آشنایی با اولین زنانی که حق رای داشتند در «تاریخ ملل»

ترجمه کتاب «تاریخ ملل» با عنوان تکمیلی «چگونه هویت ملت
ها شکل گرفت» به تازگی توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است. این اثر به سرپرستی
پیتر فورتادو تهیه و تدوین شده و ترجمه آن توسط مهدی حقیقت خواه انجام شده است.

در این کتاب ۲۷ تاریخ دان از ۲۷ کشور، هر یک اهل کشور مورد نظر و اکثرشان هنوز ساکن و
فعال در آن جا، تاریخ کشور خود را به آن شکل که دریافت می کنند، شرح می دهند. آن
ها تاریخ دایره المعارفی (دانشنامه ای) ننوشته اند _ چنین چیزهایی با یک کلیک موس
به راحتی در دسترس است _ بلکه مقالاتشان شخصی است، که در آن ها لحن سخن و موضوع
های برگزیده، به همان اندازه رخدادهای آشنا، گویا و رسا هستند. آن طور که تدوین
کننده کتاب در پیشگفتار آن آورده، آن ها مانند برگزارکنندگان مراسم گشایش المپیک،
منتها در مقیاسی بسیار متفاوت، تاریخ ملی خود را، با تمام زیر و بم هایش، به جهان
عرضه کرده اند.

پیش فرض نوشتن این کتاب به این ترتیب است: اگر
ما نتوانیم درک کنیم که دیگران درباره گذشته خود چگونه می اندیشند و احساس می
کنند، قادر به درک آن ها نخواهیم بود. اگر می خواهیم تفاوت های ملی و فرهنگی ای را
که هم به جهان ما روح می بخشد و هم آن را به خطر می اندازد درک کنیم، به راهنماهای
سفر یا حتی کتاب های راهنمای تاریخ که هموطنان خودمان نوشته اند نیاز نداریم، بلکه
نیاز داریم شنونده مردمی باشیم که گذشته خود را به زبان خودشان شرح می دهند.

فهرست مطالب کتاب و به عبارتی، کشورهایی که
تاریخ شان در این کتاب آمده، به این ترتیب است: مصر، هندوستان، ایران، یونان، چین،
ایرلند، اسپانیا، فرانسه، روسیه، جمهوری چک، لهستان، مجارستان، ترکیه، برزیل،
مکزیک، هلند، سوئد، بریتانیای کبیر، ایالات متحده، استرالیا، غنا، فنلاند،
آرژانتین، کانادا، ایتالیا، ژاپن و آلمان.

در قسمتی از این کتاب می خوانیم:

غالبا گفته می‌شود که تاریخ فنلاند سرگذشت بقا
از میان جنگ هاست که درک آن برای خارجی ها دشوار است. سرگذشت فنلاند، گیرافتاده
بین سوئد و روسیه _ بین غرب و شرق _ برای بسیاری از تاریخ نویسان غیرحرفه‌ای چنان
پیچیده به نظر می رسد که تنها خود فنلاندی ها می توانند آن را درک کنند. برخی از
تاریخ پژوهان گرفتار افسانه پردازی شده‌اند، در حالی که دیگران کوشیده اند برداشت‌‌های
غلط را تصحیح کنند.

روایت دیگری از تاریخ این کشور سرگذشت
کشاورزان خُرده مالک و زنان برجسته است. فنلاندی ها به کشاورزانشان مباهات می‌کنند
که هیچ گاه دستخوش فئودالیسم نبودند. جامعه دهقانی معرف سنت زنان قوی و برجسته
کشور نیز هست که نخستین دستاورد حقوق سیاسی به طور کاملا طبیعی به آن‌ها رسید. یک
دهم اعضای نخستین پارلمان فنلاند در سال ۱۹۰۷ زنان بودند. فنلاندی ها غالبا مدعی‌اند که نخستین ملتی در
جهان بوده‌اند که در آن زنان می توانستند رای بدهند و عهده دار مسئولیت‌های دولتی
شوند، هرچند پیشگامان این عرصه را باید در دیگر سوی جهان یافت. اما نخستین اعضای
زن پارلمان در جهان به واقع فنلاندی بودند، جلوتر از نیوزیلند و استرالیا.

سال ۲۰۰۷ شاهد دو سالگرد مهم بود: صدمین سالگرد اصلاح پارلمانی و
نودمین سالگرد استقلال از روسیه. سال ۱۸۰۹، زمانی که فنلاند به یک دوک نشین اعظم در چارچوب
امپراتوری روسیه تبدیل شد، در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ نیز به یاد آورده شد.
این سالگردها راهی است برای گرامیداشت سرگذشت پیچیده تاریخ فنلاند.

این کتاب با ۳۲۶ صفحه مصور، شمارگان هزار و ۶۵۰ نسخه و قیمت ۳۰۰ هزار ریال منتشر شده است.