بهائیان در ایران از حقوق شهروندی خود محروم اند!

خبرگزاری فارس: از چند روز پیش که دیدار خانم فائزه هاشمی با خانم فریبا کمال آبادی عضو ارشد تشکیلات بهاییت در تهران رسانه ای شد، این اتفاق مورد انتقاد برخی شخصیت ها و رسانه ها به ویژه شخص آیت الله هاشمی رفسنجانی قرار گرفت.
 
خانم هاشمی نیز در مقابل، سیل انتقادات را هیاهویی سیاسی و هزینه ای عنوان کرد که برای رسیدن به هدفش لاجرم باید آن را بپردازد!
 
در این میان اما؛ آنچه سعی شد وارونه نشان داده و از آن محملی برای تحریک افکار عمومی ساخته شود خلط مبحثی بود که از سوی برخی افراد و رسانه ها برای قلب ماهیت اعتراض منتقدین اتفاق افتاد.
 
در واقع این افراد و رسانه ها سعی کردند موضوع را حقوق بشری جلوه داده و مدعی شدند که بهائیان در ایران از حقوق شهروندی خود محروم اند و تنها به دلیل اعتقادات خود به زندان افتاده اند. خانم هاشمی نیز اینگونه ادعا کرد که به دلیل حمایت از حقوق این افراد و مقابله با ظلمی که به آنان می شود به دیدار آنان رفته است!
 
در این باره اما؛ علاوه بر برخی شخصیت های سیاسی و حقوقی، آقای عبدالله شهبازی مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر که از قضا تخصص ویژه ای در رابطه با فرقه ها و تشکیلات این چنینی دارد، بر دو نکته مهم و اساسی دست گذاشت و در چندین اظهار نظر و یادداشت این دو را تبیین کرد تا از این رهگذر نشان دهد که موضوع اصلی در این رابطه حقوق شهروندی بهائیان نیست، چه، این حقوق همانند دیگر شهروندان ایرانی پابرجا و مورد اجراست، بنابراین «حقوق شهروندی بهائیان» تنها بهانه ای است برای تکمیل فرآیند فشار بر جمهوری اسلامی ایران از زاویه «حقوق بشر».    
 
آقای شهبازی دست کم از دو زاویه به این موضوع پرداخت، اول اینکه؛ «بهائیت» دین نیست بلکه یک «کالت» بوده و تشکیلات فرقه ای و سازمانی دارد، لذا انتظار مواجهه با آن به مثابه یک دین از سوی جمهوری اسلامی اساسا منتفی است.
 
دوم اینکه؛ برخورد با بهائیان در ایران و زندانی شدن برخی سران آنها نه به واسطه فکر و عقیده آنها بوده که به واسطه رویکرد فرقه ای و سازمانی آنها علیه منافع و امنیت ملی کشور بوده است، چنانچه در دستورات رهبران بهایئت به پیروان خود آمده اگر قانون کشور در تعارض با نظر تشکیلات باشد، نظر تشکیلات ارجح بر قانون کشور است! پس طبیعی است که هیچ کشوری چنین رفتار ضد امنیتی را از هیچ فرد و گروهی با هر مسلک و مرامی نمی پذیرد.
 
بر این مسئله اضافه کنیم که «بیت العدل» به عنوان قبله بهائیان در شهر «حیفا» در سرزمین های اشغالی اساسا با نظر صهیونیست ها اداره شده که در عناد و دشمنی آنان با ملت مسلمان ایران تردیدی نیست و کسی نیست که بپرسد آیا تنها بهائیان حقوق شهروندی دارند یا احیانا فلسطینیان زیر ستم و از خانه آواره شده هم چیزی به نام حقوق بشر دارند!؟
 
این نکات البته در برنامه چشم انداز بامدادی روز سه شنبه ۲۸ اردیبهشت رادیو بی بی سی فارسی نه تنها مورد بحث قرار نگرفت که آقای محسن کدیور از تریبون این رادیو در سفسطه ای آشکار و با بهره گیری از ترفند تحریک عواطف، بهائیان را تنها اقلیتی دینی عنوان کرد که به واسطه عقایدشان از حقوق شهروندی خود در ایران محروم اند!
 
بر این اساس، به نظر می رسد که حقوق شهروندی بهائیان اسم رمز دور جدید فشارها با موضوع حقوق بشر بر جمهوری اسلامی ایران باشد.