بیماری کودک آزاری و علائم آن

در ابتدا ببینیم که آزار جنسی کودک چیست. آزار جنسی کودکان شامل هر گونه فعالیت جنسی بر روی کودک است. کودک آزاری حتما شامل فعالیت فیزیکی روی کودک نیست و می تواند شامل موارد زیر باشد:

عریان شدن فرد در معرض کودک
استمنا در حضور کودک
بازی با اندام جنسی کودک
نوازش کودک
برقراری ارتباط جنسی با کودک
نشان دادن پورنوگرافی به کودک
قاچاق جنسی

معمولا مجرمان افرادی هستند که با خانواده و کودک آشنا هستند. ۹۳ درصد قربانیان آزار جنسی با فرد مجرم آشنایی داشته اند. مجرم می تواند هر فردی اعم از افراد خانواده، مربی، فامیل، پرستار کودک و پدر و مادر کودک دیگری باشد. مجرم معمولا سعی می کند این امر را برای کودک عادی جلوه دهد و در صورت مخالفت کودک از خشونت و زور استفاده می کند. پس از ارتکاب جرم نیز کودک را تهدید کرده و از او می خواهد این اتفاق را برای کسی بازگو نکند.

هشدارهای آزار دادن جنسی کودک

ممکن است مجرم در همین نزدیکی شما و یا فردی که سال ها می شناسید باشد، اما کودک شما جرات بازگو کردن اتفاقات را نداشته باشد. علائم زیر می تواند هشدارهایی مبنی بر آزار جنسی کودک شما باشد. نشانه های هشدار دهنده به شرح زیر است:

نشانه های فیزیکی

خونریزی، کبودی، یا تورم در ناحیه تناسلی
لباس زیر پاره شده و خونین
مشکل در راه رفتن یا نشستن
 عفونت های ادراری مکرر
 درد، خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی
نشانه های رفتاری

تغییرات در مسائل بهداشتی، مانند عدم تمایل به حمام رفتن یا حمام کردن بیش از حد
بروز فوبیا
نشانه های افسردگی یا اختلال استرس
افکار خودکشی گرایانه، به خصوص در نوجوانان
بروز مشکل در مدرسه، مانند غیبت و یا افت تحصیلی
رفتار غیرعادی جنسی
کابوس و یا شب ادراری
احساس ترس از فرد خاص(پرستار و مربی و…)
بازگشت به رفتارهای واپسین مانند مکیدن انگشت شست
فرار از خانه و یا مدرسه
آسیب به خود
ترس از هر گونه تماس فیزیکی
اختلال پدوفیلیا نوعی آزار جنسی کودک

شاید دوست داشته باشید
زنان زیبا می‌توانند سلامت مردان را به خطر بیندازند

چرا شوهرتان همیشه بیمار است؟
در پنجمین نسخه از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، اختلال پدوفیلیا در دسته انحرافات جنسی قرار گرفت. انحرافات جنسی دسته ای از اختلالات روانی است که رفتارها، توهمات و خواسته های غیر معمول جنسی به صورت تحریک کننده و عود کننده در آن وجود دارد. برای اینکه این بیماری به صورت بالینی تشخیص داده شود، باید علائم حداقل ۶ ماه در فرد وجود داشته باشد. فرد مجرم باید حداقل ۱۶ سال سن داشته باشد و سن وی حداقل ۵ سال بزرگتر از سن کودک باشد. در برخی کشورها این افراد در دادگاه با جرم کودک آزاری و سو استفاده جنسی از کودکان مجازات می شوند. پس از معاینه های بالینی مشخص می شود این افراد به اختلال پدوفیلیا مبتلا هستند.

