سالانه به‌اندازه ۳۰۰ هزار میلیارد تومان دست دولت عزیز در جیب ملت شریف!
سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در گفت‌وگو با قدس یکی از دلایل اشتغال برای هر فردی در دنیا را تأمین نیازهای اساسی ازجمله خوراک، پوشاک، آموزش، مسکن و درمان دانست و اظهار کرد: با این تفاسیر مبنای دریافت حقوق باید این باشد که معیشت فرد را تأمین کند و مکفی باشد. به‌همین منظور در ماده۴۱ قانون کار به‌این نکته توجه شده که حقوق یا حداقل دستمزد کارگران باید متناسب با نرخ تورم و سبد معیشت باشد.
وی ضمن اشاره به نرخ تورم که هرساله از سوی مسئولان دولتی اعلام و این نرخ برای سال جاری حدود ۳۵ تا ۴۵درصد اعلام شده، ادامه داد: زمانی که نرخ حداقل دستمزد برای سال جاری، حداقل ۱۵درصد کمتر از نرخ تورم اعلامی بسته شده و در ادامه هم در لایحه بودجه۱۴۰۴ تنها ۲۰درصد افزایش حقوق برای جامعه کارمندی درنظر گرفته شده که این میزان تنها نصف نرخ تورم را پوشش می‌دهد، مشخص است که ما در جامعه باید با چنین مشکلاتی دست‌به‌گریبان باشیم.
گلپور اضافه کرد: باید به این نکته هم توجه کرد زمانی که مبنای افزایش حداقل مزد برای سال آینده در لایحه بودجه ۲۰درصد در نظر گرفته شد باتوجه به‌اینکه دولت خود بزرگ‌ترین کارفرماست، دستمزد جامعه کارگری هم متأثر از این میزان قرار گرفته و به‌همین نسبت افزایش می‌یابد. تمامی این مسائل در کنار هم موجب می‌شود به‌دلیل اینکه کارگران نمی‌توانند در فرایند اشتغال رسمی و قانونی که در آن تولید انجام می‌شود، معیشت خود را تأمین کنند، از این فضا خارج شده و وارد شغل غیررسمی و کاذب شوند.
به‌گفته رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد وارد شغلی شود که به او ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان حقوق بدهند آن هم در کشوری که خط فقر در آن تنه می‌زند به حدود ۳۰ میلیون تومان. به‌همین دلیل کارگران و جوانان مجبور می‌شوند برای تأمین نیازهای خود و خانواده‌شان و برای اینکه بیکار هم نباشند به سمت مشاغل کاذب بروند و ترجیح دهند وارد شغل ضایعاتی شوند تا دست‌کم دو برابر درآمد داشته باشند، اما در یک کارگاه تولید فعالیت نکنند.
وی افزود: شرایط به‌گونه‌ای شده که نه‌تنها کارگران رغبتی به فعالیت تولیدی ندارند، بلکه کارفرمایان هم رغبتی به ادامه کار ندارند و ترجیح می‌دهند سرمایه خود را تبدیل به ملک و زمین کنند تا درگیر مسائلی چون مالیات، عوارض، تأمین اجتماعی و حقوق و دستمزد نباشند.
گلپور ضمن بیان اینکه اهمال‌کاری سیاست‌گذاران و مجریان به شکلی بوده که امروز جامعه کار و تولید به دلیل حمایت نکردن مناسب از کارفرما و تضییع حقوق کارگران در نقض ماده۴۱ قانون کار، درحال تضعیف شدن است، خاطرنشان کرد: ثمره تمامی این اهمال‌کاری‌ها، بیکاری ارادی را در دل جامعه کارگری به‌وجود آورده است به‌این معنا که کارخانه‌ها نیازمند نیروی کار و در مقابل کارگران زیادی بیکار هستند، اما چون کارگر ترجیح می‌دهد به بیگاری کشیده نشود، بیکاری را برمی‌گزیند.
رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در بخش دیگری از سخنان خود به بهانه دولتمردان برای فریز حقوق اشاره کرد و گفت: بسیاری از این مسئولان تأکید دارند افزایش حقوق، افزایش نرخ تورم را به‌دنبال دارد که این گفته یک دروغ محض است. پژوهش‌های بسیاری در نقاط مختلف جهان توسط سازمان جهانی کار انجام شده که همه این پژوهش‌ها تأکید دارند نه‌تنها افزایش مزد با افزایش نرخ تورم رابطه مستقیمی ندارد، بلکه نسبت عکس دارند، چراکه افزایش حقوق، افزایش خرید توسط مردم را به‌دنبال دارد و همین افزایش خرید شرایط تولید را بهبود می‌بخشد و چرخه تولید و مصرف را به‌حرکت وا می‌دارد.
وی ادامه داد حال چنانچه مجلس افزایش ۲۰درصدی حقوق در لایحه بودجه را بپذیرد، این میزان پایه و اساس شورای عالی کار هم می‌شود و حتی چنانچه شورای عالی کار بیش از این میزان را به تصویب برساند باتوجه به‌اینکه در بودجه دیده نشده، عملاً ضمانت اجرا هم نخواهد داشت.
گلپور در بخش دیگری از سخنان خود به ارائه آماری پرداخت و گفت: تعداد شاغلان کشوری، لشکری و عمومی حدود ۵/۳میلیون نفر و تعداد بازنشستگان این گروه هم حدود ۵/۲میلیون نفر است. از طرفی مجموع بیمه‌شدگان اصلی و اجباری تأمین اجتماعی هم حدود ۱۶میلیون نفر و تعداد بازنشستگان این گروه حدود ۴میلیون نفر است که جمع تمامی این‌ها، حدود ۲۶میلیون نفر می‌شود. حداقل دستمزد در سال جاری حدود ۱۰میلیون تومان است و درصد افزایش سالیانه را مسئولان ۲۰درصد درنظر گرفته‌اند و این درحالی است که تورم سالانه حداقل مثبت ۳۰درصد است. زمانی که سیاست‌گذار تفاوت میان حداقل دستمزد و حداقل تورم که حدود ۱۰درصد است را نمی‌بیند به‌این معناست که کارگران و کارمندان ما ماهی حداقل یک میلیون تومان کمتر از آنچه باید را دریافت می‌کنند که چنانچه این رقم در مجموع مستمری‌بگیران و دستمزدبگیران و در یک سال ضرب شود با رقمی حدود ۳۰۰ هزار میلیارد تومان مواجه می‌شویم و این یعنی سالانه به‌اندازه حداقل ۳۰۰ همت دست دولت عزیز در جیب ملت شریفمان است!
