پشت پرده اظهارات «هزینه‌ساز» مطهری

فرهنگ نیوز: سیاستمدار 59 ساله مجلس که از دوره هشتم تا به امروز به عنوان نماینده مردم تهران مشغول به فعالیت است و حضور وی در این مجالس بدون حاشیه نیز نبوده است. حاشیه هایی پررنگ تر از متن با سرو صدا و جنجال برای به نمایش گذاشتن یک مورد خاص در عرصه سیاسی کشور. 
حیات سیاسی برخی از فعالین سیاسی به غوغا به پاکردن و جارو جنجال بستگی دارد. علی مطهری یکی از این موارد است. وی همواره سعی کرده با پرداختن به مسائل حاشیه ای و حساس، نام خود را در صدر اخبار روز قرار دهد و در بیشتر این موارد نیز قرائت خاص خود را از پدیده ها دارد. آخرین موضوعی که این نماینده مجلس یک هفته ای است که آن را پررنگ کرده و از تریبون مجلس درباره آن چندین مرتبه سخنرانی کرده، مربوط به اظهارات آیت الله منتظری در فایل صوتی معروف است که به اعدام منافقین در زندان ها در سال 1367 مرتبط است. آنچه که در این نوار صوتی مشخص است منتظری در ملاقات با چندتن از مقامات دستگاه قضایی و اطلاعاتی، اعتراض خود را نسبت به اعدام منافقین و شیوه آن اعلام می کند. 
علی مطهری که سوژه های اینچنینی را از دست نمی دهد بار دیگر خود را وارد معرکه کرد و نسبت به آن واکنش نشان داد: “دشمن باید بفهمد که اگر تهاجم کند، ضربه محکمی خواهد خورددر صحت انتساب این فایل به آیت الله منتظری تردیدی نیست. قبلا این مطلب چاپ شده بود. البته صحبت های ایشان از روی دلسوزی و خیرخواهی برای انقلاب اسلامی بوده ولی این که نگرانی ایشان جا داشته یا نه و اصلا ماجرا چه بوده، درست برای ما روشن نیست. این که آیا حکمی از طرف امام(ره) بوده یا نه، و اگر بوده چه بوده و آیا این حکم درست اجرا شده یا نه، روشن نیست و اطلاعات ما ناقص است. خوب است آقایان رئیسی، نیری و پورمحمدی که در متن قضیه بوده اند توضیح بدهند و موضوع را برای مردم روشن کنند و البته اگر قصوری هم در نحوه اجرای حکم بوده است عذرخواهی شود. ولی به طور کلی انقلاب اسلامی ما در مقایسه با سایر انقلابها با مخالفان خود با رأفت بیشتری برخورد کرده است و نباید چهره آن مخدوش جلوه داده شود.”
اما مطهری در این نامه از حجج السلام رئیسی، نیری و پورمحمدی خواهان توضیحاتی درباره اجرای احکام محاکمه منافقین در سال 67 بود. اعدام منافقین در سال 1367 به فرمان امام خمینی (ره) یکی از وقایع مهم و سرنوشت ساز انقلاب اسلامی بود که قاطعیت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی را در مقابل نیروهای متحجر و تروریست گروه های مسلح نشان داد. بیت آیت الله منتظری در اقدامی مشکوک و سوال برانگیز، فایل صوتی جلسه منتظری و مقامات اطلاعاتی و قضایی را درست در سالگرد اعدام ها منتشر کرد، هرچند آنچه در این فایل بیان شده، پیش از این در قالب خاطرات آیت الله منتظری عنوان شده بود. اما همین اقدام کافی بود تا بار دیگر دستگاه های رسانه ای بیگانه کارنامه جمهوری اسلامی را در زمینه حقوق بشر محکوم کنند و بقایای منافقین از جمله مریم رجوی، از این فایل به عنوان سندی برای تبلیغ و شانتاژ علیه نظام سواستفاده کند و خود را در مقام مظلومیت قرار دهند! 
واکنش علی مطهری به تذکر و یادداشت محدود نشد و در نامه ای در 6 شهرویور خطاب به وزیر دادگستری، بار دیگر درخواست های خود را تکرار کرد. وی در این نامه خطاب به پورمحمدی از کتمان خطاهای احتمالی و قصورهای صورت گرفته گفته و از وزیر دادگستری می خواهد که بیشتر درباره ماجرای اعدام های 67 توضیح دهد: ” جنابعالی که همراه آقایان رییسی، نیّری و رازینی در متن این قضیه بودید باید ضمن توضیح ماجرا،  یا می‌فرمودید این شایعه‌ها به هیچ وجه صحت ندارد یا می‌فرمودید ممکن است قصورهایی هم صورت گرفته باشد که در صورت اثبات از خانواده‌های آنها عذرخواهی و جبران خسارت خواهد شد. این روش برخلاف تفکر رایج که کتمان خطاهای احتمالی را موجب تقویت نظام می‌داند و بلکه نوعی عصمت برای جمهوری اسلامی قائل است، موجب جلب اعتماد بیشتر مردم و استحکام افزون‌تر نظام اسلامی است.” 
