بروز درگیری در میان کارگران عسلویه
وی در خصوص هزینه‌بر بودن ایجاد چنین شبکه‌هایی در مناطق صنعتی گفت: نگاه مدیران در صنایع نگاه «تولید» است؛ از یک سو این رفتار درست است چون باید درآمد کسب شود اما باید به کمکاری مددکاران اجتماعی، جامعه‌شناسان و روان‌شناسان اشاره کرد که در این مناطق نقش کمرنگی دارند.
عصر خبر: یک روانشناس صنعتی عقیده دارد فقدان دسترسی کارگران منطقه عسلویه به ابتدایی ترین امکانات رفاهی می‌تواند به در مرور زمان به بروز تنش و درگیری در میان کارگران منجر شود.بروز درگیری در میان کارگران عسلویه در نبود ابتدایی‌ترین امکانات رفاهیدر پی انتشار اخبار مربوط به چندمورد خبر کشته شدن کارگران شاغل در منطقه ویژه عسلیوه براثر وقوع درگیری در روزهای بیست وششم مهر و شانزدهم آذرماه، یک روانشناس صنعتی گفت: فقدان ابزارهای ابراز بیان از یک سو و وضعیت نامناسب امکانات و ساختارهای فرهنگی، اجتماعی در عسلویه دست به دست هم داده تا خشم فروخورده‌ای ایجاد شود که به مثابه بمب پنهان هر لحظه امکان انفجاردر قالب بروز تنش و درگیری وجود دارد.
«مهدی فلاحی» در تشریح علل بروز رفتارهای خشونت‌آمیز در بین کارگران ومهندسان عسلویه به ایلنا گفت: در شهرهای اقماری منطقه ویژه عسلویه برای کارگران شاغل در این منطقه شهرک‌هایی ایجاد کرده‌اند که صرفا یک خوابگاه (کمپ) است و بعضا ساکنان آن از ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی لازم برای برقرار ی تعاملات اجتماعی محرومند.
این مددکار اجتماعی عامل دیگر بروز رفتارهای خشونت آمیز در این مناطق را، دوری کارگران ـ مهندسان از خانواده و شبکه‌های اجتماعی‌ای که از قبل داشته‌اند نامبرد.
فلاحی دلیل سوم را آب و هوای به شدت گرم، شرجی و آلوده عسلویه عنوان کرد و ادامه داد: در این مناطق ۶ ماه از سال، هوا نامساعد است و میزان «تاب‌آوری» کارگرانی که در این شرایط بصورت روزانه تا بیش از ۱۲ ساعت مانند ربات کار می‌کنند، به مرور زمان به دلیل تکرار و عدم تنوع پایین می‌آید.
براساس تجربیات پژوهشی این روانشناس صنعتی در منطقه عسلویه تاب‌آوری یک مهارت است که متاسفانه در کل کشور کار نشده‌است و در این منطقه خیلی آشکار و نمایان‌تر است.
فلاحی با بیان اینکه برای پیشگیری از بروز رفتارهای خشونت‌آمیز باید شبکه‌های اجتماعی در بین ساکنان منطقه و کارگران ایجاد کرد، افزود: با ایجاد این شبکه‌های اجتماعی مهارتهای ارتباطی افزایش یافته و در واقع زیربناهایی را ایجاد می‌کنیم به طور مثال ایجاد فرهنگسرا‌ها و خانه‌های محله که کارکردشان افزایش تعامل افراد با یکدیگر است از این نمونه است.
به اعتقاد این مددکار اجتماعی، با ایجاد چنین زیربناهایی تعامل موجب می‌شود هیجانات افرادبه صورت ملایم خارج شده و در نهایت منجر به کاهش و کنترل خشم شود.
وی در خصوص هزینه‌بر بودن ایجاد چنین شبکه‌هایی در مناطق صنعتی گفت: نگاه مدیران در صنایع نگاه «تولید» است؛ از یک سو این رفتار درست است چون باید درآمد کسب شود اما باید به کمکاری مددکاران اجتماعی، جامعه‌شناسان و روان‌شناسان اشاره کرد که در این مناطق نقش کمرنگی دارند.
فلاحی افزود: باید به این مدیران گفت نیروی کار سرمایه‌های اجتماعی شما هستند که از دلار و ریال بسیار ارزشمندترند چرا که اگر نیروی انسانی ماهر ناسالم باشد امکان افزایش بهره‌وری را نخواهیم داشت نیروی انسانی ناسالم به طور مستقیم می‌تواند با کاهش تولید و تخریب زیربنا‌ها هم معنا باشد.
این روانشناس صنعتی ادامه داد: حضور روان‌شناسان، جامعه‌شناسان خوب یا مددکاران اجتماعی در مناطق صنعتی به عنوان یک کاتالیزور حد فاصل بین کارفرما یعنی مهندسان و کارگران را پر کرده و این امر هزینه ندارد و حتی به یک صدم یا یک هزارم درآمد این شرکتهای بزرگ نفتی می‌رسد.
وی در پایان گفت: با ایجاد گروه‌های متمرکز صنعتی در عسلویه که یکی از کارکرد‌هایشان ایجاد فرصت ابراز برای افراد است بخش زیادی از هیجانات مثبت و منفی در آنجا تخلیه شده ولذا در رفتارهای عادی روزانه بروز پیدا نمی‌کند که این گروه‌ها در برخی از شرکتهای صنعتی عسلویه اجرا شده است.