آزار جنسی کودک

معمولا افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا نمی توانند با بزرگسالان رابطه عاطفی و جنسی برقرار کنند و از عزت نفس پایینی برخوردارند. در این افراد همواره ترس جذب شدن به کودکان وجود دارد و در نتیجه قادر به زندگی عادی نخواهند بود. اگر اختلال پدوفیلیا به مقاربت ختم شود در مدت کوتاهی خاتمه می یابد. البته معمولا بیماران مبتلا به پدوفیلیا فقط کودک را نوازش می کنند و به اندام جنسی وی دست می زنند. عکس العمل کودک ممکن است فرد را به خشونت و زور وادار کند. کودکان قربانی ممکن است از ترس والدین سکوت کنند و در نتیجه در آینده دچار مشکلات فراوانی شوند. کودکانی که در محیط های خلوت تنها می مانند، بیشتر در معرض خطر هستند.

علت اختلال پدوفیلیا

علت بروز اختلال پدوفیلیا معمولا نامشخص است. اگر چه اختلالات بیولوژیکی مانند عدم تعادل هورمونی می تواند در برخی افراد به عنوان علت شناخته شود اما به طور علمی عوامل بیولوژیکی به عنوان علت شناخته نمی شوند. در بسیاری از موراد افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا در کودکی مورد آزار و سو استفاده جنسی قرار گرفته اند.

در تحقیقات نشان داده شده است، پسرانی که مورد آزار جنسی قرار می گیرند بیشتر در بزرگسالی به سو استفاده و آزار جنسی کودکان روی می آورند. اما دخترانی که در کودکی مورد آزار جنسی قرار می گیرند بیشتر به رفتارهای خود مخرب مانند سومصرف مواد و خود فروشی روی می آورند. پدوفیلیا بیشتر در مردان دیده می شود و در زنان نادر است. این بیماری ممکن است در تمام طول عمر فرد با او همراه باشد اما شاید علائم این بیماری در دوره های زمانی مختلف تغییر کند.

درمان اختلال پدوفیلیا

تشخیص و درمان افراد دارای اختلال پدوفیلیا معمولا سخت است زیرا آن ها به بیماری خود اقرار نمی کنند. به همین دلیل معمولا بعد از مجازات فرد در دادگاه درخواست مشاوره و درمان داده می شود. استفاده گسترده فرد از پورنوگرافی یکی از شاخص های تشخیص فرد مبتلا به اختلال پدوفیلیا است. انحراف جنسی معمولا با اضطراب، افسردگی یا اختلالات خلق و خو و سوء مصرف مواد همراه هستند.

پس از تشخیص فرد بیمار، مراحل درمانی باید آغاز گردد. انواع روش های درمانی شناختی و رفتاری برای درمان این مشکل وجود دارد که به آموزش همدلی و بازسازی الگوهای فکری منحرف می پردازند. در آموزش همدلی به بیمار گفته می شود تا خود را به جای فرد قربانی قرار دهد و احساس او را درک کند. در درمان های شناخت الگوهای فکری منحرف، اشتباه بودن رفتار جنسی با کودکان آموزش داده می شود و به بازسازی الگوهای فکری وی پرداخته می شود.

در برخی موارد نیز درمان های دارویی مانند داروی سیپروترون، برای سرکوب فعالیت هورمون تستوسترون در مردان تجویز می شود تا رفتار پرخاشگرانه و میل جنسی آن ها کاهش یابد. داروهای دیگری نیز برای درمان این بیماری استفاده می شود که عبارت اند از: داروهای ضدآندروژن برای کاهش میل جنسی، داروی مدروکسی پروژسترون استات و لوپرلایداستات (Lupron) و مهارکننده های باز جذب سروتونین (SSRI ها). این داروها عوارض جانبی مانند کاهش میل جنسی دارند که برای درمان این بیماری موثر است .

در کل درمان بیماران مبتلا به اختلال پدوفیلیا بسیار سخت است. قبل از اینکه درمانگر کار خود را آغاز کند ابتدا بیمار باید وجود این بیماری را در خود بپذیرد و تمایل به تغییر در وجود وی مشخص باشد.