خرماي چيني فاتحه
جام جم آنلاين: اجناس چيني مختلفي در اين سالها وارد كشور شده كه گاهي در برخي مواردش آدم نميداند چرا وارد شده؟… چون خود ما در مملكت خوشآب و هواي خودمان بهترش را داريم. كار چنان بالا گرفته كه به تعبير اغراقگونه دوست طنازم صابر قديمي: «از بس كه دگر آدم بيكار نداريم/ وارد شده ده كاميون افغاني چيني! …»
ميخنديد؟!…. از كجا معلوم؛ شايد فردا جدي شد و ديگر خنده نداشت. مگر ديروز به واردات عسل و خرما و دستهبيل و خلال دندان از چين نميخنديديم؟…. ديديد جدي شد!
خبر وارده: «دبير انجمن خرما گفت: در صورت ادامه واردات خرما از چين، بزودي مجبور خواهيم شد نان ايراني را با خرماي چيني بخوريم. وي با اشاره به اين كه اقتصاد شش استان جنوبي كشور به خرما وابسته است، اضافه كرد كه در صورت ادامه مشكلات موجود، تمامي نخلستانهاي خرما تا پنج سال آينده خشك خواهد شد و ما به واردكننده خرماي چيني تبديل ميشويم. چين دومين سال است كه توليدكننده خرما شده و محصولش را به ايران نيز صادر ميكند.» ـ به نقل از همه؛ بجز دولت!
بسته پيشنهادي: در راستاي حمايت از توليدات ملي، وظيفه همه است كه به ارائه راهكار در راستاي كاستن از حجم واردات چيزهاي بيخود از چين كه خودمان نوع باخودش را داريم، اقدام كنند. از اينرو، ما نيز از نگاه خودمان و به سبك معمول و مأمول خودمان، راهكارهايي چند تقديم ميكنيم. باشد كه چاهكار نباشد. عنايت بفرماييد:
1ـ فاتحهخواني: با عنايت به آنچه گفته شد، اگر خرماي چيني خورديد، يك فاتحه هم براي نخلستانهاي خدابيامرزمان بخوانيد. البته انشاءالله كه برعكس شود. خرماي ساخت نخلهاي خودمان را بخوريم و فاتحه برخي واردات غيرلازم چيني را بخوانيم. آن قدر واردات چيني زياد شده كه بايد مشت مشت خرما برداريم!
2ـ سفارش به ورثه: به هر حال مرگ حق است. همه رفتنياند. هيچكس دررفتني نيست. حالا يكي امروز، يكي صد سال ديگر. فلذا توصيه ميكنم كه اشخاص در وصيتنامه خود حتما قيد كنند كه راضي نيستند كسي در عزاي آنها خرماي چيني بخورد و اضافه نمايند كه راضي نيستند كسي خرماي چيني سر قبرشان بياورد. تنشان در گور روي ويبره ميرود.
3ـ عدم واردات: براي آن كه هيچكس مصداق «رطب خورده منع رطب چون كند؟» نشود و بتواند به ديگران نصيحت كند كه از چين لااقل خرما وارد نكنند؛ لازم است كه خودش نيز به هيچ وجه من الوجوه (ولو وجوه نقدي دلاري!) دست به واردات خرما نزند. از اين قضيه واردات خرما، صرفنظر كند.
4ـ برخورد هستهاي: اين يكي، بيش از آن كه بسته پيشنهادي باشد، هسته پيشنهادي است. هركس را كه به خاطر منافعش دست از وارد كردن خرماي چيني نكشيد؛ بگيرند باور كنيد من هم آدمم و گاهي عصباني ميشوم. حالا گاهي مدتش طول ميكشد. قول ميدهم ديگر تكرار نشود.