فرنگی‌کارانی که مدال نگرفتند، ناراحتم.
واقعا این نتیجه افتخاری برای ورزش ایران بود، چراکه ما هیچ‌وقت در تاریخ
المپیک چه قبل و بعد از انقلاب ورزشی نداشتیم که قهرمان المپیک شود اما
فرنگی‌کاران ما دلاورانه مبارزه کردند و با سه مدال طلا بالاتر از روسیه
قهرمان المپیک شدند.

محمد بنا در پاسخ به این سوال که هدایای‌خود را به عبدولی داده بودید، گفت:
من همان اول گفتم که هر چه می‌خواهند به من بدهند به عبدولی بدهند چرا که
او استحقاق مدال طلای المپیک را داشت. مسئولان باید بدانند که نباید تنها
به برنده‌هایشان نگاه کنند. البته با وضعیتی که در لندن دیدم می‌دانم که هم
مردم و مسئولان قبول دارند حق عبدولی خورده شد و مطمئنم نگاه ویژه‌ای به
او دارند چرا که عبدولی جنگید البته نظر من این است که باید به تمام
ورزشکاران ایران که واقعا برای مدال جنگیدند نگاه ویژه‌ای شود.

بنا در پاسخ به این سوال که مربی فرانسوی معتقد بود، فن سعید عبدولی خطا و
غیرقابل قبول بوده است، آیا واقعا حرکت سعید خطا بود، تاکید کرد: اصلا صحت
ندارد. سعید عبدولی فنش کاملا درست بود. فنی که سعید عبدولی زد از روی لگن
حریف فرانسوی بود. در کشتی فرنگی بارانداز از روی پا خطا حساب می‌شود اما
کار عبدولی خطا نبود. ده‌ها بار چنین فنی در المپیک اجرا شد و حتی پایین‌تر
از جایی بود که عبدولی زد، اما سعید باید می‌باخت و شکست می‌خورد. مطمئن
باشید اگر عبدولی حریف را روی پل هم می‌برد، داور دوباره بازی را
برمی‌گرداند و اجازه می‌داد تا کشتی‌گیر فرانسوی برنده باشد.

بنا در پاسخ به این سوال که شنیده می‌شد مدال طلای المپیک برای کره‌ای ها
کنار گذاشته بود تصریح کرد: نمی‌توان این مسئله را به طور صددرصد تایید
کرد. من به کره و فرانسه کاری ندارم. نظر من این است که برای کشتی دنیا
سنگین بود که در یک شب دو فرنگی‌کار ایرانی به فینال برسند، که این وضعیت
به سعید عبدولی روی کرد و شانس و قرعه به او خورد تا شکست بخورد.
فرانسوی‌ها بالاخره به دنبال یک مدال بودند. زمانی که رییس کمیته
بین‌المللی المپیک وارد سالن شد، مشخص بود که چه برنامه‌ای دارند. درباره
دیدار کره و فرانسه هم باید بگویم که در آخرین دقایق مربی فرانسوی اشتباه
کرد و اگر اعتراض می‌کرد می‌توانست رای داور را به سود خودش عوض کند و
برنده باشد، اما شرایط به گونه‌ای رقم خورد که فرنگی‌کار کره جنوبی قهرمان
المپیک شد. فرنگی‌کاری که حتی به اندازه یک دست سعید عبدولی نبود.

بنا در پاسخ به این سوال که قبل از المپیک گفته بودید، کارتان در المپیک
تمام می‌شود، آیا همچنان روی حرفتان هستید، بیان کرد: می‌خواهم فردا که
حرکت کردم و به ایران آمدم کنار مادرم باشم. مدتی را کنار خانواده‌ام باشم و
به کارهای شخصی‌ام بپردازم. کشتی برای محمد بنا تمام شد. عاشقانه کشتی را
دوست دارم، اما بعد از ده سال خسته شدم و دلم نمی‌خواهد برگردم. از مسئولان
نیز می‌خواهم کاری نکنند که شرایط به گونه‌ای شود که حال من بدتر شود.
واقعا خسته‌ام و شرایط ادامه کار را ندارم بدون هیچ تعارفی از لطف تمام
مردم و کسانی که از من حمایت کردند تشکر می‌کنم. هم اکنون نیز همه در سالن
بودند و من تنها به هتل امدم چرا که دیگر کاری درکشتی ندارم. آرزوی من
قهرمانی در المپیک بود که با همکارانی خوب و شاگردانی دلاور به این آرزو
رسیدن سقف آرزوهایم بود و امیدوارم بعد از من جوانانی بیایند و این راه را
ادامه بدهند.

