روایتی از نماز باصفا در بهشت بوستون!
"خدا همه جا خداست" و این را مادربزرگم که زنگ زده بود و می گفت: "التماس دعا" یادم داد. وقتی گفتم: آمریکا هستم و اینجا مملکت دعا نیست! اینجا خوب می فهمی که "خدا همه جا خداست"یعنی چه؟ زمانی که می بینی در مسجد 20 متری هارلم که یک موکت 12 متری مندرس بیشتر ندارد، نماز شکسته اش اندازه نماز تمام مسجدالحرام حال و صفا دارد... . از سیاه هارلمی تا متخصص مغز و اعصاب "بورلی هیلز"ی همه به پناه آمده اند.
کتاب هاروارد، مک دونالد، شرح مشاهدات سیدمجید حسینی در سفر به آمریکا همزمان با برگزاری نماشگاه کتاب از سوی نشر افق منتشر شده است.
به گزارش عصر خبر، سیدمجید حسینی در مقدمه این کتاب آورده است: ” صبح
امروز که از فرودگاه بین المللی جان اف کندی وارد خاک آمریکا شدم، به نظرم
آمد هرچه خوانده ام هیچ است و باید از نو دستگاه ذهنم را بچینم، از
سفرنامه جلال آل احمد گرفته تا «بهشت شداد» جلال رفیع و از رمان «بی وطن»
امیرخانی تا «خنده دار به فارسی» فیروزه جزایری دوما ، همه حرف خودشان را
زده اند نه حرف این سرزمین را”.
نویسنده در این کتاب سعی کرده است با زبانی ساده و روان، به مانند یک
عکاس، 43 مرکز مهمی را که در سفر خود به آمریکا مورد بازدید قرار داده
است، برای خوانندگانش روایت کند، یک سفر نامه که در آن نویسنده تنها یک
راوی است.
طبق این گزارش، حسینی که استاد دانشگاه تهران هم هست، درباره کتابش می
گوید: “این کتاب نه یک روز نوشت است، نه افاضات روشنفکری در مورد سنت و
مدرنیته در جهان آمریکایی شده، نه حرف سیاسی و نه حتی دغدغه‌های پدرانه
تربیتی، بلکه چندتصویر است و من فقط یک راوی ام که سعی می کنم روایت کنم
با مشاهدات و تصاویر”.
«دانشگاه کلمبیا، قلب هارلم »، «موزه متروپولیتن، گفت و گو با جشمان
سنگی»، «موزه مادام توسو، آروزهای بر باد رفته»، «قلعه باسکرویل»،
«نیاگارا اسب سپیدی جداکننده دو فرهنگ»، «قبرستان ملی آرلینگتون»،
«دانشگاه مریلند»، «علم بهتر است یا ثروت»، «زندگی شبانه، وقتی مورچه
نیویورکی بارش را زمین می گذارد» از مهمترین فریم هایی است که نویسنده در
کتاب خود به تصویر کشیده است.
وی در بخشی از کتاب می نویسد: همه جاده های ساحل شرقی آمریکا که کنار
اقیانوسند، مثل بهشتند و خدا هرچه خواسته، به این سرزمین نعمت آب و درخت
داده تا پیشرفت کند؛ به خصوص جاده واشنگتن تانیویورک و مسیر نیویورک تا
بوستون “راه بهشت” است…مردم آمریکا سخت مذهبی اند و البته به خاطر این
همه نعمت شاکر نباشند، بی معرفتی است….
“خدا همه جا خداست” و این را مادربزرگم که زنگ زده بود و می گفت: “التماس
دعا” یادم داد. وقتی گفتم: آمریکا هستم و اینجا مملکت دعا نیست! اینجا خوب
می فهمی که “خدا همه جا خداست”یعنی چه؟ زمانی که می بینی در مسجد 20 متری
هارلم که یک موکت 12 متری مندرس بیشتر ندارد، نماز شکسته اش اندازه نماز
تمام مسجدالحرام حال و صفا دارد… . از سیاه هارلمی تا متخصص مغز و اعصاب
“بورلی هیلز”ی همه به پناه آمده اند.
