تامين اجتماعي مي تواند در اقتصاد کشور حرف اول را بزند

عصر خبر: آغاز دوران طلایی بازنشستگی حادثه مهمی در زندگی فرد است؛ چراکه بدون آنکه اشتغالی داشته باشند، با سربلندی به زندگی خود ادامه می‌دهند. بدیهی است اگر دوران بازنشستگی با برنامه‌ریزی و دقت همراه نباشد، ممکن است افسردگی و احساس بیهودگی برای شخص به همراه داشته باشد.به گزارش نشريه تامين: همکاران بازنشسته سازمان تأمین‌اجتماعی ارزشمندترین روزهای خود را صرف خدمت به مردم و بیمه‌شدگان کرده‌اند و در هر شرایطی همواره در راه توسعه و خدمت به کشور تعلل از خود نشان ندادند. بنابراین تکریم آنان از افتخارات سازمانی است. به‌ همین منظور با تعدادی از همکاران بازنشسته گفت‌وگویی انجام دادیم و از حال و هوای دیروز و امروزشان پرسیدیم. همکاران بازنشسته همواره سازمان را حمایت می‌کنندقدرت‌الله قدسی سال 1357 به استخدام سازمان درآمد و در آخرین سال‌های خدمت خود به عنوان مدیر کل درآمد حق بیمه مشغول فعالیت بود. قدسی در سال 1389 بعد از 32 سال خدمت بازنشسته شد. وی هم‌اکنون 61 ساله و دارای سه فرزند و یک نوه است و در حال حاضر به صورت پاره ‌وقت به شرکت‌های مختلف مشاوره می‌دهد. این همکار بازنشسته استفاده از تجربیات، گذران وقت و جنبه اقتصادی را از دلایل فعالیت خود در دوران بازنشستگی بیان می‌کند. وی در توصیه به همکاران جوان خود می‌گوید: کاری را که برعهده می‌گیرند، به درستی انجام دهند و همیشه اجرای قانون و صداقت را سرلوحه کار خود قرار دهند و در همه امور خدا را در نظر بگیرند، زیرا با افراد زحمتکش جامعه سروکار دارند و کار در سازمان بسیار حساس است. همکاران بازنشسته خارج از چارچوب سازمان نیستند و همواره سازمان را حمایت می‌کنند. سازمان از تجربیات و ظرفیت همکاران بازنشسته استفاده کندحمیدرضا جباری امیری در سال 1369 در سازمان مشغول به فعالیت شد. وی مدیر کل خدمات عمومی و رفاه سازمان و در مقطعی نیز نایب رئیس هیأت‌مدیره و مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری ایرانگردی و جهانگردی کشور بود. جباری در سن 13 سالگی در جبهه‌های جنگ حضور یافت و به درجه والای جانبازی نایل شد. وی دارای یک فرزند پسر است.جباری در سال 92 خود را بازنشسته کرد. وی در دوران بازنشستگی به عنوان مدیرعامل شرکت پگاه مازندران و مدیرعامل شرکت کشت و صنعت مازندران مشغول فعالیت بود و در حال حاضر با راه اندازی شرکت پخش موادغذایی در این حوزه فعالیت دارد. این همکار بازنشسته می‌گوید: با توجه به سمتی که در سازمان داشتم، به خوبی با فضای اقتصادی کشور آشنا بودم. بنابراین تصمیم گرفتم در دوران بازنشستگی در این عرصه فعال باشم و اعتقادم بر این است که کشور نیازمند تولید و حمایت از این بخش است.این همکار بازنشسته می‌افزاید: سازمان بسیار پویا و توانمند است و با وجود ناملایمات و بعضاً بداخلاقی‌های مدیران ناکارآمد در دوره‌های گذشته هنوز با اقتدار فعالیت می‌کند و علت آن نیز ساختار منسجمی است که همکاران سازمان ایجاد کرده‌اند. سازمان باید به نیروهای تخصصی خود باور داشته باشد؛ در غیر این صورت به بدنه سازمان آسیب وارد خواهد شد.وی ادامه می‌دهد: براساس اصل 29 قانون اساسی بیمه در کشور اجباری است و سازمان نیز محوری‌ترین و منحصرترین سازمان بیمه‌ای کشور به شمار می‌رود که رقیبی در این زمینه ندارد و در واقع دومین تولیدکننده درمان کشور است. بنابراین چنین سازمانی مستلزم دارا بودن بدنه کارشناسی بسیار دقیق و قوی است و مدیران آن باید از بدنه آن انتخاب شوند نه اینکه افراد سیاسی اداره آن را به دست گیرند که نتیجه آن اتفاقات ناخوشایند چند سال اخیر در سازمان است.جباری می‌گوید: سازمان با دارا بودن شرکت‌های شستا و شرکت‌های اقماری که در اختیار دارد، می‌تواند در حوزه اقتصادی کشور حرف اول را بزند، اما در حال حاضر 95 درصد منابع سازمان از محل حق بیمه‌ها تأمین می‌شود. سازمان باید بر مبنای محاسبات آکچوئری بیمه‌ای اداره شود و نه براساس حق بیمه افراد و این روش باید اصلاح شود.