بیماری های مشترک بین انسان و ماهی قرمز را حتما بشناسید!

ماهی قرمز شرایط خاص خود را دارد و یکی از شرایطی که می‌تواند احتمال انتقال سل پوستی را فراهم کند، تماس مستقیم دست با این نوع ماهی است.

منکر انتقال بیماری سل پوستی از ماهی قرمز به انسان نیستیم اما این بدین معنی نیست که همه ماهی‌ها آلوده هستند.

با توجه به اینکه ماهی قرمز نسبت به بیماری مقاوم است، انتقال دهنده میکروب به ماهی‌های ضعیف دیگر است.

ماهیان قرمز مانند سایر موجودات زنده دارای بیماری‌های مشترک با انسان هستند و بیماری‌های پوستی، عفونت‌های گوارشی، سل پوستی از طریق این ماهیان قابل انتقال به انسان هستند.

 
از کجا ماهی قرمز مطمئن بخریم؟

بهتر است مردم ماهی قرمز را از مراکز معتبر و تحت نظارت سازمان دامپزشکی از مراکز عرضه ماهیان زینتی (آکواریوم فروشی ها) و میادین شهرداری ها خریداری کنند و تا حد ممکن از دست فروشان ماهی قرمز نخرند.

بخش مهم کنترل و نظارت اکیپ های سازمان دامپزشکی کشور در مراکز عرضه و توزیع است به طوری که چنانچه ماهیان دارای مشکل بی حالی ، کندگی فلس و دارای شناهای نامتعارف دیده شود با عرضه کنندگان برخورد می کند.

 
چه کسانی اصلا به ماهی قرمز دست نزنند؟

گروه های خاص از جمله افراد مسنی که ایمنی بدنی پایین دارند و کودکان از دست زدن مستقیم به ماهی قرمز یا ماهیان زینتی بپرهیزند. همچنین کسانی که بیماری های پوستی یا آلرژی دارند از دست زدن به این حیوان جدا خودداری نمایند.

 
برای جلوگیری از بیماری های مشترک چه کنیم؟

تمیز کردن آکواریوم ها، بیماری قارچی را کاهش می‌دهد اگرچه این موارد جز بیماری‌های قابل انتقال نیست اما به لحاظ سلامت و احتیاط بهتر است رعایت شود.

برای جلوگیری از سرایت بیماری از ماهی به انسان، از دست زدن به ماهی باید پرهیز کرد و همچنین باید ماهی را از دسترس کودکان دور نگه داشته شود، و در صورت تماس دست با آبی که ماهی در آن قرار دارد، یا خود ماهی، حتما دست ها را با آب و صابون باید شست و شو دهیم. برای تعویض آب ماهی حتما از دستکش استفاده نمایید.

 
شرایط نگهداری ماهی قرمز باید چگونه باشد؟

دمای مناسب جهت نگهداری این ماهی بین ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتی گراد و همان دمای محیط است و شهروندان باید در صورت استفاده از آب شهری اجازه دهند چند ساعتی بماند تا کلر موجود در آن از بین برود.

بهتر است برای نگهداری ماهی از ظرفی با دهانه گشاد استفاده کنند تا ماهی بتواند به راحتی تبادل اکسیژن با محیط انجام دهد و همچنین با مشاهده بی حالی و مریض شدن آن را از ظرف جدا کنند تا ماهی‌های دیگر بیمار نشوند.

 
چرا ماهی قرمز زود می میرد؟

استرس وارد کردن به ماهی، دست زدن به ماهی داخل آب و ضربه زدن به تنگ ماهی سبب کوتاه شدن عمر ماهی‌ها می‌شود

نکته قابل توجه این است که نباید به ماهی در روز بیش از دو بار خوراک داد و هر بار به اندازه‌ای غذا در ظرف ماهی ریخته شود که مدت یک دقیقه توسط ماهیان خورده شود، زیرا غذای بیش از حد در ظرف ماهی باعث ایجاد مواد آلی مانند آمونیاک، سولفید هیدروژن و باعث مرگ ماهی می‌شود و در صورت رعایت موارد بالا عمر ماهی به 15 تا 20 سال هم می‌رسد.

 
بررسی تخصصی بیماری های مشترک بین انسان و ماهی قرمز

اول-    Aeromonas Infection: عفونت آئروموناس به صورت زخم های پوستی بیشتر در اطراف دهان و جاهایی که فلس های ماهی ریخته است مشاهده می شود. عامل آن A. hydorophila و A. salmonicida  می باشد.  

 

دوم-    :Flavobacterium Infection عفونت فلاوباکتریایی بصورت زخم های نکروزه در نقاط انتهایی باله ها مشاهده شده و عامل آن عمدتاً F. columnaris (Cynonim: F. columnare) می باشد. تشخیص آن با لام مرطوب صورت می گیرد (باکتری خزنده). عامل عفونت های باکتریایی آبششی نیز هست.  

 

سوم-       : Pseudomonas fluorencens باعث ایجاد عفونت های پوستی در ماهیان می شود.  

 

چهارم- عفونت های گونه Edwardsiella : مشهورترین گونه های آن E. tarada ، E. ictaluri می باشد که بصورت سپتی سمی در ماهی بروز می نماید.  

 

پنجم- بیماری دهان قرمز باکتریایی : عامل آن یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri) می باشد که ایجاد زخم های قرمز رنگ در دهان و اطراف آن می کند.  

 

تمام بیماری های فوق در انسان بصورت عفونت های گوارشی- روده ای بروز می نماید. در موارد وجود زخم در دست و آلودگی زخم با آب آکواریوم عفونت ممکن است با تب های شدید نیز همراه باشد. اکثر این بیماری ها جزء عفونت های ثانویه در انسان مطرح اند خصوصاً در کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند مشاهده می شود (مثل HIV+ ها و (Immuno saprcive

 

 ششم-   عفونت با باکتری گرم مثبت نوکاردیا (Nocardia Infection) : بصورت مزمن باعث ایجاد زخم و توده هایی در دهان و آبشش و پوست می شود و عامل آن بیشتر گونه های مختلف این جنس است.

هفتم- سل ماهی یا (Fish Mycobacteriusis)Fish Toberclusis: عامل آن مایکوباکتریوم مارینوم (Mycobacterium marinum) و فورچویتوم (M. fortuitum) می باشد. ممکن است زخم های شایع در ماهی نیز ایجاد نکند ولی ایجاد سل پوستی یا واکنش گرانولوماتوزی در انسان می کند که بصورت زخم های دیر خوب شونده مشاهده می شود (زخم دست صیادان).

هشتم-   گونه های ویبریو و عفونت های روده ای ویبرویی (Vibriosis) : عامل بسیاری دارد ولی شایع ترین آنها V. parahemolyticus ، V. vulnificus و V. cholera (وبای انسانی) می باشد.

نهم-    Streptoccocusis : عامل آن باکتری های استرپتوکوکوس اینیایی (S. iniae) و دیسگالکتیه (S. dysgalactiae) می باشد که بصورت زخم های شایع با سایه تیره در دست مردم دیده می شود