از بحرین هم عذرخواهی کنیم؟!

تابناک: اجلاس کشورهای عضو جنبش عدم تعهد، در حالی به پایان خود رسید که حتی
رسانه‌های غربی، برگزاری این اجلاس را موفقیتی برای ایران دانستند؛ موفقیتی
که باید در سال‌های آینده هم از شیرینی آن چشید، چه اینکه چند روزی است،
فشار‌ها بر رژیم صهیونیستی برای تحریک به جنگ علیه ایران بالا گرفته و تازه
این نتایج سحر است.

اما نکته‌ای که در روزهای
اخیر، باعث هجمه رسانه‌ای به کشورمان شده، نحوه انتقال و ترجمه سخنان
رئیس‌جمهور مصر به زبان فارسی در صدا و سیماست؛ جایی که مترجم این سازمان
نادانسته و یا دانسته، برخی از تعابیر و جملات مرسی را به گونه دیگری ترجمه
کرد و اکنون موج تکذیب‌ها و حملات به ایران به دلیل این رفتار رسانه‌ای
بالا گرفته و حتی بحرین هم خواستار عذرخواهی ایران از آنان شده است.

بر
پایه این گزارش، بیشتر تغییراتی که مترجم صدا و سیما ایران انجام داد،
متعلق به بخش‌هایی است که رئیس‌جمهور مصر درباره بحران سوریه گفت. هنگامی
که محمد مرسی در سخنرانی خود گفت: «مردم فلسطین و سوریه برای آزادی، عدالت و
کرامت مبارزه می‌کنند»، مترجم صدا و سیمای ایران این گونه ترجمه کرد:
«مردم فلسطین و بحرین برای آزادی، عدالت و کرامت مبارزه می‌کنند».

در
بخش دیگری از این سخنرانی، هنگامی که رئیس جمهور مصر با انتقاد از وتوی
قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره سوریه توسط روسیه و چین گفت:
«وتو دست شورای امنیت را از حل و فصل بحران سوریه کوتاه کرد»، مترجم
تلویزیون ایران ترجمه نمود: «وتو دست شورای امنیت را برای حل و فصل
بحران‌های تحولات مردمی کوتاه کرد».

در ادامه، هنگامی که مرسی
اظهار داشت: «ما با مردم سوریه علیه نظام ظلم و سرکوب اعلام پشتیبانی
می‌کنیم»، مترجم گفت: «آرزوی بقای نظام سوری دارای پشتوانه مردمی را
داریم».

هیچ شکی نباید داشت که مرسی در سخنرانی خود ناپختگی کرد و
به جای اینکه به عنوان رئیس جنبش عدم تعهد سخنرانی کند، به عنوان رئیس
جمهور مصر سخنرانی کرد و به جای آنکه مواضع جنبش را بگوید، مواضع خود و
اخوان المسلمین را گفت؛ در سخنرانی ناپخته مرسی تردیدی نیست.

بر
پایه هر منطقی می‌توان آن را سنجید، چرا که رئیس یک جنبش نمی‌تواند مواضع
خود را از زبان یک جنبش بگوید. البته شاید هم مرسی چندان مقصر نباشد، چرا
که تازه کار است و تا آداب سیاست‌ورزی را بیاموزد، سال‌ها زمان نیاز دارد؛
اما واکنش به سخن اشتباه هم، آداب و رسومی دارد! طبیعتا تغییر سخنان یک نفر
ـ‌ که البته در هزاران جا ثبت و ضبط می‌شود ـ کار اخلاقی و عقلایی نیست.

تردیدی
هم نیست که ما با مرسی در مورد سوریه اختلاف نظر اساسی داریم. جمهوری
اسلامی بر این باور است که بحران سوریه، جز با گفت‌وگو به پایان نمی‌رسد و
مرسی معتقد است، بحران سوریه جز با سر کار آمدن مخالفان سوریه به پایان
نمی‌رسد.

اما همه این‌ها باعث نمی‌شود که در روز روشن، سخنان وی را
که در همه جا موجود است، گزینشی و تحریف شده منتشر کنیم؛ به ویژه که این
تغییر در سخنان مرسی در ترجمه فارسی انجام گرفته است؛ بدین معنا که اکنون
تصور بر این است که مخاطب فارسی و ایرانی است که نباید اصل سخنان مرسی را
بشنود و اکنون یک وجه هجمه رسانه‌ای به ایران این گونه رقم خورده که ایران
نمی‌خواسته است، مردم را در جریان اصل سخنان مرسی گذارد.

حتی بد‌تر
از این، ادعایی است که بحرین به عنوان کشوری سرکوبگر ـ که خود هم‌اکنون
نیزبه کشتار مردمش می‌پردازد ـ علیه ایران کرده است.

اما در این
باره، وزارت امور خارجه بحرین با احضار کاردار سفارت ایران در منامه، نسبت
به «تحریف» سخنان محمد مرسی، رئیس جمهور مصر و آوردن نام «بحرین» به جای
«سوریه» در مترجم صدا و سیما، رسما اعتراض کرد و خواستار عذرخواهی تهران به
دلیل این رخداد شد.

به گزارش خبرگزاری دولتی بحرین، وزارت امور
خارجه این کشور در بیانیه‌ای اعلام کرده است که احمد عبدالعزیز عامر، مدیر
کل امور منطقه‌ای و شورای همکاری وزارت امور خارجه بحرین، با احضار کاردار
سفارت ایران در منامه، اعتراض کشورش را نسبت به ترجمه سخنرانی مرسی، تسلیم
او کرد.

بنا بر این بیانیه، این اعتراض به دلیل آوردن نام «بحرین»
به جای «سوریه» توسط مترجم تلویزیون رسمی ایران هنگام ترجمه سخنرانی محمد
مرسی در افتتاحیه اجلاس سران کشورهای عضو جنبش غیر متعهد‌ها در تهران صورت
گرفته است.

اکنون چه باید می‌کرد؟

نخستین
کار شاید این بود که می‌پذیرفتیم این کار اشتباه بوده است. مهم این نیست
که این کار سهوی اتفاق افتاده یا تعمدی در کار بوده و نیز مهم نیست که رسمی
یا غیر سمی بوده است، بلکه مهم این بود که می‌پذیرفتیم اشتباهی شده که
نباید انجام می‌گرفت.

دوم آن که در صدد جبران خطا برمی‌آمدیم و اگر
سهوی بود، بر سهوی بودن آن تأکید و عذرخواهی می‌کردیم. همچنان که مرسی
می‌بایست آداب سیاست‌ورزی را مراعات می‌کرد و سخن خود را به عنوان سخن رئیس
جنبش غیر متعهد‌ها بیان نمی‌کرد، ما نیز باید آداب میزبانی را رعایت
می‌کردیم که اتفاقا خوب هم رعایت کردیم، اما این یک مورد خطا، بهانه‌ای به
دست مخالفان داد. حال هم بحرین را چنان دچار گستاخی کرده است که  گویا
فراموش کرده‌اند، چه قتل‌عامی راه انداخته‌اند و تصور می کنند دیگران هم
فراموش کرده‌اند؟