رابطه چربی های بدن و سرطان پستان

در سال‌های اخیر نقش چربی شکم در افزایش خطر بیماری‌های مختلف مانند بیماری قلبی – عروقی، دیابت نوع 2 و سرطان روده بزرگ گزارش شده است.

افزایش برخی مارکرهای خونی مانند هورمون‌های جنسی (تستوسترون و استروژن)، لپتین و عوامل التهابی با خطر سرطان پستان مرتبط است.

برخی مطالعات نشان داده‌اند که این مارکرها اساساً در چربی‌های ناحیه شکم تولید می‌شوند. از طرفی، سایر مطالعات نشان داده‌اند که کاهش وزن با تغییر در سطوح خونی مارکرهای سرطان پستان مرتبط است. به طور کلی این نتایج نشان می‌دهد که چربی بدن می‌تواند اثر مهمی بر مارکرهای سرطان پستان داشته باشد.

به تازگی محققان هلندی 243 زن یائسه دارای اضافه وزن را مورد مطالعه قرار دادند. این افراد در مدت 16 هفته 6-5 کیلوگرم از وزن خود را کاهش دادند. نتایج نشان داد که بعد از 16 هفته کاهش کل چربی بدن با تغییرات مطلوب مارکرهای سرطان پستان مانند هورمون های جنسی و لپتین همراه بود. درحالیکه کاهش چربی شکم بیشتر با کاهش مارکرهای التهابی در ارتباط بود.

به گفته محققان مشخص شده که چربی شکم خطر برخی بیماری‌های مزمن را مستقل از چربی کل بدن افزایش می‌دهد. اما به نظر می‌رسد که به منظور کاهش هورمون‌های جنسی کاهش چربی کل بدن مهم‌تر است.

نکته عملی: کاهش چربی کل بدن و حفظ وزن در محدوده سلامت از بروز سرطان پستان در سنین پس از یائسگی پیشگیری می‌کند.