پاشینیان: ایروان و باکو فاقد تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز هستند
نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان با بیان اینکه ایروان و باکو از اولین روزهای استقلال با هم در تضاد بوده‌اند، تاکید کرد: ارمنستان و جمهوری آذربایجان فاقد تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز هستند
پاشینیان که در مراسم افتتاحیه نشست سالانه بانک توسعه و بازسازی اروپایی در ایروان سخن می‌گفت، اظهار کرد: تعیین مرز بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان باید به ابزاری کلیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز آنها با یکدیگر تبدیل شود.
نخست‌وزیر ارمنستان با بیان اینکه ایروان و باکو از اولین روزهای استقلال با هم در تضاد بوده‌اند، خاطرنشان کرد: همزیستی مسالمت‌آمیز پیش‌نیاز اساسی برای دستیابی به صلح پایدار و فرآیندی بسیار دشوار است و ایروان و باکو فاقد تجربه همزیستی مسالمت‌آمیز هستند.
به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری آرمناپرس، پاشینیان در ادامه با اشاره به اهمیت تعیین خطوط مرزی بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان در تثبیت صلح و آرامش میان دو کشور، تاکید کرد: باید به موضوع تعیین خطوط مرزی بین ایروان و باکو به عنوان ابزاری برای یادگیری زندگی مسالمت‌آمیز و دستیابی به صلح پایدار میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان نگریسته شود.
درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از ۲ طرف متوقف شد.
بحران قره‌باغ که در فوریه سال ۱۹۸۸ تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس ۱۹۹۴ ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود ۶ سال به طول انجامید که طی آن حدود ۳۵ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر نیز آواره شدند.
پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در ۳۳ ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.
جمهوری آذربایجان در جریان درگیری‌های نظامی ۴۴ روزه سال گذشته توانست سرزمین‌های خود در قره باغ که نزدیک به ۳۰ سال تحت اشغال قرار گرفته بود را آزاد کند.
این درگیری‌های نظامی با امضای بیانیه سه جانبه روسای جمهوری آذربایجان، روسیه و نخست وزیر ارمنستان در ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۱ به پایان رسید و دولت باکو در پی این پیروزی اجرای برنامه گسترده بازسازی را در مناطق آزاد شده، آغاز کرد