مشخص نیست این نماینده مجلس دهم از پیگیری چنین موضوعی به دنبال چیست اما سوابق مطهری در اصرار بر یک خطا از خصایص ویژه اوست. مطهری بارها ثابت کرده که در موضوعات جنجالی پا عقب نمی کشد حتی در صورتیکه کار به درگیری و فحاشی در مجلس کشیده شود، مانند ماجرای درگیری علی مطهری و کوچک زاده در مجلس نهم و زیرسوال بردن شان مجلس با ردو بدل شدن فحش های کوچه بازاری. همین حرکت ها و اقدامات علی مطهری است که خوراک ویژه رسانه ها به ویژه رسانه های مخالف نظام جمهوری اسلامی می شود و آنها با استناد به اظهارت وی، اتهامات بی اساسی را متوجه انقلاب و رهبران آن می کنند. 
بررسی سوابق فعالیت های سیاسی علی مطهری، نشان از وجود موارد متعددی از اظهارات حاشیه ساز و حتی هزینه ساز دارد. یکی از این موارد مربوط به حصر سران فتنه می باشد که وی بارها به طرق مختلف آن را مطرح کرده و این پرونده خاک خورده را بیرون کشیده و درباره آن به اظهارنظر می پردازد. این در حالیست که از نظر کلیت نظام، موضوع سران فتنه و حصر آنها پایان یافته و اوج رافت اسلامی در قبال آنها رعایت گردیده ولی با این حال، مطهری علاقه ویژه ای به این سوژه دارد و در مجلسی نبوده که او به نطق و حاشیه سازی درباره فتنه نپردازد. به طوریکه در اوج تشنج آفرینی فتنه گران، نطق او در حمایت از سران فتنه مجلس منجر به درگیری و واکنش تند نمایندگان مجلس شد. 
روزهای ابتدای مجلس دهم نیز خالی از حاشیه سازی مطهری نبود. او که خود را وکیل مدافع تام مینو خالقی نامزد رد صلاحیت شده مجلس دهم می دانست، با وجود مدارک و اسناد غیرقابل کتمان درباره تخلفات این نامزد انتخاباتی، بارها این سوژه را در راس اقدامات خود در مجلس قرار داد و آن را به عنوان اهرمی علیه شورای نگهبان و برای فشار بر این نهاد به کار برد. 
علی مطهری مورد خاصی در ادوار مختلف مجلس و حتی در عرصه سیاسی ایران است که دیدگاه های در پاره ای از موارد متناقض هستند. هر چند او خود را شخصیتی صریح الهجه و مدافع حق می داند اما این گونه رفتارها، نشان از شخصیتی متزلزل دارد که به راحتی می تواند مورد سواستفاده دشمنان قرار گیرد. دفاع و یا دامن زدن به انتقادها پیرامون اعدام های 1367، خود آب در آسیاب منافقین ریختن است که در ارتکاب جنایت علیه مردم ایران هیچ محدودیتی نداشتند و اگر اقدام قاطعانه امام (ره) نبود، به یقین می توان گفت می بایست تا به امروز نیز شاهد اقدامات خرابکارانه منافقین در سطح وسیعی در داخل کشور می بودیم؛ منافقینی که هیچ ابایی از انجام خیانت علیه ملت خود نداشتند و ندارند. این منافقین کسانی هستند که در زمانیکه ملت ایران در مقابل صدام تا بن دندان مسلح با تمام وجود خود به دفاع مشغول بودند، دست به سلاح بردند و به مرزهای ایران هجوم آوردند. خاطرات مربوط به جنایات منافقین در همان چند روز هجوم به مناطق استان های مرزی ایران همچنان موجود است که بیماران یک بیمارستان را به خاک و خون کشیدند و شکم زنان حامله را پاره کرده و کودکانشان را سر می بریدند! 
در حالیکه برای تمامی اقشار جامعه خیانت و جنایت منافقین مشخص شده و در این مورد خاص، اکثریت افکار عمومی با هر گرایش سیاسی و مذهبی، نسبت به منافقین نفرت دارند، مشخص نیست علی مطهری در پیگیری اعدام های سال 67 و فایل صوتی منتظری سنگ چه کسانی را به سینه می زند و آیا او گمان می کند با این اقدام از مظلومینی دفاع می کند که مورد ظلم نظام جمهوری اسلامی واقع شده اند و می بایست از بازماندگانشان عذرخواهی کرد!؟ حال آنکه علی مطهری خود فرزند شهیدی است که توسط گروهی قربانی شد که از لحاظ تشکیلاتی و اعتقادی تشابه بسیاری به منافقین داشت. شاید علی مطهری قصد داشته باشد از خون قاتلین پدر خود بگذرد اما وی به عنوان نماینده 80 میلیون ایرانی این حق را ندارد که به دادخواهی از کسانی بپردازد که سند خیانت ها و جنایت های آنها بر تارک تاریخ ایرانیان نقش بسته و می توان آنها را منفورترین افراد در تاریخ معاصر کشور دانست که علیه مردم خود در شراکت با صدام حسین دست به سلاح بردند. و باید این نکته را در نظر بگیرد که اگر به هر عنوان یا شکلی منافقین بر کشور مسلط می شدند، افرادی امثال علی مطهری حتی اجازه نفس کشیدن نیز نداشتند چه برسد که بخواهند در عرصه سیاسی فعالیت کنند یا نماینده مجلس شوند. سعدی در باب هشتم گلستان می فرماید: 
رحم آوردن بر بدان ستمست بر نیکان، عفو کردن از ظالمان جورست بر درویشان:
خبیث را چو تعهد کنی و بنوازی                               به دولت تو گنه می‌کند به انبازی
معشوق هزار دوست را دل ندهی                         ور می‌دهی آن دل به جدایی بنهی