بنا ادامه داد:‌امیدوارم مسئولان غیر بنا این کادر را حفظ کنند تا
ورزشکاران ما بتوانند در زیر سایه‌ی آنها کارشان را ادامه دهند. بنا هیچ
فرقی با دیگران ندارند. چرا که خیلی‌ها بودند که برای کشتی فرنگی بیش از من
زحمت کشیدند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا همانند کشتی‌دوستان خود را آقای خاص
کشتی‌فرنگی میدانید، یا نه گفت: همان‌طور که گفتم بنا هیچ تفاوتی با دیگران
ندارد. خیلی‌ها در سراسر کشور برای این کشتی‌گیران زحمت کشیدند. آقایان
نوربخش، اسماعیل نژاد، اسفندیاری‌فر، خیرآبادی، دکتر ساسان و بسیاری دیگر
از مربیان کشتی بیشتر از من زحمت کشیدند اما چون من سرمربی هستم بیشتر دیده
می‌شوم.

سرمربی کشتی فرنگی ایران در پایان گفت: دو وزنه بردار ما نیز به همراه
احسان حدادی به مدال طلا و نقره رسیدند. کاروان ایران کارستان کرد و
امیدوارم این روند با مدال‌های رنگارنگ برای کشتی آزاد و تکواندو ادامه
پیدا کند.

 

 

 

در خانه احسان حدادی چه گذشت؟
خانه احسان حدادی امروز شاهد حضور هواداران و اعضای خانواده و فامیل‌های
دور و نزدیک بود که برای موفقیت وی در رقابت‌های المپیک دعا می‌کردند.

پدر و مادر احسان حدادی در تمامی دقایق امشب دست‌های خود را به سمت آسمان
بالا برده بودند و موفقیت همه ورزشکاران را آرزو می‌کردند. آن‌ها از
تلویزیون شاهد این رقابت بودند و وقتی که حدادی نخستین پرتاب خود را 68.18
پرتاب کرد، جمعیت حاضر در منزل او به هوا پریدند و با فریادهای ممتد و ذکر
صلوات فرزند خود را تشویق کردند.

مادر احسان از حاضران خواست با توجه به تداخل ایام شب قدر از دست زدن
خودداری کنند و با ذکر صلوات و ذکر یا علی و یاحسین احسان را تشویق کنند.
در نهایت در حالی که شبکه تلویزیونی سیما به طور همزمان مسابقه‌های کشتی،
پرتاب وزنه و دوی 800 متر را پوشش می‌داد، خانواده حدادی برای سایر
قهرمانان ایرانی دعا کردند.

خانواده حدادی زمانی که بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی توانستند مدال طلا و
نقره وزنه‌برداری را کسب کنند، شادمان شدند. همچنین وقتی احسان حدادی برای
پرتاب وزنه به محل مسابقه رفت آن‌ها دعا کردند که فرزندشان بتواند برای
ایران افتخارآفرین باشد. این در شرایطی بود که کوچک‌ترین عضو خانواده حدادی
که خواهر زاده او بود و تنها چند ماه داشت، ‌شاهد عملکرد دایی خود در
بازی‌های المپیک بود.

 

 

 

خوشحالی وصف‌ناپذیر خانواده سلیمی پس از کسب طلای المپیک
پس از اینکه کسب مدال طلا و نقره در دسته به اضافه 105 کیلوگرم وزنه‌برداری
المپیک لندن از سوی سلیمی و انوشیروانی قطعی شد، در خانه بهداد سلیمی همه
بی‌اراده از شدت خوشحالی از جای خود بلند شدند و به یکدیگر این موفقیت را
تبریک گفتند.

مادر و همسر بهداد سلیمی پس از کسب مدال طلا از سوی این وزنه‌بردار یکدیگر
را در آغوش گرفتند و اشک شوق ریختند. فضای تبریک و روبوسی در خانه قهرمان
سنگین‌وزن جهان کاملا گرم است و جو فوق‌العاده در خانه سلیمی و همچنین
خیابان‌های اطراف منزل او وجود دارد.

