سعید شریعتی، عضو حزب اتحاد ملت، با اشاره به نقش چهره‌هایی نظیر خاتمی برای خروج کشور از فضای ملتهب گفت: در حال حاضر هر فردی به اندازه نفوذ اجتماعی که دارد می‌تواند با پایگاه اجتماعی خود در راستای آرام کردن فضا و دعوت اطرافیان به گفتگو اقدام کند اما باید دید چنین عملی تا چه اندازه موثر خواهد بود. در حال حاضر فضای خشم در جامعه حاکم است و معترضین و حکومت با خشم با یکدیگر مقابله می‌کنند در این شرایط افرادی که به صلاح کشور فکر می‌کنند چاره‌ای غیر از دعوت به آرامش ندارند. در حقیقت نمی‌شود در کوره این خشم دمید و هر کسی که در این کوره بدمد کار مسئولانه ای انجام نداده است. معترضین و نیروهای پلیس در اوج خشم قرار دارند و تحریک آنها به هر شکل و صورتی توسط هر گفتاری اعم از تحلیل و خبر مسئولانه نیست و تنها کوره نفرت و خشم را فوران می‌کند.

او افزود: افرادی نظیر خاتمی که دلسوز مردم و جوانان هستند چاره‌ای غیر از دعوت به آرامش ندارند. فارغ از اینکه اقدام خاتمی برای دعوت به آرامش تا چه اندازه موثر است نکته مهم این است که چاره‌ای غیر از این ندارند و هیچ چیز غیر از این نمی‌توانند بگویند. لذا خاتمی و چهره‌های نظیر او که دعوت به صلح و آرامش و پرهیز از خشونت می‌کنند به وظیفه ملی خود عمل می‌کنند. نکته دیگر این است که متاسفانه در شرایط فعلی صدای خاتمی و افراد نظیر او شنیده نمی‌شود هر چند خاتمی از سال‌های گذشته دعوت به آشتی ملی و گفتگوی ملی کرد که در آن زمان توسط حکومت شنیده نشد. در حال حاضر هم آن طور که باید و شاید از طرف معترضین شنیده نمی‌شود.

شریعتی همچنین تصریح کرد: دلیل این شنیدن نشدن هم این است که فوران خشم و نفرت در دو سوی ماجرا آنقدر افزایش پیدا کرده که هر کدام خود را پیروز میدان مبارزه در آینده نزدیک ارزیابی می‌کنند. برخی شنوای دعوت به آرامش نیستند چرا که احساس می‌کنند کسی می‌خواهد پیروزی قریب‌الوقوع آنها را به تأخیر بیندازد.

این چهره اصلاح‌طلب راه حل اساسی شرایط فعلی کشور را در دست مسئولین دانست و اظهار کرد: راه حل دست کسی است که کشور را اداره می‌کند چرا که این طرف ماجرا هیچ فرد مشخصی ندارد که با او گفتگو کرد تا ماجرا را حل کرد لذا طرفی که در حال حاضر می‌تواند امتیاز بدهد، مهار و کنترل کند و به عبارتی این واقعه را مدیریت کند حکومت و اجزای آن هستند. مدیریت حکومت به این ترتیب است که ابتدا باید اعتراض را به رسمیت بشناسد و ریشه‌های به وجود آمدن اعتراض را به درستی و دقیق شناسایی کند نه اینکه فرافکنانه و خارج از مسئولیت‌هایی که متوجه خود حکومت است و آنها را به جا نیاورده انتظار داشته باشد تا مسئله حل شود.

او در واکنش به اینکه اصلاح‌طلبان از پتانسیل کافی برای برقراری آرامش برخوردار هستند یا خیر ادامه داد: در حال حاضر شرایطی به نحوی است که مسئله اعتماد اجتماعی به پایین‌تر سطح خود رسیده است و در این شرایط اصلاح‌طلب، غیر اصلاح‌طلب و در مجموع گروه‌های مرجع اجتماعی به دلیل این بی‌اعتمادی، نفوذ خود را از دست دادند. لذا در شرایط فعلی گروه معترض جامعه شنوا نیستند که بتوان از طریق نصیحت و دعوت به آرامش با آنها صحبت کرد.

شریعتی در پاسخ به اینکه این شنیده نشدن نصایح گروه‌ها از طرف معترضین به نوعی تایید اظهارات بهزاد نبوی درباره اصطلاحات قلمداد می‌شود؟ اظهار کرد: خیر بنده اظهارات بهزاد نبوی را تایید نمی‌کنم. نبوی می‌گوید باید سکوت کرد و صبر و انتظار پیشه کرد، در صورتی که ما باید به عنوان جریان اصلاح‌طلب حرف بزنیم و فعالیت کنیم اما به این صورت نیست که بسیار زود از کار و فعالیت ما نتیجه‌ای حاصل شود، در هر صورت باید موضع گیری کنیم، حرف خود را بزنیم و فعالیت داشته باشیم. ممکن است الان تأثیری نداشته باشد اما میدان نباید از حرف مسالمت‌آمیز و ناشی از عقلانیت تهی شود. بنابراین باید حرف خود را بزنیم البته ممکن است این حرفی که می‌زنیم دو سمت ماجرا را عصبانی و ناراحت کند به این ترتیب که یک بار از طرف حکومت بد و بیراه بشنویم و یک بار هم از طرف معترضین.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب همچنین خاطرنشان کرد: بالاخره شرایط به نحوی است که دو طرف عصبانی و خشمگین هستند و با حرفی که برای آنها خوشایند نباشد به تندی برخورد می‌کنند اما تندی طرف مقابل دلیل نمی‌شود که ما سکوت کنیم بلکه باید حرف خود را بزنیم، خاتمی باید حرف خود را بزند ولو اینکه شنیده نشود. بنده نمی‌گویم به دلیل بی‌تأثیر بودن خاتمی یا بهزاد نبوی حرف خود را نزنند بلکه می‌گویم باید حرف زد، دعوت کرد، شنیده نمی‌شود اما این فضا نباید از صدای سوم خالی شود اگر این فضا از صدای سوم خالی شود چراکه رفته رفته همین دو صدایی که در معارضه با هم قرار گرفتند فضا را پرتر پرتر می‌کنند که در نهایت به یک رویارویی خشم گرایانه که معلوم نیست غلبه با چه کسی است و چه کسی باید هزینه‌های آن را بپردازد منجر می‌شود.

شریعتی در پایان یادآور شد: همه دلسوزان و کسانی که از این فوران نفرت نگران هستند و از این خشم بالا آمده با این وضعیت آینده‌ خوبی برای ایران متصور نیستند. باید با دو طرف حرف بزنند ولو حرفشان شنیده نشود آنچه اهمیت دارد این است که فضا نباید از حرف‌هایی که در آن ذات عقلانیت، تدبیر، صلح و مدارا است خالی شود. همچنین اینکه حرف‌های خود را بزنیم با اینکه سریع نتیجه بدهد دو مقوله جدا از هم هستند