تصاویر: اینجا پاریس است
برای رسیدن به مرتفعترین نقطه شهر پاریس، یعنی تپه "مونمارتر" باید زحمت بالا رفتن از این کوچههای شیبدار را به خودتان بدهید.
پاریس شهری که همه با شنیدن نامش اولین کلمهای که در ذهنشان نقش میبندد عشق است و دیگر هیچ. پاریس از نگاه حسین مسافری رنگ و بوی دیگری دارد.
حسین مسافری عکاس خوش ذوق ایرانی سالهاست به عکاسی حرفهای مشغول است. او متولد ۱۳۴۹ در بندر انزلی است و چندی است برای زندگی و ادامه فعالیت هنریش به پاریس آمده است.
برای کسب درآمد و شهرت به امکانات و سرمایه هنگفتی نیاز نیست. این جوان ورزشکار و خلاق گینهای تنها با یک توپ و یک تیر چراغ برق هر روز تماشاچیان زیادی را به این محل میکشاند. درآمد روزانه او با اجرای یک ساعت برنامه چیزی حدود ۳۰۰ یورو است.
نمایی از شهر پاریس از بالای برج ایفل. بهترین زمان برای رفتن به بالای برج دقایقی بعد از غروب آفتاب است. زمانیکه هنوز هوا کاملا تاریک نشده است. نتیجهاش رنگ آبی خاصی است که در این عکس دیده میشود.
برای رسیدن به مرتفعترین نقطه شهر پاریس، یعنی تپه “مونمارتر” باید زحمت بالا رفتن از این کوچههای شیبدار را به خودتان بدهید.
کلیسای”Sacré Coeur” (به معنای قلب مقدس) بر روی تپه مونمارتر که طبق گزارش سازمان ملی جهانگردی، مقام دوم اماکن توریستی فرانسه را در سال ۲۰۰۶ به خود اختصاص داده است.
نمایش فیلم “شهر زیبا” ساخته اصغر فرهادی در تابستان امسال. تبلیغ این فیلم در اکثر متروها و خیابانهای شهر پاریس به چشم میخورد.
نمای شهر پاریس از روی پلههای کلیسای “Sacré Coeur”. منظرهای که گاه بازدیدکنندگان را تا ساعتها مسحورخود میکند.
در پاریس فروشگاهی به نام موزه کوچک شکلات ، مجموعهای از شکلاتهای مختلف با طرحهای جالبی را به معرض دید و فروش گذاشته است. از برج ایفل و کفشهای زنانه شکلاتی گرفته تا این ماشین کوچک که دهان هر بینندهای را آب میاندازد.
دلیل انتخاب پاریس از سوی حسین مسافری، واقعیت بخشیدن به رویای دیرین خود یعنی عکاسی در پاریس و به تصویر کشیدن روح این شهر رویایی است.
کاتاکومب گورستان زیرزمینی پاریس که امروزه تبدیل به یکی از مکانهای دیدنی شده است. در اواخر قرن هجدهم و در اوج روزهای درگیری انقلاب فرانسه آنقدر اجساد کشتهشدگان زیاد شده بود که مردم این دالان۲−۳ کیلومتری را برای خلاص شدن از شر بوی تعفن وشیوع بیماری آماده کردند. انتقال اجساد در شب و با حضور یک کشیش انجام میگرفت وبه مدت دو سال ادامه داشت.
پلی خارج از شهر پاریس که وقتی روی آن راه میروید، به نظر میرسد دو بافت قدیمی و مدرن شهر را به هم پیوند میزند.
حسین مسافری که برگزیده مسابقات عکاسی مختلفی در داخل و خارج از ایران بوده است، پاریس را دارای روحی تاثیرگذارمیداند. به باور وی روح این شهر حتی روی سنگ هم اثر دارد.
آیا پاریس بدون برج ایفل هم این روح اثرگذار را همچنان میداشت؟!