مادر بهداد سلیمی پس از پایان رقابت این ورزشکار در گفت‌وگو با ایسنا، گفت:
خیلی حس خوبی دارم، خدا را شکر می‌کنم که پسرم توانست مدال طلا را به دست
بیاورد و دل همه ایرانی‌ها را شاد کند. واقعا با تمام وجودم خوشحالم و
نمی‌دانم چطور حسم را بگویم.  مسوولیت کسب مدال برای سلیمی از وزنه‌ای که
او مهار کرد، برایش سنگین‌تر بود و خوشحالم که توانست به خوبی از عهده این
مسوولیت بربیاید.

 

پدر قوی‌ترین مرد جهان پس از این موفقیت تاریخی در گفت‌وگو با ایسنا، با
بیان اینکه این شادی برای تمام ملت ایران است، اظهار کرد: واقعا خوشحالم
وقتی چنین خوشحالی و شادمانی برای من ایجاد می‌شود. می‌دانم که ملت ایران
نیز خوشحال می‌شوند. از اینکه پسرم مردم ایران را شاد کرده، احساس ویژه‌ای
دارم.

بهرام سلیمی ادامه داد: او حالا شرایط سخت‌تری دارد و باید بیشتر تلاش کند.
باید زیرنظر مربیان زحمت بیشتری بکشد و نتایج بهتری به دست بیاورد. واقعا
شرایطی که هم‌اکنون دارم قابل توصیف نیست. تنها باید بگویم که چیزی جز
شرمندگی و خجالت برابر این تعداد طرفدار و هوادار بهداد برایم باقی نمانده
است.

 

پدر بهداد سلیمی پس از موفقیت پسرش برای دریافت نخستین نشان طلای
وزنه‌برداری المپیک لندن می‌گوید، بهداد کار بسیار سختی داشت. وی تاکید
دارد که وزنه‌برداری خیلی در زندگی پسرش تاثیر گذاشته و می‌خواهد که این
قهرمان فوق سنگین وزنه‌برداری ایران پس از کسب این نشان پا به عرصه
مربی‌گری بگذارد و دیگر وزنه نزند. پدر بهداد سلیمی ادامه داد: دوست دارم
بعد از کسب طلای المپیک بهداد مربی شود و دیگر وزنه نزند، چون وزنه‌برداری
رشته سنگینی است و او فشار بسیار زیادی را تحمل می‌کند. دوست دارم زندگی
عادی‌اش تحت تاثیر قرار نگیرد.

 

سلیمی با تاکید بر اینکه پسرش برای کسب این طلا زندگی را به خودش سخت
کرده است، ادامه داد: وزنه‌برداری خیلی در زندگی بهداد تاثیر گذاشته است به
طوری که حتی دیپلم گرفتن او هم به تاخیر افتاد. دوست ندارم این تاثیرات
همچنان در زندگی‌اش باقی بماند و از او می‌خواهم که پا به عرصه مربی‌گری
بگذارد.

ونداد برادر بهداد سلیمی پس از قهرمانی او در المپیک لندن بیان کرد: احساسم
قابل توصیف نیست. به خودم می‌بالم چرا که هیچ‌کس همانند من چنین برادری
ندارد. او واقعا تلاش کرد و حالا مزد زحمت‌هایش را گرفته است. زحمت کشید و
پشتکار داشت.

وی افزود: نمی‌دانم از چه چیزی درباره بهداد صحبت کنم. پشت کار، همت و مردانگی‌اش یگانه بود و واقعا خوشحال هستم.

همسر بهداد سلیمی نیز پس از قهرمانی همسرش گفت: واقعا خوشحالم. نمی‌دانم
باید احساسم را چگونه بیان کنم. خودش قول داده بود که مردم ایران را خوشحال
می‌کند و من نیز حالا خوشحال شدم که این افتخار برای ایران به دست آمد. شک
نداشتم که او می‌تواند قهرمان شود. به قدرت بهداد شک نداشتم و خوشحالم که
خدا نیز به او کمک کرد. همه چیز دست خدا بود که خوشبختانه قسمت بهداد شد تا
طلای المپیک را به دست بیاورد. خوشحالم به این آرزویمان نیز رسیدیم.

