اقتصاد مقاومتي در ورزش

اين يك واقعيت است كه بسياري از مربيان خارجي شاغل در ورزش ايران بايد بروند. به هر حال در شرايطي كه وزارت ورزش و كميته ملي المپيك مشكل مالي دارند، ظاهرا چاره‌اي هم جز اين نيست.

بيش از 30 مربي خارجي در ورزش ما فعال هستند كه دستمزد آنها براساس آنچه كميته ملي المپيك اعلام كرده است، رقمي بالغ بر 300 هزار دلار در ماه مي‌شود.

اين 300هزار دلار تا همين چند ماه پيش رقمي حدود 450‌ تا 500 ميليون تومان در ماه از بودجه ورزش كشور كم مي‌كرد اما الان براي پرداخت همان حقوق بايد چيزي حدود يك‌ميليارد تومان در ماه هزينه كرد؛ يعني تقريبا دو برابر.

حال در شرايطي كه خيلي از فدراسيون‌ها حتي هزينه اعزام‌هاي خارجي و حقوق كاركنان خود را هم ندارند، اين پرسش مطرح است كه آيا ورزش ما به اندازه اين يك ميليارد تومان از حضور مربيان خارجي‌اش بهره خواهد برد يا خير؟

بايد پذيرفت در شرايطي كه بسياري از مسوولان نظام به تأسي از فرمايش گهربار رهبر معظم انقلاب كه فرمودند اقتصاد مقاومتي تنها راه ادامه پيشرفت كشور است، به دنبال چگونگي اجراي يك اقتصاد مقاومتي فعال و پويا در زمينه‌هاي مختلف هستند، در ورزش هم مي‌توان با بهره جستن از دانش مربيان خوب ايراني اين خواسته را فعليت بخشيد.

هنوز سه ماه از المپيك لندن نگذشته و ما نبايد فراموش كنيم كه تمام طلاهاي كاروان ورزش ايران را مربياني چون محمد بنا و كوروش باقري به ارمغان آوردند.

بدون شك وجود مربيان مطرحي چون كارلوس كرش در فوتبال و خوليو ولاسكو در واليبال مي‌تواند دستاوردهاي بسياري براي ورزش ما داشته باشد، اما آيا همه اين سي و اندي مربي مثل كرش و ولاسكو، مربيان طراز اولي هستند كه دانشي فراتر از مربيان وطني ما دارند؟!

طبيعتا نمي‌توان منكر نقش دانش روز مربيان طراز اول خارجي در پيشرفت ورزش يك كشور شد، اما در شرايطي كه مربيان ايراني توانمندي در كشور حضور دارند كه مي‌توانند اثربخش‌تر از بسياري از خارجي‌هاي همتراز خود باشند، وقت آن است كه عرصه را براي فعاليت آنها بازتر كرد.

چالش دلار، قطعا فرصتي براي اين دست مربيان است، مخصوصا كه بتازگي آوردگاه بزرگي چون المپيك را با سربلندي پشت سر گذاشته‌ايم و تا بازي‌هاي آسيايي بعدي و البته المپيك 2016 فرصت مناسبي در اختيار اهالي ورزش است.

رضا پورعالي – جام جم