انتقاد روزنامه شهرداری تهران از نقش منفی مجلس در فضا سیاسی کشور/ «وحدت پارلمانی»؛ سپر راهبردی اقتصاد و اعتماد ملی است
خانه ملت در گردنه تاریخی و اقتصادی خاصی قرار دارد؛ زمانی که فشارهای داخلی، تحریم‌ها و رقابت‌های جناحی همزمان، ظرفیت تصمیم‌گیری و انسجام پارلمان را به آزمون کشیده است.
به گزارش عصر خبر روزنامه همشهری نوشت: تجربه دهه‌های گذشته نشان می‌دهد که هر لحظه غفلت از وحدت، نه تنها سرمایه اعتماد عمومی را کاهش می‌دهد، بلکه توان کشور برای مقابله با بحران‌ها و بهره‌وری اقتصادی را تضعیف می‌کند. در این شرایط، مجلس شورای اسلامی به عنوان موتور همگرایی ملی و نهاد تقنین راهبردی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند انسجام و وحدت عملی نمایندگان است.
جعفر قادری، رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید و نظارت بر اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی، بر ضرورت وحدت و تمرکز بر مسائل ملی تأکید کرد و گفت: «دلایلی که دشمن در جنگ ۱۲ روزه اخیر نتوانست موفق شود، ناشی از اتحاد و انسجام مردم و مسئولان بود.» او افزود که نگاه‌ها باید معطوف به حل مشکلات اقتصادی و تقویت ظرفیت‌های کشور باشد، نه پرداختن به اختلاف سلیقه‌ها و هیجانات جناحی. قادری همچنین اجرای قوانین کلیدی اقتصادی و تمرکززدایی در سازمان‌ها را مسیر افزایش تولید ناخالص داخلی و تقویت توان بازدارندگی ملی دانست و تأکید کرد که هدف نهایی همه اقدامات مجلس، ارتقای معیشت مردم و تضمین امنیت اقتصادی کشور است.
همچنین زهرا خدادادی، رئیس فراکسیون زنان و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با یادآوری حساسیت وضعیت اقتصادی و اثرات روانی ناشی از اسنپ‌بک، بر ضرورت انسجام ملی تأکید کرد و گفت: «اختلاف نظر طبیعی است، اما تبدیل آن به تنش و تضعیف انسجام ملی قابل قبول نیست.» او تأکید کرد که مجلس باید با برنامه‌ریزی شفاف بودجه، کنترل تورم و همکاری نزدیک با بانک مرکزی و وزارت اقتصاد، از هرگونه آسیب به معیشت و اقتصاد جلوگیری کند.
علی‌اکبر رنجبرزاده، رئیس فراکسیون وحدت ملی مجلس هم وحدت واقعی میان قوا را عامل پیشرفت کشور خواند و گفت: «همکاری دولت با مجلس و وفاق بین سه قوه یک اصل مبارک و اقدامی ارزشمند است.» او افزود که وفاق واقعی یعنی هم‌افزایی، مانع‌زدایی و تلاش مشترک برای رفاه و آسایش مردم، نه بی‌تفاوتی یا مانع‌تراشی. رنجبرزاده تأکید کرد که مجلس جای بحث و اختلاف نظر است، اما تمرکز صرف بر نقد و تخریب جریان‌ها، شایسته اعتماد مردم نیست. نگاه به این واکنش‌ها و تحلیل‌ها نشان می‌دهد که عبور از بحران‌های اقتصادی و فشارهای خارجی تنها با تقویت وحدت، انسجام و بهره‌وری نهادی ممکن است؛ مسیری که نه تنها پارلمان را از هیاهوی جناحی دور نگه می‌دارد، بلکه اعتماد عمومی و رفاه ملی را نیز تضمین می‌کند
