با درد سیاتیک آشنا شوید
علایم سیاتیک از جمله درد عصبی، بی حسی و گزگز مورمور بسیار متغیرند. علایم ممکن است در باسن، خلف ران، ساق پا و حتی در انگشتان پا ایجاد شوند. علایم عصب سیاتیک بستگی به این دارد که کدام قسمت از عصب دچار آسیب شده است. ممکن است ریشه ی L5،L4 ویا S1 آسیب دیده باشند و هرکدام علایم مخصوص خود را دارند.
اگر ریشه ی L4درگیر شود:
علایم درگیری این ریشه که ناشی از مشکل در سطح مهره هایL3-L4است شامل درد و بی حسی در سمت داخل پایین ساق پا و پا(foot) است. ضعف در حرکت رو به بالای مچ پا و عدم توانایی راه رفتن روی پاشنه نیز ایجاد می شود. رفلکس زانو نیز دچار اختلال می شود.
اگر ریشه ی L5درگیر شود:
اگر مهره های L4-L5دچار مشکل شوند بیمار در حرکت بالا آوردن انگشت بزرگ دچار مشکل می شود. همچنین در حرکت رو به بالای مچ پا نیز دچار مشکل می شود که اصطلاحا به آن افتادگی مچ می گویند. علایم درگیری این ریشه درد و بی حسی بر روی پا به خصوص بین انگشت شست پا و انگست کناری آن است.
اگر ریشه ی S1درگیر شود:
اگر مهره های L5-S1درگیر شوند این ریشه تحت فشار قرار می گیرد. علایم آن درد و بی حسی در سمت خارج پا و سختی در ایستادن روی پنجه ی پا است. در این بیماری رفلکس مچ پا نرمال نیست.
با این که این علایم شایع هستند اما با توجه به آناتومی فرد و نیز شدت گرفتاری، ممکن است بروز آن ها از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
شرایطی که باعث درگیری سیاتیک می شوند:
بیماری های نتعددی در ستون فقرات ممکن است عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار دهند اما علت شایع آن بیرون زدگی دیسک است. سایر عواملی که ممکن است این مشکل را ایجاد کنند شامل تخریب دیسک، سرخوردگی مهره، تنگی کانال نخاعیف استخوان اضافی و یا آرتریت در ستون فقرات است.
گاهی یکسری بیماری ها با سیاتیک اشتباه گرفته می شوند. این بیماری ها شامل:
فشار بر ریشه های ساکرال به علت اختلال در عملکرد مفصل ساکروایلیاک: علایم آن بیشتر به صورت یک درد مبهم است که همانند مسیر سیاتیک است با این تفاوت که اغلب درد به زیر زانو ارجاع داده نمی شود.
فشار بر روی عصب توسط عضله ی پریفورمیس:
گرفتگی عضله ی پریفورمیس باعث فشار بر عصب سیاتیک می شود چراکه این عصب از بین این عضله عبور می کند. علامت گرفتگی پریفورمیس همانند عصب سیاتیک است اما این علایم تا بالای زانو منتشر می شوند و با انقباض و گاهی هم کشش عضله علایم تشدید می شوند.
گاهی حمل بار سنگین و یا بارداری منجر به ایجاد درد سیاتیک می شود.
تفاوت بین درد سیاتیک و درد های راجعه:
درد سیاتیک عمدتا به دردی گفته می شود که مربوط به انتشار درد به پا باشد. اگر واقعا عصب درگیر شده باشد نامگذاری درد سیاتیک صحیح است اما اگر درد ناشی از درگیری مفصل یا گرفتگی عضله باشد به لحاظ تکنیکی نباید آن را درد سیاتیک نامید. درد های راجعه ناشی از آرتریت و یا سایر درگیری های مفصلی از درد سیاتیک واقعی شیوع بیشتری دارد.
چه موقع درد سیاتیک نیاز به اقدام اورژانسی دارد؟
در دو حالت این بیماری نیاز به اقدام سریع پزشکی دارد.
-سندروم دم اسبی: بی اختیاری ادراری و مدفوعی و همچنین ضعف شدید و پیشرونده ی پا و بی حسی ناحیه ی مقعد و پرینه ( شرمگاهی )نشان دهنده ی این سندروم است. در این حالت فشار زیادی بر عصب وارد می شود و نیازمند اقدام سریع است.
-آسیب عصب: هرگونه احساس بی حسی و ضعف عضلانی مایانگر آسیب عصب است و نیازمند اقدامات پزشکی می باشد.
در اکثر مواقع عصب تنها کمی تحریک شده است و بدون نیاز به جراحی و با انجام فیزیوتراپی علایم بهبود میابند.
چه موقع جراحی انجام می شود:
– سندرم دم اسبی
– بی تعادلی شدید
– ضعف پیشرونده
– عدم بهبودی با درمان غیر جراحی
درمان های غیرجراحی فیزیوتراپی به میزان زیادی به بیماران مبتلا به کمردرد کمک می کند اما به هرحال پیشگیری از ایجاد این گونه درد ها با اصلاح سبک زندگی بهتر از درمان است!