پیام امام خمینی(س) به نمایندگان مجلس خبرگان
جمله دوم: وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ شما توجه کنید که تا حالا شما با قدرت و قوه ایمان آمدید، و نصرت خدا را کردید. اگر چنانچه خدا هم نصرت کرد شما را و پیش بردید، لکن اگر نصرت خدا را بکنید، یک چیز دیگر هم دنبالش هست؛ و آن این است که قدمهای شما را ثابت نگه میدارد. اگر خدای نخواسته نصرت را شما فراموش کنید و گمان کنید مطلب تمام است، گذشت دیگر، و بروید سراغ کارهای خودتان هر کسی مشغول گرفتاریهای خودش بشود و از این نصرت الهی که باید بکند، از نصرت به اسلام و احکام اسلام، غفلت کند - آن نصرت سابق چون کردید، نصرت هم داد - لکن اگر نصرت از آنجا قطع بشود؛ یعنی نصرت شما قطع بشود، قدمهاتان دیگر ثابت نمیماند. بخواهید قدم ثابت بماند، تعقیب کنید این برنامهای که تاکنون داشتید، تعقیب کنید، مابین راه هستیم.
عصر خبر: امام خمینی(س) دوازدهم مهر 1358 از قم در خصوص نصرت الهی در پیروزی،انتخابات شوراها و اهمیت ویژه ولایت فقیه در جمع نمایندگان مجلس خبرگان و پاسداران مسجد الحسین(ع) سخنرانی کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آستان متن این سخنرانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اراده برتر خداوند منشأ پیروزی ملت
من وقتی مواجه با این چهرههای اسلامی، انسانی و خواستنی میشوم احساس غرور میکنم. من شما را همچو مییابم که برای اسلام در همه جا حاضر هستید. آیهای را که آقا قرائت کردند: إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ یَنْصُرکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ اگر یاری بکنید خدا را – یاری خدا؛ یاری احکام خداست، یاری قرآن کریم است، و یاری جمهوری اسلامی است – چنانچه یاری کنید خدا را، خدا هم شما را یاری میکند. این یک قضیه که یاری میکند و شما این قضیه را در عین دیدید. که شما یاری کردید اسلام را و یاری کردید احکام اسلام را و یاری کردید نهضت اسلامی را، جمهوری اسلامی را؛ و خداوند یاری کرد شما را. اگریاری خداوند تعالی نبود، چه طور امکان داشت شمای بدون اسلحه، بدون ساز و برگ جنگی و بدون یک نظام، غلبه کنید بر آنهایی که خودشان همه چیز داشتند و همه قدرتها در دست آنها بود، و قدرتهای شیطانی خارجی هم پشت سرشان ایستاده بود و تأییدشان میکرد، لکن شما را خدا نصرت داد. آنهایی که غفلت دارند از این معنا که یک اراده بزرگ در عالَم هست و همه چیز تحت آن اراده است، آنها برایشان معمّاست، یک معمّای حل نشدنی، که چه طور شد این مطلب که یک ملت با هیچ و هیچ ساز و برگ بر یک همچو قدرتهای بزرگ غلبه کرد و همه را بیرون راند.
اینها غافلاند از اینکه یک ارادهای فوق همه ارادهها هست. و خدای تبارک و تعالی وعده کرده است به مردم که چنانچه نصرت کنید خدا را، خدا هم نصرت میکند شما را. آنهایی که به ماوراء طبیعت اعتقاد ندارند، برای آنها این مسائل معماست. اما برای ما که قائل به یک همچو قدرتی هستیم – و با برهان قوی ثابت کردیم یک همچو قدرتی را – هیچ معمّا نیست، معمّا پیش ما نیست این مسائل. خداوند یاری کرد شما را؛ و یاری خداوند کافی است.
