عکاسی و فیلمسازی سه بعدی هولوگرافی در ایران

لاوسینما : امید اسدی عکاس و فیلمساز سه بعدی ، یکی از فعالان سه بعدی در ایران است که از جمله مهترین فعالیت های وی طی ده سال گذشته تا به امروز طراحی اولین انیمیشن سه بعدی پرسپکتیو ایران ، اختراع فلیترهای سه بعدی ، به کارگیری تکنیک فیلمبرداری سه بعدی پلفریچ برای پردازنده های دو بعدی و…است که افراد زیادی با کارهای وی اشنایی دارند و با یک سرچ ساده در اینترنت می توانید منابع ان را بیابیداخرین خبری که در مرداد 95 از امید اسدی در خبرگزاری ها و مطبوعات منتشر شد تایید پوستر سه بعدی به طراحی او در استودیو والت دیزنی سه بعدی در کالیفرنیا امریکا بود (+)اسدی به مدت 10 سال است که مشغول مطالعه و به کارگیری ابزار های نوین در عکاسی و فیلمسازی سه بعدی از جمله  هولوگرافیک سه بعدی است و جزء یکی از نخستین فعالان این عرصه در ایران به حساب می آید، او دانشجوی رشته هنر – گرافیک می باشد. صنعت هولوگرافی اگر چه در زمینه های : برچسب ، کارت های شناسایی و خلق تصاویر دو بعدی کاربرد دارد و می توان از ان در فناوری های دیگر نیز استفاده کرد اما به کارگیری این فن اوری در عکاسی و فیلمسازی سه بعدی کمی جالبتر بنظر می رسدتصمیم گرفتیم تا گفتگویی را با وی انجام دهیم و سوالاتی را برای اشناسازی مخاطبین با صنعت عکاسی و فیلمسازی سه بعدی هولوگرافی از وی بپرسیم منظور از فیلمسازی و تصویر سازی هولوگرافی سه بعدی چیست ؟تصاویر هولوگرافی این توانایی را دارند تا تصاویر و موقعیت های مشابه را که هنگام تولید وجود داشته است دوباره بازسازی کند ، وقتی از یک شی یا یک جسم عکاسی و فیلمسازی هولوگرافی می شود با قرارگیری در زاویه های مختلف، زاویه و پرسپکتیو جسم و شی هم جهت با مخاطب تغییر می کند، و به صورتی ظاهر می شود که خود جسم در مقابل بیننده قرار گرفته و نه تصویر آن ! هولوگرافی برای اولین بار توسط فیزیکدان مجارستانی در سال 1947 مورد تحقیق و توجه قرار گرفت که این فیزیکدان به دلیل استفاده از مبحث هولوگرافی توانست جایزه نوبل 1971 را برای خود کند . گرچه این ایده و تخیل غیر قابل دسترسی است و تبدیل ان به واقعیت سالیان زیادی طول می کشد اما در کشور های توسعه یافته و اروپایی تحقیقات خود را در ارائه فیلم های سه بعدی هولوگرافی اغاز کرده اندتفاوت هولوگرافی با تکنیک های VR  و AR در چیست ؟این تصور که تجسم سه بعدی حالت های فانتزی دارند صحیح است که این نظریه حدود بیشتر از نیم قرن پیش وجود داشته استجوامع علمی و طرفداران مباحث علمی – تخیلی می دانند که بهترین راه برای ایجاد  تصاویر سه بعدی حقیقی استفاده از تکنولوژی هولوگرافیک است . سه بعدی هایی که امروزه مرسوم هستند بر اساس عینک های پلاریزه و یا واقعیت مجازی که به اختصار VR نام دارند کار می کنند و یا واقعیت هایی را به ان اضافه می کنند که به اختصار AR  نامیده می شود . این فناوری هایی که نام برده شد محدودیت های بنیادینی در سه بعدی دارند که باعث می شود تا مخاطب یک تجربه سه بعدی نامناسب را تجربه کند البته درک این جمله برای مخاطبی که هولوگرافی را تجربه نکرده شاید کمی دشوار باشد و این مسئله به این دلیل ان است که این فرایندهای مرسوم قادر به بازسازی یک تصویر صحیح سه بعدی نیستند که در واقع تنها دو تصویر هستند که سیگنال ان دو تصویر به چشم ما می رسد . که این اختلاف تصویر به یک تجربه ضعیف در سه بعدی منجر شده و اساسا آن برای مغز انسان غیرقابل قبول می شود و در نتیجه مشکلاتی از جمله بیماری های حرکتی ، سرگیجه ، و حالت تهوع را به وجود می آورد که این یک مشکل جدی است که بین یک سوم تا یک چهارم از جمعیت را تحت تاثیر قرار داده استعینک های سه بعدی هنوز در سینماهای دنیا وجود دارند اما تعداد ان ها رو به کاهش است . اما با این حال فروش گسترده تر از این واحدها در جوامع توسعه دهندگان دور از انتظار نیست . در حال حاضر این طور بنظر می رسد احتمال به کارگیری عینک های سه بعدی جایگزین و هدست های VR  وجود داشته باشد  . اما با این حال این راه حل ها هم دارای محدودیت های خود است که این محدودیت ها ذات تمامی سیستم تصاویر سه بعدی می باشد.چه صفحه نمایشی ایده آل است ؟