درخواست وزیر برای ورود مهارت‌های زندگی به کتب درسی

خبرگزاری فارس: فخرالدین احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزش و پرورش در دیدار با اعضای انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران در ساختمان مرکزی این وزارتخانه، اظهار داشت: باید بسترهای تعامل آموزش و پرورش با دانشگاهیان برای هم‌فکری بیشتر درباره موضوعات تعلیم و تربیت فراهم شود.
وی افزود: هدف مدرسه، آموزش صرف نیست بلکه هدف اصلی آن تربیت است، اما این مسئله چنان‌که باید و شاید در جامعه نهادینه نشده است؛ به همین دلیل است که اولیا در مراجعات خود به مدرسه فقط در مورد موضوعات آموزشی فرزندان سؤال می کنند.
احمدی دانش آشتیانی تصریح کرد: مسئله تعلیم و تربیت یک مسئله ملی است که باید اهمیت آن برای جامعه تبیین شود و نقش دانشگاهیان و استادان می‌تواند در این باره مؤثر باشد.
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: در بسیاری از کشورهای جهان، آموزش دروسی مانند ریاضی،‌ فیزیک و شیمی فقط وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف تربیتی مورد نظر آن جامعه است و امیدوارم در کشور ما نیز این نگرش به وجود آید.
وی گفت: همه اتفاقات باید در مدرسه رخ دهد و باید نگرشی در معلمان ایجاد شود که آنها به آموزش صرف نپردازند و تربیت دانش‌آموزان را وظیفه اصلی خود بدانند.
احمدی دانش آشتیانی افزود: وقتی صحبت از آموزش مهارت‌های زندگی در مدرسه می شود، این تصور می‌رود که کتابی به کتاب‌های درسی اضافه شده است ، اما این تصور نادرست است و منظور آن است که مهارت‌های زندگی باید در همه دروس وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: تفکیک نظام تعلیم و تربیت به بخش‌های آموزشی، پرورشی و پژوهشی کار درستی نیست و باید آموزش در قالب پژوهش و با هدف تربیت انجام گیرد.
وزیر آموزش و پرورش اضافه کرد: با تفکیک سه موضوع آموزش، پرورش و پژوهش، تربیت در مدرسه اتفاق نمی‌افتد البته بنده مخالف حضور دانش‌آموزان در پژوهش‌سراها برای انجام فعالیت‌های پژوهشی نیستم بلکه معتقدم دانش‌آموزان باید فرآیند تعلیم و تربیت را با روش پژوهشی فرا گیرند.
وی گفت: آموزش و پرورش یک مسئله ملی و از مهم‌ترین مسائل کشور است و فرآیند تعلیم و تربیت نیز تنها بر عهده آموزش و پرورش نیست؛ همه دستگاه‌ها در فرآیند تعلیم و تربیت مؤثرند و ‌آموزش و پرورش نقش سیاستگذاری در این فرآیند را برعهده دارد.
احمدی دانش آشتیانی افزود: امروزه همگان به این نتیجه رسیده‌اند که آموزش‌های رسمی نقش آن چنانی در تربیت دانش‌آموزان ندارند بنابراین همه به آموزش‌های غیررسمی روی آورده‌اند که این امر نیاز به مدیریت دارد.
وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: تغییر نگرش نسبت به آموزش و پرورش از ضروریاتی است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.
وی به ضرورت تقویت رابطه انجمن‌های علمی به ویژه انجمن فلسفه تعلیم و تربیت با آموزش و پرورش اشاره و تأکید کرد: استادان و صاحب نظران با دانشگاه فرهنگیان و مراکز آموزش ضمن خدمت آموزش و پرورش همکاری داشته باشند و راهکارهای کاربردی را جایگزین مباحث نظری کنند.
وی همچنین برگزاری کارگاه‌های تخصصی ویژه معلمان را راهکاری برای کمک به تغییر نگرش در آنان دانست و اظهار کرد: استادان دانشگاه با ارائه مقالات و انتشار آن در رسانه‌ها می‌توانند راهکارهایی برای کمک به آموزش و پرورش ارائه دهند.
