چند نکته درباره یک سرطان زنانه

یک متخصص زنان و زایمان گفت: سرطان دهانه رحم ۱۰ تا ۲۰ درصد سرطان‌های شایع زنان را به خود اختصاص می‌دهد.

دکتر سهیلا نانکلی در گفت‌وگو با ایسنا، سرطان دهانه رحم را یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در زنان دانست که نوع پیشرفته و تهاجمی آن می‌تواند کشنده و یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ و میر زنان است.

وی ادامه داد: این سرطان بیشتر در زنانی که ازدواج در سن خیلی پایین داشته‌اند، زنان با سیستم ایمنی ضعیف، زنانی که دخانیات مصرف می‌کنند و زنانی که دچار کمبود ویتامین‌های A و C و اسید فولیک هستند، دیده می‌شود.

به گفته این پزشک متخصص، یکی از مهمترین عوامل اثرگذار بر ایجاد سرطان دهانه رحم، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که از آن به عنوان “زگیل تناسلی” یاد می‌شود و تیپ ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۵۰ و … آن مستعدکننده سرطان است.

نانکلی درباره علائم سرطان دهانه رحم گفت: این سرطان در مراحل اول علائم خاصی را نشان نمی‌دهد. وقتی سرطان پیشرفته‌تر شود، در معاینات پزشک با کمک تست پاپ اسمیر، کولپوسکوپی، بیوپسی و … قابل تشخیص است و می‌توان به روند تغییرات سلول به سمت سلول‌های پیش سرطانی پی برد.

وی معتقد است، سرطان دهانه رحم در حالت پیشرفته خود علائمی مانند درد لگنی، خونریزی‌های نامنظم، خونریزی پس از تماس جنسی، ترشحات بدبو و … را نشان می‌دهد.

این متخصص زنان، زایمان و نازایی با اشاره به اینکه تشخیص به موقع این سرطان می‌تواند به درمان آن کمک کند، از خانم‌هایی که ازدواج کرده‌اند خواست تست پاپ اسمیر را به صورت منظم انجام دهند و مراجعات مستمر به پزشک زنان و معاینه داشته باشند.

به گفته نانکلی، تست پاپ اسمیر در زنانی که سوابق بیماری سرطان دهانه رحم در خود یا خانواده آنها وجود دارد باید هر سال انجام شود و در سایر زنان حتی می‌توان دو سال یکبار هم تست را انجام داد.

وی یادآوری کرد: خوشبختانه از زمانی که از تست‌های تشخیصی پاپ اسمیر استفاده می‌شود، موارد کشنده و تهاجمی سرطان دهانه رحم کمتر دیده می‌شود و می‌توان سرطان را در مراحل ضایعات پیش سرطان تشخیص داد و کنترل کرد.

این پزشک متخصص توجه به بیماری “زگیل تناسلی” را نیز از دیگر عواملی دانست که می‌تواند به پیشگیری از سرطان دهانه رحم کمک کند.

نانکلی در خصوص راهکارهای درمانی سرطان دهانه رحم نیز اظهار کرد: این راهکارها بسته به سن و ویژگی‌های فرد، قصد وی برای باردار شدن، شدت و درجه سرطان و … متفاوت است، اما قبل از اینکه پیشرفته شود می‌توان برای کنترل و درمان اقداماتی انجام داد.