آقاي رويانيان شما هم مقصريد
محمد رويانيان در تازه‌ترين اظهارات خود به رسانه ملي حمله و اشاره كرده است كه اين رسانه ستاره‌هاي كاغذي در فوتبال خلق كرده و برخي از شومن‌هاي فوتبال را تبديل به اسطوره كرده است.
هر چند اين نوع اظهارات مديرعامل پرسپوليس براي مردم و مخاطبان فوتبال آشناست، اما سوال اينجاست كه چرا يك مدير به جاي حل و فصل مشكلات تيمش، مي‌خواهد با توهم توطئه، توپ را به زمين ديگران انداخته و به نوعي دست به برون‌فكني بزند.
رويانيان در حالي بعد از صحبت‌هاي علي كريمي عليه رسانه ملي دست به موضعگيري زده است كه به دفعات در برنامه‌هاي مختلف ورزشي صدا و سيما حاضر شده و از نقش روشنگر رسانه ملي در توسعه فوتبال لب به ستايش گشوده است! اما پنداري صحبت‌هاي علي كريمي در پايان بازي با كره‌جنوبي كه گفته است بيش از آن‌كه از مانوئل ژوزه دلـــخور باشد از مدير عامل باشگاه پرسپوليس ناراحت است كه چنين برخورد سوال برانگيزي با او داشته، براي رويانيان سخت گران آمده است.
بويژه آن‌كه كريمي تاكيد كرده رويانيان خود بايد پاسخگوي احساسات هواداران و نتيجه تيم پرسپوليس در ليگ امسال باشد. اما همين ميزان انتقاد نيز براي رويانيان غير قابل تحمل است كه چنين دست به موضعگيري زده و با فرافكني توپ را به زمين رسانه ملي انداخته است.
هر چند امروز كاملا روشن است كه اگر علي كريمي با رويانيان در خيلي از جاها همراهي و همدلي مي‌كرد، به جاي مغضوب شدن مورد توجه خاص مديرعامل قرار مي‌گرفت، اما رويانيان حداقل بايد با خود روراست باشد و چنين با افكار عمومي و احساسات هواداران بازي نكند. ب
ي‌شك اگر علي كريمي بازيكن بد و عنصر حاشيه‌سازي است، يك لحظه نيز چنين بازيكني را نبايد در تيم پرسپوليس نگه دارد، اما اگر او همچنان روي بازيكن تكنيكي و اثرگذار تيمش نظر دارد، نبايد چنين با پيشكسوتي كه همراه مهدي مهدوي‌كيا از مهره‌هاي قديمي و ديرينه پرسپوليس به حساب مي‌آيد، برخورد كند.
رويانيان البته در حالي ديگران را به رفتارهاي متناقض متهم مي‌كند كه خودش نيز از اين موضوع مبرا نيست. مروري بر تمام اظهارات او در ماجراهاي مربوط به علي كريمي، بيانگر رفتار دوپهلوي او در برابر بازيكني است كه كرنش نكرده و فرمانبرخوب و مطيعي نيست.
او كه طي اين مدت كريمي را به خويشتنداري و انتقاد نکردن از مانوئل ژوزه دعوت كرده بود، حالا كه مي‌بيند كريمي انگشت اتهام را به سوي او دراز كرده است، رسانه ملي را به توليد ستاره‌هاي كاغذي متهم مي‌كند.
اين در شرايطي است كه اگر فوتبال ما نتيجه گرا و بازيكن‌سالار شده، همه از عواقب تخصص نداشتن و ضعف مديراني است كه حضور در فوتبال را تنها براي بودن خويش و شهرت آن مي‌خواهند. بدون ترديد اگر اين مسائل در فوتبال ما ايجاد نمي‌شد، قيمت بازيكنان به صورت كاذب و سرسام‌آور بالا نمي‌رفت.
بازيكناني كه به قول محمد دادكان به عنوان يك مدير فوتبالي و متخصص، قيمت‌شان صد ميليون تومان هم نيست اما چه مي‌توان كرد وقتي در رقابت كاذب ايجاد شده و ولخرجي تعدادي از مديران، ميلياردي به پاي بازيكنان فوتبال پول ريخته مي‌شود. براستي زمان آن نرسيده كه قدري هم به جاي نتيجه‌گرايي صرف و خريدن مقبوليت‌هاي كاذب، براي خود اين فوتبال دل بسوزانيم؟!