وی در مورد خدمات درمانی سازمان می‌گوید: رضایتمندی هیچ گاه مطلق نیست و با وجود تلاش همکاران در حوزه درمانی نارسایی‌هایی نیز وجود دارد و به قول معروف املای نانوشته بیست است! معتقد هستم در صورت تقویت حوزه درمان و توجه به امور معیشتی و رفاهی همکاران بخش درمان، کیفیت و نحوه ارائه خدمات در این بخش بهتر خواهد شد. اما با این وجود با توجه به افزایش سرسام‌آور هزینه‌های درمانی، ارائه خدمات درمانی رایگان به بیمه‌شدگان بسیار ارزشمند و حایز اهمیت است و در کل به بخش درمان سازمان نمره قبولی می‌دهم و نارسایی‌های این بخش در حوزه کارشناسی قابل رفع است.این همکار بازنشسته ادامه می‌دهد: همکاران بازنشسته سازمان از ظرفیت‌ها و تجربیات ارزنده‌ای برخوردار هستند و سازمان باید شرایطی را فراهم کند تا به نحو احسن از این امکانات و ظرفیت‌ها در حوزه‌های مختلف استفاده کند و تجربیات و اطلاعات آن را به سایر همکاران جوان انتقال دهد. پیوند عمیق خود را با سازمان حفظ می‌کنممحمد کاتب در سال 1347 وارد سازمان شد. او در ابتدای ورود در سمت‌های مختلف درمانی مشغول به کار بود تا این که بعد از انقلاب اسلامی  به بیمارستان فیروزگر منتقل و بعد از چند سال به سمت معاون امور مالی بیمارستان منصوب شد. وی در طول خدمت خود، مدیریت بیمارستان‌های مختلفی از جمله بیمارستان هدایت و 15 خرداد را برعهده داشت که آخرین سمت وی مدیریت بیمارستان شهید دکترلواسانی تهران بود و در این دوران بیش از 15 پرونده تشویقی و ترفیعی در رزومه کاری خود ثبت کرد. کاتب در سال 1375 و در سن 52 سالگی بازنشسته شد. وی بعد از آغاز دوران بازنشستگی ادامه فعالیت را ترجیح داد و شرکت تجهیزات پزشکی دایر کرد، اما بعد از حدود 3 سال به دلیل رکود در بازار از ادامه فعالیت در این حوزه بازماند و کار خود را متوقف کرد. وی دارای دو فرزند و یک نوه است و در حال حاضر روزهای خود را با مطالعه و استراحت و همچنین پیگیری اخبار سازمان سپری می‌کند و به گفته خود، بعد از بازنشستگی سعی کرده است پیوند عمیق خود را با سازمان حفظ کند و به هیچ ‌وجه از رخدادهای سازمان غافل نشود.کاتب می‌گوید: توصیه من به همکارانم این است که صادقانه به مردم خدمت کنند تا هنگامی‌ که به سن بازنشستگی می‌رسند و به گذشته کاری خود نگاه می‌کنند، وجدانی آسوده داشته باشند. سازمان همواره یکی از پاک‌ترین سازمان‌ها است و اگر در برهه‌ای از زمان دچار بحران‌هایی شده، به این دلیل بوده که افرادی در رأس امور قرار گرفتند که شناخت دقیقی از سازمان نداشتند. همچنین نداشتن شناخت و آگاهی برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی باعث تصویب قوانین تحمیلی بر سازمان شده که مشکلات بیمه‌شدگان را افزایش داده است. بنابراین تعامل سازنده میان نمایندگان مجلس و سازمان بسیار ضروری است. بیکاری برای افراد شاغل فعال نوعی بیماری و درد استعلی اکبر فتحی همکار بازنشسته اداره کل امور اداری سازمان در سال 1354 وارد سازمان شد. وی در سال 1381 و در سن 51 سالگی به جرگه بازنشستگان پیوست.فتحی دارای 4 فرزند است و یکی از فرزندانش در حال حاضر از همکاران سازمان است. این کارمند بازنشسته با شروع دوران بازنشستگی مبادرت به تأسیس شرکت خدماتی کرد و در حال حاضر به کار خدماتی مشغول است. وی می‌گوید: در سنی بازنشسته شدم که هنوز توانمندی کار کردن را در خود می‌دیدم و همچنین دارای تجارب زیادی بودم. بنابراین تصمیم گرفتم از توان و تجربیات خود در فعالیت دیگری استفاده کنم همچنین از نظر روحی نیاز به انجام دادن  فعالیتی داشتم، زیرا بیکاری برای افراد شاغل فعال نوعی بیماری و درد است.این همکار بازنشسته می‌افزاید: همکاران باید از فرصت ایجاد شده برای خدمت به قشر کارگر استفاده کنند و به گونه‌ای عمل کنند که در کارنامه فعالیت‌های خود صفحه سفید و درخشانی به یادگار بگذارند.وی فعالیت کانون بازنشستگان همکار را نسبتاً خوب ارزیابی می‌کند و می‌گوید: انتظار داریم که کانون خدمات بیشتری به همکاران بازنشسته ارائه دهد.