دشمن شماره یک توسعه پیاده روی در تهران

به گزارش
سایت شهرنوشت کاترینم افزود: یکی از مهمترین عوامل بازدارنده و دشمن شماره یک
پیاده‌روی در تهران، غلبه آلودگی صوتی ناشی از تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها بر سر
و صدای طبیعی است که در پیاده راه‌ها به گوش می‌رسد.

وی با
بیان اینکه در زمان پیاده‌روی هر 5 حس انسان فعال می ‌شود، اظهار کرد: در حال حاضر
پیش‌نیاز تبدیل و ارتقای شهرها به شهر انسان‌محور، توسعه پیاده ‌راه‌هاست که در کلان
شهرهای امروز از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

کاترینم
با بیان این که خیابانی همچون ولی عصر برای شهروندان تهران حس نوستالژیک ایجاد می
کند، تصریح کرد: پیاده‌راه مناسب می‌تواند به افراد برای انجام پیاده‌روی انگیزه
بدهد و در شهرهای اروپایی نیز جهت ترغیب و تشویق مردم به راه رفتن، در مسیرهای
پیاده جذابیت ایجاد می‌کنند.

ایجاد احساس آرامش در پیاده راه های آرام

این محقق
اروپایی با اشاره به این که توجه به جذابیت‌های تأثیرگذار برای پیاده‌راه در ایجاد
جاذبه و تقویت فرهنگ پیاده‌روی مؤثر است، اظهار کرد: به همین نسبت، تولید صداهای
ناهنجار و نامطلوب موتورسیکلت‌ها و خودروهای در حال حرکت، در ایجاد دافعه و بی‌میلی
برای راه رفتن، عاملی مهمی محسوب می‌شود.

وی با
بیان این که ایجاد پوشش سبز یا موانع صوتی مانند دیواره‌های جاذب صوت در کاهش سر و
صدای اتوبان‌ها و خیابان‌ها مؤثر است، تصریح کرد: باید آرامش را به پیاده‌روها باز
گردانیم تا مسیرهای پیاده بتوانند احساس آرامش را به شهر و شهروندان برگردانند.

کاترینم
با اشاره به این که پتانسیل پیاده راه‌ها برای پیاده‌روی به ابعاد و زوایای
گوناگونی همچون جاذبه هنری، فضای معماری، وضعیت بصری و شرایط صوتی پیاده راه بستگی
دارد، اظهار کرد: هر چه جذابیت‌های پیاده‌رو بیشتر باشد، انگیزه شهروندان برای راه
رفتن افزایش می‌یابد.

وی با
بیان این که پیاده‌راه باید علاوه بر ایجاد فضای حرکت، فضایی برای مکث شهروندان را
نیز فراهم کند، تصریح کرد: عواملی مانند راحتی کفشی که هنگام راه رفتن از آن
استفاده می‌شود و حتی صدایی که کفش تولید می‌کند، در ترغیب و تشویق شهروندان به
انجام پیاده‌روی می تواند مؤثر باشد.

انتقال حس نوستالژیک در بافت های تاریخی شهر

این
شهرشناس اتریشی با اشاره به این که پیاده‌روی امری مهم و دوست داشتنی است که با
استفاده از دو پا و به راحتی انجام می شود، اظهار کرد: راحت‌ترین کار برای هر
انسان، راه رفتن است که ریتم بدن را تنظیم می‌کند و اِلمان‌ها و عناصر جذاب را پیش
چشمان او می گشاید.

وی با بیان این که زنده بودن یک شهر با مردم آن شهر معنا و مفهوم
پیدا می کند، تصریح کرد: منظور، مردمی هستند که با پای پیاده در شهر حرکت می‌کنند
و در پیاده روها گام بر می‌دارند، نه آنهایی که سوار بر خودروهای شخصی خود به سرعت
از بزرگراه‌ها و خیابان‌ها رَد می شوند.

کاترینم
با اشاره به این که سر و صدای خیابان‌های پر جنب و جوش که دارای ریتمی خاص و صدایی
منقطع است با آلودگی صوتی اتوبان‌ها که در آنها صدای ممتد حرکت سریع خودروها شنیده
می شود تفاوت دارد، اظهار کرد: تنوع صوتی خیابانی مانند انقلاب برای عابران پیاده،
دلپذیر و جذاب است و با تجربه ناخوشآیند عبور از حاشیه یک اتوبان، قابل مقایسه
نیست.

وی با
بیان این که پیاده راه‌هایی که در بافت‌های تاریخی شهرها قرار دارند، حس نوستالژیک
را به عابران منتقل می کنند، تصریح کرد: در طراحی و ایجاد پیاده رو، مسائل به ظاهر
جزئی مانند سنگ فرش کف مسیر که در ارتقای و بهبود کیفیت فیزیکی پیاده رو مؤثر است،
باید مورد توجه قرار گیرد.

سرعت در معابر فرعی هیچ شهری در دنیا 80 کیلومتر
نیست

این محقق
اروپایی با اشاره به این که پیاده راه‌ها باید از استانداردهای لازم برخوردار
باشند تا علاوه بر افراد سالم، معلولان و نابینایان هم امکان پیاده‌روی آسان و
ایمن را در آنها داشته باشند، اظهار کرد: در این میان، شیب مناسب پیاده راه‌ها در
ایجاد انگیزه برای راه رفتن مؤثر است.

وی با
بیان این که توسعه پیاده راه‌ها، موضوعی است که امروز در شهرهای مطرح جهان مورد
توجه ویژه قرار دارد، تصریح کرد: پیاده روها باید به نوعی طراحی و اجرا شوند که از
یک فرد بزرگسال با یک متر و 80 سانتی متر قد تا کودکی با 80 سانتی متر قد به راحتی
در آن حرکت کنند.

کاترینم
افزود: پیاده روی در هر شهر، بهترین روش برای بازخوانی فضای آن شهر است. در تهران،
تنها ناحیه ویژه پیاده روی، محدوده بازار است و در نقاط دیگر شهر، معابر پیاده و
پیاده راه داریم که کیفیت حرکت در آنها با تجربه تردد در محدوده ای مانند بازار که
به صورت کامل به عابران پیاده اختصاص داده شده، متفاوت است.

کاترینم
در پایان با تأکید بر این که پیاده‌روهای تهران باید در مسیر تبدیل به پیاده
راههای استاندارد حرکت کنند، خاطرنشان کرد: سرعت وسایل نقلیه حتی در معابر فرعی
تهران به 70 تا 80 کیلومتر می‌رسد که در هیچ شهری در دنیا چنین نیست و با توجه به
آمار بالای مرگ و میر عابران پیاده در تهران، بزرگترین قاتل پیاده‌ها در این کلان
شهر، سرعت بالای خودروها و موتورسیکلت‌هاست و از این رو، تأمین ایمنی عابران پیاده
در طول پیاده‌روها و عرض خیابان‌ها باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.