 

از ساعاتی پیش از آغاز رقابت‌های فوق‌سنگین وزنه‌برداری بازی‌های المپیک
2012 لندن، بیش از دو هزار نفر از همشهریان قائمشهری با حضور در کوچه و
منزل پدری‌ سلیمی از تلویزیون بزرگی که در داخل کوچه نصب شده، از نزدیک
شاهد این رقابت‌ها بودند.

 

زمانی که بهداد سلیمی وسجاد انوشیروانی برای بالا بردن وزنه‌ها روی
تختهمی‌روند، مردم حاضر درمقابل در منزل پدر سلیمی با ذکر “ایرانی
باغیرت”،‌”یاعلی” و “بهداد دوستتداریم” به تشویق نمایندگان ایران
می‌پردازند و درسوی مقابل هم زمانی کهحریفان نمایندگان ایران روی تخته
می‌روند شعار”بنداز، بنداز” را سرمی‌دهند.  جمعیت بسیار زیادی در کوچه
محل سکونت پدر سلیمی حضور یافته‌اند.مسئولان قائمشهر در تلاش هستند که
هیجان مردم را به سمتی هدایت کنند کهحرمت شب قدر نگه داشته شود.

 

 

 

عباسی: بهترین روز زندگی‌ام پس از 22 بهمن بود / علی آبادی: به نام مردم ایران است
محمد عباسی، وزیر ورزش و جوانان ایران در گفت‌وگو با ایسنا در لندن، اظهار
کرد: امروز یکی از بهترین شب‌های زندگی‌ام بود. البته بهترین روز زندگی‌ام
روز پیروزی انقلاب و آمدن امام (ره) ه ایران بود. اما بعد از آن می‌توانم
بگویم امروز بهترین روز زندگی‌ام بود. لحظات تاریخی را ثبت کردیم. در یک
ساعت دیدیم که دو مدال طلا و دو مدال نقره به ایران رسید و با رسیدن به رده
یازدهم یکی از بهترین نتایج تاریخ کشورمان را رقم زدیم. این موفقیت چیزی
نبود جز تلاش، همت و غیرت ورزشکاران ایرانی که یکی پس از دیگری گل کاشتند.
این نتیجه در تاریخ ورزش ایران تکرار نشده بود.

وی ادامه داد: ما تا به اینجای کار نشان دادیم که ایران پتانسیل بزرگی در
ورزش دارد و باید از آن حمایت کنیم. ما باید فعالیت‌های گسترده‌ای در
استعدادیابی انجام دهیم تا بتوانیم به نتایج بهتری برسیم. شما ببنید که
امروز دو بار مردمی که در سالن رقابت‌های ورزشی بودند، به نام ایران و نام
سرود جمهوری اسلامی، به پا خواستند و احترام گذاشتند. این در تاریخ
بی‌سابقه است. این کار، کار راحتی نبود اما جوانان ما توانستند با غیرت از
پس آن برآیند. امروز ما با شجاعت توانستیم بهترین مدال‌ها را بگیریم و حالا
چشم به روزهای آینده داریم تا به افتخاراتمان اضافه کنیم.

 

محمدعلی‌آبادی نیز، اظهار کرد: من می‌خواهم به جرات بگویم که امشب
بهترین شب زندگی‌ام بود. هیچ روز تا به این حد خوشحال نشدم. هیچ‌گاه ورزش
ایران در این جایگاه پراهمیت قرار نداشت. شما ببینید امروز مجموعه اکسل در
اختیار ایرانیان بود. یک طرف در کشتی غوغایی بود، یک طرف دیگر در
وزنه‌برداری و ایرانیان پرشور در سالن رقابت‌ها بودند. به افتخار ارزشمندی
دست پیدا کردیم. جوانان ما نشان دادند که اگر امکانات در اختیارشان
بگذاریم، می‌توانند در رقابت‌های بزرگ موفق شوند. ما باید زمینه ورزش را در
کشور بیشتر توسعه بدهیم.

علی‌آبادی ادامه داد: این موفقیت نه به نام کمیته ملی المپیک ایران، نه به
نام من و نه به نام هیچ‌کس دیگر . این موفقیت به نام مردم ایران است، به
نام همه کسانی که زحمت کشیدند. به نام متخصصان کشور است. به نام جانبازان
است. به نام خانواده شهداست و در نهایت به نام رهبر انقلاب است. چرا که همه
ما در این موفقیت‌ها سهیم بوده‌ایم. هنوز کار ما به پایان نرسیده است.
امید داریم در روزهای آتی در کشتی آزاد و تکواندو بتوانیم به مدال‌هایمان
اضافه کنیم.