وزیر آموزش و پرورش افزود: شرایط و ساختاری را فراهم خواهیم کرد تا انجمن فلسفه تعلیم و تربیت، ارتباط مناسبی با وزارت آموزش و پرورش در تمام سطوح داشته باشد و با یک حرکت ملی جایگاه واقعی آموزش و پرورش در جامعه تبیین شود.
در این دیدار اعضای انجمن فلسفه تعلیم و تربیت که متشکل از رؤسا و استادان برخی دانشگاه‌های کشور بودند، به ارائه نظرات و پیشنهادهای خود درباره آموزش و پرورش پرداختند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– تشکیل شورای فلسفه تعلیم و تربیت در سطح وزارتخانه با حضور برخی اعضای انجمن.
– بهبود وضعیت تعلیم و تربیت و به تبع آن بهبود وضعیت کشور.
– استقبال جامعه از دو برنامه وزیر؛ رسیدگی به مناطق محروم و تقویت آموزش پیش دبستانی و دبستانی.
– ضرورت بزرگداشت پیشکسوتان و بزرگان تعلیم و تربیت.
– توجه به معلم به عنوان مهم‌ترین رکن تعلیم و تربیت.
– ضرورت تغییر و تحول در دروس تربیت معلم با هدف تغییر نگرش معلمان.
– ضرورت حل مشکلات معیشتی معلمان به منظور فراغ بال و افزایش بهره‌وری.
– تغییر روش‌های سنتی در سیستم آموزشی.
– توجه به پنج رکن مشترک در آموزش و پرورش؛ معلم، دانش‌آموز، مواد درسی، بافت و هدف.
– ایجاد تصور درست از مفهوم یادگیری در مدارس.
-رصد مباحث نظری و تعلیم و تربیت توسط انجمن فلسفه تعلیم و تربیت.
– همکاری انجمن فلسفه تعلیم و تربیت با آموزش و پرورش در 3 بخش رفع نیازهای کارشناسی و پژوهشی، دانش‌افزایی معلمان، مدیران و فرهنگیان و مشارکت در برنامه‌ریزی و سامان دهی طرح‌ها.
– تعیین موضوعات مهم نظام تعلیم و تربیت توسط پژوهش‌سراها و دعوت از صاحب نظران و متخصصان تعلیم و تربیت به عنوان تیم ملی حل و فصل مسائل آموزش و پرورش.
– ارزیابی برنامه‌هایی که در آموزش و پرورش اجرایی شده است؛ مانند سند ملی آموزش و پرورش و سند ملی برنامه درسی.
– رفع ابهامات موجود در سند ملی آموزش و پرورش و سند ملی برنامه درسی با کمک انجمن فلسفه تعلیم و تربیت.
– برگزاری کارگاه‌های تخصصی آموزشی برای معلمان با همکاری انجمن فلسفه تعلیم و تربیت.
– درخواست انجمن برای ایجاد دفتر کار در حوزه ستادی و همچنین استفاده از سالن‌های موجود آموزش وپرورش.
– دیدبانی تعلیم وتربیت از بیرون با توجه به اقتضائات موجود.
– پیشنهاد وجود یک مشاور آشنا با مسائل فلسفه تعلیم و تربیت در کنار وزیر آموزش و پرورش.
– توجه به حیطه گسترده مفهوم تعلیم و تربیت.
– ضرورت وجود مشاوران متخصص در رشته فلسفه تعلیم و تربیت در مدارس.
– تقویت ارتباط آموزش وپرورش با دانشگاه‌های علوم تربیتی.
– تشکیل شورایی متشکل از انجمن های علمی در وزارت آموزش و پرورش.
– تغییر در سرفصل‌های آموزشی تربیت معلم.
– کاستن از موانع و چارچوب‌های اداری برای افزایش فرصت ابراز ایده در معلمان.
– وجود مکانیزمی برای تست کردن ایده‌های تربیتی.
– ایجاد فیلترهای تخصصی  در نشر کتاب‌های درسی و کمک آموزشی.
– راه‌اندازی سایت ویژه انجمن فلسفه تعلیم و تربیت.
– ساماندهی ورود دستگاه‌ها و نهادهای مختلف به حوزه تعلیم و تربیت با نظارت انجمن فلسفه تعلیم و تربیت.