اسدی افزود : صفحه نمایشی ایده ال و مناسب است که برای استفاده از ان به عینک و سایر لوازم جانبی برای مشاهده تکیه نکند . صحنه یا شی باید در فضای واقعی ارائه شود یعنی به صورتی که در هوا به صورت شناور  قرار بگیرند . و این اجازه را به بیننده بدهد که به اطراف اشیا نگاه کند و ان ها را با پرسپکتیو های متفاوت ببیند . به طوری که انگار در زندگی واقعی ما وجود دارند که در این صورت این امکان به بیننده داده می شود تا تصاویر را به صورتی حقیقی تر یا ناتورالیستی ببیند که فقط فن اوری هولوگرافی می تواند پاسخگو این مشکل باشد معرفی هولوگرافی در یک نگاه علمی :اگر بخواهم هولوگرافی را به صورت علمی و ساده تعریف کنم ، تصاویر هولوگرافی با قوانین و اصول ” پراش و انکسار ” در فیزیک ایجاد می شود . همه ما با مفهوم بازتاب آیینه و یا انکسار و خم شدگی نور در آب و یا شیشه اشنا هستیم . پراش زمانی به وجود می آید که نور با ساختارهایی که به همان اندازه یا کوچکتر از نور است تعامل داشته باشد . این انکسار می تواند تکثیر دو انکسار و اثرات بازتاب که منجربه یک پدیده نوری قدرتمند می گردد شود ، متاسفانه هولوگرافی به میزان انتظارات در زندگی ها نبوده و تا حد زیادی توسط عرصه های تخیلات  علمی – فانتزی به عقب رانده شده است .در فیلم جنگ ستارگان سکانس هایی در سال 1977 تولید شده که به خوبی نمادینی از هولوگرافی را در صحنه هایی از فیلم به نمایش گذاشته استکمی در مورد نمایشگر های هولوگرافی توضیح دهید ؟طراح اولین انیمیشن سه بعدی پرسپکتیو ایران ادامه داد : از ساخت فیلم جنگ ستارگان تا به امروز حدود 40 سال می گذرد اما جهان هنوز از یک صفحه نمایش سه بعدی تجاری و با دوام در این تکنیک به دور بوده و دلیل ان این است که این نوع فناوری نیاز به استفاده از ویژگی های – مقیاس نانو در سراسر یک ناحیه وسیع برای ایجاد پراش دارداجزای این تکنیک تصویرسازی سه بعدی بسیار گران قیمت و بوده و تولید انبوه ان نیازمند تخصص فراوان است ، اگر چه جامعه پژوهش و تحقیقات پیشرفت های قابل توجهی در سال های اخیر به دست اورده اما با این حال ، چشم انداز یک صفحه نمایش هولوگرام درست و صحیح تا به امروز دست نیافتنی باقی مانده استلطفا کمی در مورد نسل های این نمایشگر ها توضیح دهید؟نسل اول این صفحه نمایش ها مربوط به سال 2010 است که تا 9 وکسل ساخته شده بود که می توانست اطلاعات عددی ساده را نمایش دهدنسل دوم این صفحه نمایش ها دارای 100کا وکسل است با تصاویر قوسدار ( پرانحنای شناور در هوا ) که در سال 2013 ساخته شد که می توانست در زمان حقیقی تغییر کندنسل سوم این صفحه نمایش ها برای تصویر برداری پزشکی ( سی تی اسکن و اسکنر ام.آر.آی ) با 100 ملیون واکسل طراحی شده بوداین رویکرد مقیاس پذیر است و قابل مشاهده تحت شرایطی هست که داخل ساختمان روشنایی وجود داشته باشدهالیوود همچنان در حال ادامه دادن به تصویر کشیدن نمایش هولوگرافی در فیلم های مختلف از جمله مرد اهنین و اواتار است که این ذهنیت را در مردم به وجود اورده که صفحه نمایش یا ” پروژکتور هولوگرافی ” از قبل وجود داشته و ساخت ان بی اهمیت است ، متاسفانه این فضای خالی این امکان را به ارمغان اورده تا سه بعدی هولوگرافی ” جعلی ”  که متکی بر سایه و توهمات نوری مشابه است زیاد شود . در غیر این صورت نوعی “فویزوگرافی” شناخته می شود و هر تصویر مبهمی که از یک تصویر شناور در فضا باشد به عنوان یک هولوگرام شناخته می شودایا هولوگرافی از AR فراتر است ؟باید بگویم هولوگرافی از تکنولوژی بصری و تصویر برداری ‘AR ‘  سه بعدی فراتر است . نمایش ویدیو هولوگرافی به واقعیات تجاری نزدیک است و هنوز این مسیر ادامه دارد و سرمایه گذاران بیشتری مورد نیاز است . اما به احتمال زیاد در حال رسیدن به ان مرحله در جهان ، در چندین سال اینده هستیم  در ایران چه فعالیت هایی برای این تکنیک شده است ؟وقتی از چهار سال پیش تحقیقات خود را روی این تکنیک و ابزارهای مورد نیاز تصویربرداری ان شروع کردم متاسفانه متوجه شدم که تا به امروز هیچ اقدامی برای استفاده از این تکنیک در فیلم های سه بعدی داخل کشور صورت نگرفته است و هیچ فیلمی با این روش  ساخته نشده است و فقط در کشورهای پیشرفته اروپایی به کار گرفته شده و امید واریم روزی شاهد تولید فیلم ها بر پایه این تکنیک بالقوه در داخل کشور باشیم ، من به عنوان یک فعال سه بعدی استریوسکپی حدس می زنم که استفاده از این تکنیک فیلمسازی سه بعدی طی 5 سال اینده در جهان و به خصوص کشورهای اروپایی مرسوم و زیاد شود.