دهانشویه یا آب نمک ؟

به گزارش بهداشت نیوز، محیط دهان همواره با انبوهی از میکروب ها و آلودگی ها به صورت طبیعی همراه است. این آلودگی ها به دلیل مقاومت طبیعی بدن عامل بیماری زایی ندارند و به صورت انگل در دهان باقی می مانند. اما جهت پیشگیری از فعالیت این انگل ها و به حداقل رساندن میزان آلودگی محیط دهان، ضد عفونی کردن دهان الزامی است.
این روزها، بسیاری از دهانشویه های شیمیایی بر پایه الکل در داروخانه ها موجودند که حاوی انواع ترکیبات ضدمیکروبی هستند.
ولی وجود اسانس های خوشبوکننده در دهانشویه ها و رنگدانه هایی که جهت رنگی شدن آن برای جلوگیری از اشتباه گرفتن دهانشویه با آب آشامیدنی استفاده می شود، امکان بروز حساسیت یا آلرژی را در برخی افراد افزایش می دهد و باعث ایجاد آفت دهان می شود. 
لذا بهترین ماده ضدعفونی کننده دهان برای این افراد، آب نمک است. آب نمک باعث قلیایی شدن محیط دهان شده و از فعالیت میکروب های این محیط جلوگیری می کند.
آب نمک اگرچه به طور مکفی خواص دهان شویه های معمولی را ندارد، اما جایگزین مناسبی برای آن به شمار می رود و چنانچه افراد به استفاده از محلول آب نمک بعد از مسواک و نخ دندان عادت کنند، افزون بر صرفه جویی اقتصادی، از بروز بیماری های دهان و دندان پیشگیری می کنند. 
استفاده از آب نمک علاوه بر ضدعفونی کردن محیط دهان، میزان ابتلا به پوسیدگی دندان ها را هم کاهش می دهد.
آب نمک حالت ضدعفونی کنندگی دارد که در جای خودش مفید است. دهانشویه نیز برای مشکلات خاصی توسط دندانپزشک توصیه می شود که آن هم فواید خاص خودش را دارد
شستشوی دهان با آب نمک مفید است، زیرا آب نمک، دهان را بطور موقت قلیایی می کند یا PH آن را افزایش می دهد که مانع تکثیر باکتری ها می شود، چون تقریبا تمام گونه های باکتری، محیط اسیدی را ترجیح می دهند.
بعلاوه، آب نمک ایزوتونیک است و غشاهای مخاطی دهان را تسکین می دهد. به همین دلیل بسیاری از دندانپزشکان پس از روش های دندانپزشکی، استفاده از آب نمک گرم را برای شستشوی دهان توصیه می کنند.
در کل باید گفت آب نمک حالت ضدعفونی کنندگی دارد که در جای خودش مفید است. دهانشویه نیز برای مشکلات خاصی توسط دندانپزشک توصیه می شود که آن هم فواید خاص خودش را دارد.
بایدها و نبایدهای دهانشویه
دهانشویه در کنار مسواک و نخ دندان، جزءسوم بهداشت دهان است که دندانپزشکان روی استفاده از آن از دوره کودکی تاکید دارند. 
دهانشویه‌های مختلف هر یک کارکرد خاص خود را دارند. به همین دلیل مهم است انواع دهانشویه‌ها را بشناسیم و با شیوه استفاده از آنها آشنا شویم، چراکه انتخاب اشتباه دهانشویه و شیوه مصرف غلط آن می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد و حتی باعث افزایش زردی دندان‌ها و افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهان شود.
دهانشویه‌ها را بر اساس نوع کاربردشان می‌توان به دو گروه تقسیم‌ کرد:
ـ گروه اول دهانشویه‌هایی که اثر ضدمیکروبی قوی دارند، مانند کلروهگزیدین که برای درمان بیماری‌های لثه و پس از جراحی دهان تجویز می‌شوند.
ـ گروه دوم دهانشویه‌هایی که با هدف پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها استفاده می‌شوند. این نوع از دهانشویه‌ها حاوی فلوراید است و توانایی توقف و ترمیم پوسیدگی را در مراحل اولیه دارد. همچنین می‌تواند از پوسیدگی بقیه دندان‌ها جلوگیری کند.
برای استفاده از دهانشویه‌ها برای رفع بوی بد دهان، ابتدا باید منشا بدبویی دهان را پیدا کرد که می‌تواند شامل موارد ذیل باشد:
ـ مشکلات گوارشی که در این مورد حتما باید با پزشک مشاوره کرد.
ـ مشکلات لثه‌ها شامل جرم‌های زیاد، التهاب و عفونت لثه‌ها. در این مورد نیز مشاوره و معاینه سریع لثه‌ها توسط متخصصان بیماری‌های لثه توصیه می‌شود.
ـ ناشی از پوسیدگی دندان که پس از ترمیم‌های مناسب این مشکل برطرف می‌شود.
شستن دهان با آب نمک و تف کردن آن، بی ضرر است، اما بلعیدن آن به مقادیر زیاد می تواند مضر باشد
اما در مورد روزه‌داران که با این مشکل مواجه می‌شوند به این علت است که به مدت طولانی دهان بدون خوراکی و شست و شوهای منظم بزاق است و فعالیت‌های باکتری‌های موجود در دهان باعث بوی بد می‌شود.
دهانشویه‌های ضدباکتریایی با پایین آوردن میزان باکتری‌ها در دهان به دیرتر بد بو شدن دهان کمک شایانی می‌کنند.
هشدار
– شستن دهان با آب نمک و تف کردن آن، بی ضرر است، اما بلعیدن آن به مقادیر زیاد می تواند مضر باشد. با توجه به بیوشیمی پزشکی «سوخت و ساز بشر در سلامت و بیماری» مصرف بیش از حد آب نمک به کم آبی بدن منجر می شود و اگر آب بیش از حد شور باشد، ممکن است باعث استفراغ شود.
– قورت دادن مقداری آب نمک، مشکل بزرگی نیست و گاهی اوقات برای شستشوی روده و شکم توصیه می شود، اما مصرف نمک بیش از حد می تواند باعث فشار خون بالا شود.
– توجه به این نکته ضروری است که آب نمک مورد استفاده نباید شور باشد و برای استفاده صحیح آن می توان از شکل سرمی (آماده) آن استفاده کرد یا با 5 گرم نمک در 100 سی سی آب آن را تهیه کرد.