اگر یاری خداوند نبود، چه طور در ظرف یک مدت کوتاهی یک ملتی که هر کدام یک خیال خاصی برای خودشان داشتند، هر طبقهای یک آمال و آرزو و یک برنامهای داشتند، یکدفعه همه مجتمع شدند در یک امر. اگر نصرت خدا نبود، چه طور یک ملتی که از یک پاسبان میترسید، یک پاسبان اگر در بازار میآمد اجازه به خودش نمیداد که بگوید ما امروز مثلاً بیرق نمیزنیم بالای دکانها، هیچ همچو چیزی در ذهنش نمیآمد، به خودش همچو اجازهای نمیداد، اگر یاری خدا نبود، چه طور همین ملت به همین وضع یکدفعه ریختند بیرون، گفتند ما اصلاً سلطنت نمیخواهیم! سلطنت رژیم دوهزار و پانصد ساله را ما نمیخواهیم؛ این نصرتهای این خداست. شما شاید گاهی غفلت کنید از آن.
نصرت الهی در گِرو نصرت اسلام
اگر نصرت خدا نبود، چه طور ذهن اینها را منصرف کرد از اینکه مقابله با همه قدرتها پیدا کند. اگر اینها با آن قدرتی که در دست داشتند مقابله میکردند و همان طور که الآن در افغانستان برای برادرهای مسْلم ما این طور مسائل پیش آمده است. اینها را خدای تبارک و تعالی منصرف کرد. و یک رعبی در دلشان انداخت، یک انصرافی برایشان حاصل شد که مقابله اصلاً نکنند، مقابله هم بکنند، مقابلههای خیلی جدّی نباشد. این انصرافی بود که خدا در قلب اینها ایجاد کرد؛ و رعبی بود که ایجاد کرد، ترسیدند؛ یعنی یک قدرت بزرگ شیطانی از یک ملت بیساز و برگ ترسید و نتوانست مقاومت بکند. اینها نصرتهای الهی است، که به حسب نظر کسی که یک قدری تأمل در اطراف قضایا بکند، واضح است که همه نصرت خدا بود. همه این پیشرفتها، نصرتِ خدا بود.
جمله دوم: وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ شما توجه کنید که تا حالا شما با قدرت و قوه ایمان آمدید، و نصرت خدا را کردید. اگر چنانچه خدا هم نصرت کرد شما را و پیش بردید، لکن اگر نصرت خدا را بکنید، یک چیز دیگر هم دنبالش هست؛ و آن این است که قدمهای شما را ثابت نگه میدارد. اگر خدای نخواسته نصرت را شما فراموش کنید و گمان کنید مطلب تمام است، گذشت دیگر، و بروید سراغ کارهای خودتان هر کسی مشغول گرفتاریهای خودش بشود و از این نصرت الهی که باید بکند، از نصرت به اسلام و احکام اسلام، غفلت کند – آن نصرت سابق چون کردید، نصرت هم داد – لکن اگر نصرت از آنجا قطع بشود؛ یعنی نصرت شما قطع بشود، قدمهاتان دیگر ثابت نمیماند. بخواهید قدم ثابت بماند، تعقیب کنید این برنامهای که تاکنون داشتید، تعقیب کنید، مابین راه هستیم.
هشدار درباره نفوذیها
الآن ملاحظه میکنید که یک مسئله مشکلی که پیش ما هست، و باید آگاه بشوید همه و آگاه کنید همه را، و علمای اسلام آگاه کنند همه را، قضیه شوراهاست. قضیه شوراها را یک امر سطحی و یک امر کوچک نشمرید. این شوراها اختیاراتی دارند که به واسطه آن اختیارات میتوانند مسائل ما را ضایع کنند؛ و میتوانند مسائل اسلامی را جلو ببرند. بدانید که الآن دنبال اینکه اعلام این شده است که شوراهای شهر را بناست تشکیل بدهند، دستجاتی که مخالف با نهضت اسلام هستند و از اسلام میترسند، از احکام اسلام میترسند، اینها در صدد توطئه هستند که یک افرادی را جا بزنند به ملت. آنها میدانند که خودشان ندارند این قدر جمعیت، عددشان این قدرها نیست که بتوانند ببرند، لکن افرادی را جا بزنند، افرادی که از خودشان است، از حزب خودشان است، جا بزنند به ملت، و ملت را اغفال کنند برای رأی دادن به آنها.
منبع:صحیفه امام جلد ده ص 216