شیخ مردمی

عصر خبر: دکتر حمید هنرجو : از مال دنیا بعید می دانم یک سیم کارت هم به نامش باشد… اما اسم اش بر زبان و مِهرش در قلب خیلی هاست…
از کبابی معروف و مشتری پسند ِ شهر که آرزو دارد یکبار او را مهمان کند گرفته تا مردم عادی کوچه و خیابان که رفت و آمد آرام پیرمرد ساده زیست را با نگاه و علاقه خاصی دنبال می کنند و جوانی که از روستاهای نهاوند – گاه و بیگاه – به دیدارش می شتابد، خالصانه دوستش دارند زیرا او شیخی مردمی و امام جماعت ِ دلهاست.

ابهام بر سر موضوعی فلسفی را بهانه کردم تا خدمتشان برسم، لطف ِ آن عارف – که در حاشیه مسجدی در ملایر زندگی می کند – به این کوچکتر با جملاتی، دلم را گرم کرد: – کم پیدا شده ای! کجایی؟ حال و روزت خوب است؟ – و من مانده بودم که کلمات سرد و تکراری و تعارف گونه متداولم را چگونه ادا کنم در جواب بزرگواری و احوالپرسی پدرانه شان آن هم در حیاط معطر مسجد! 
پیرمرد آنقدر زلال است که ملاقاتش برای انسان هزینه بَراست! از این جهت که برای خوش و بش با او، باید دل و جانت را از ملال و کینه و افسردگی پاک کنی؛ درباره اولی و دومی تلاش فردی خود من موثر است اما زورم به سومی – افسردگی – نمی رسد، مگر آنکه نگاه بی آلایش و دعای خیر عارفی نظیر شیخ جلال لطیف گنبدی معجزه ای کند که اتفاقا همینطور هم هست… 
آنهایی که شخصا بنده را می شناسند، می دانند که اهل تملق نیستم و به دروغ یا نیت خاصی، از کسی تعریف نمی کنم، آنچه را می گویم و می نویسم که دیده و باور دارم.
در خانه او نه خبری از لمیدن در مبل های آنچنانی هست، نه حوزه ریاست باید اوکی ات کند، نه چند نوع میوه و مخلفات و نوشیدنی با اسانس های متنوع سرو می شود، اما تا دلت بخواهد یاد خدا هست و مهربانی و بغل بغل حس ِ خوب؛ برگرفته از سجایای اخلاقی میزبان ِ متبسم.
همشهریان صاحبدلم که گاهی دلتان از دنیای پُرفریب می گیرد، بعد از استعانت از خدای متعال و توسل به ائمه طاهرین(س) از این عارف ِ صاحب نَفَس هم می توانید طلب دعای خیر کنید… انشاء الله جواب می گیرید؛ یا علی مدد