 

 

 

بهترین نتیجه تاریخ کاروان المپیک ایران چگونه رقم خورد؟
درحالی که هنوز نمایندگان ایران در رشته‌های کشتی آزاد و تکواندو کار خود
رادر رقابت‌های المپیک 2012 آغاز نکرده‌اند، کاروان ورزشی کشورمان 4
مدالطلا، 3 نقره و یک برنز کسب کرده تا بهترین نتیجه تاریخ المپیک ایران
رقمبخورد.

مدال‌های ایران توسط ورزشکاران رشته‌های وزنه‌برداری، کشتی فرنگی و پرتاب دیسک کسب شده است.

به گزارش فارس تاریخچه حضور ایران در رقابت‌های المپیک به شرح زیر است:

چهاردهمین دوره: 1948 – لندن (انگلستان)

ایران با کسب یک مدال برنز در رده آخر کشورهای دریافت کننده مدال(سی و چهارم) قرار گرفت.

پانزدهمین دوره: 1952 – هلسینکی (فنلاند)

کاروان کشورمان با کسب 3 مدال نقره و 4 مدال برنز در رده سی‌ام جای گرفت.

شانزدهمین دوره: 1956 – ملبورن (استرالیا)

ایران با کسب 2 مدال طلا، 2 نقره و یک برنز در رده بندی نهایی، چهاردهم شد.

هفدهمین دوره: 1960 – رم (ایتالیا)

کاروان ایران با کسب یک مدال نقره و 3 برنز در رده بیست‌وهشتم جای گرفت.

هجدهمین دوره: 1964 – توکیو (ژاپن)

ورزشکاران کشورمان با دریافت 2 مدال برنز در رده‌بندی نهایی، سی‌وپنجم شدند.

نوزدهمین دوره: 1968 – مکزیکو (مکزیک)

ایران با کسب 2 مدال طلا، یک نقره و 2 برنز در رده‌بندی نهایی، نوزدهم شد.

بیستمین دوره: 1972 – مونیخ (آلمان غربی)

کاروان ایران با دریافت 2 مدال نقره و یک برنز در رده بیست‌و‌هشتم جای گرفت.

بیست‌و‌یکمین دوره: 1976 – مونترال (کانادا)

کاروان کشورمان با کسب یک مدال نقره و یک برنز در رده‌بندی نهایی، سی‌و‌سوم شد.

ایران در دوره‌های بیست‌و‌دوم و بیست‌و‌سوم حاضر نبود.

بیست‌وچهارمین دوره: 1988 – سئول (کره‌جنوبی)

کاروان ایران با کسب یک مدال نقره همراه با کشورهای
کاستاریکا، شیلی،سنگال، جزایر ویرجین، جزایر آنتیل، پرو و اندونزی در رده
سی‌وششم قرارگرفت.

بیست‌و‌پنجمین دوره: 1992 – بارسلون (اسپانیا)

ملی‌پوشان کشورمان با یک مدال نقره و 2 برنز به همراه بلژیک و کرواسی در رده چهل‌و‌چهارم قرار گرفتند.

بیست‌و‌ششمین دوره: 1996 – آتلانتا (ایالات متحده)

تیم ایران با یک مدال طلا، یک نقره و یک برنز در مکان چهل‌و‌سوم جای گرفت.

بیست‌و‌هفتمین دوره: 2000 – سیدنی (استرالیا)

ایران با 3 مدال طلا و یک برنز به مقام بیست‌و‌ششم دست یافت.

بیست‌و‌هشتمین دوره: 2004 – آتن (یونان)

تیم ایران با کسب 2 مدال طلا، 2 نقره و 2 برنز در رده بیست‌ونهم جای گرفت.

بیست‌و‌نهمین دوره: 2008 – پکن (چین)

تیم ایران با کسب یک مدال طلا و یک مدال برنز در رده پنجاه‌و‌یکم جای گرفت.

بدین ترتیب کاروان ایران در سی‌امین دوره رقابت‌های
المپیک 2012 لندن کهاز 6 مرداد آغاز شده و تا 22 مردادماه ادامه خواهد
داشت، تا پایان روزیازدهم با 4 طلا، 3 نقره و یک برنز بهترین نتایج تاریخ
خود را کسب کردهاست.