زجری که از مداحان می کشیم!

برخی مداحان سبب وهن امام حسین(ع) هستند.
به گزارش عصرخبر، امسال با پخش شدن یک مداحی در شهر یزد و شعر فاخر و ریتم و نظم معنادار این عزادای برای امام حسین(ع) سبب شد تا بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی و مردم واکنش نشان دهند و به تکریم مداحی درست و تقبیح برخی مداحی ها اقدام کنند.
در جامعه به دلیل پایین آمدن سطح و شان برخی مداحی ها و ورود همه افراد با هر مشخصات و سطح سواد مذهبی به صنف مداحی، شاهد بروز برخی مداحی ها با ریتم و آهنگ موسیقی های پاپ مجاز و غیرمجاز مانند حامد همایون و ماکان باند! که مورد بازنشر در شبکه های اجتماعی و حتی واکنش های ناصواب به این سبک مداحی ها شد.
در کنار این سبک‌های سخیف شاهد تحریف حادثه عاشورا توسط مداحان هستیم. مداحان به بهانه گریه گرفتن از مردم داستان‌هایی را روایت می‌کنند که در هیچ مقتلی نمی‌توان آن را پیدا کرد!
در برخی جلسات مذهبی فلسفه شهادت امام حسین نادیده گرفته شده و بیشتر به چشم و ابروی اباعبدالله وحضرت عباس پرداخته می‌شود. همین معنا باعث می‌شود که ایثار و آزادگی امام حسین در حاشیه چشم و ابرو قرار بگیرد. 
با رویه فعلی که در پیش است و ضریب نفوذ بسیار زیاد تکنولوژی و شبکه های اجتماعی و سطح دسترسی مردم، به سمت بی هویتی عزاداری می رویم.
داشتن ریتم و آهنگ در یک نوای مداحی امری طبیعی است که حتی در برخی کتاب های شعر مداحی نیز موجود است اما به روز کردن اینگونه مداحی ها سبب توهین به عزاداری ها و سوژه برای مخالفین شعائر مذهبی و دینی شده که در بدترین حالت همانند قمه زنی که موجب وهن شیعه و اسلام است، می شود.
با این اوصاف لزوم ایجاد دانشکاه مداحی کاملا ضروری به نظر می رسد اقدامی که چندی پیش صورت گرفت و مورد توجه مردم و رسانه ها قرار گرفت چرا که سبب افزایش سطح سواد مذهبی و فنی و مناسب تر شدن مداحی ها و عزاداری ها می شود.
این اتفاق و نازل شدن سطح مداحی ها را به نظر نگارنده می توان به ظهور فردی در صنف مداحی نسبت داد که اکنون نیز ممنوع الهیئت است، این مداح به بهانه جذب حداکثری به خصوص جوانان با اضافه کردن حسین حسین که در دور تند و شور گرفتن شبیه موزیک های پارتی بود، سبک جدیدی را در مداحی ایران ایجاد کرد و مداحی ایرانی را از سطح فاخر در برابر مداحی های کشور های دیگر به سطح بسیار پایین آورد تا جایی که برخی مغازها اقدام به فروش مداحی شاد! ایام محرم مخصوص خودرو کنند.
باید تقدیر نمود از پیرغلامان و قدیمی های هیات های کشور که همچنان باعث فخر و تکریم عزاداری ها می شوند.