بی مقدمه با عزیزان دانشجو!

عصر خبر– حمید هنرجو : سال ۱۳۹۴ جلسه ای پربار با دانشجویان دانشگاه آزاد همدان داشتم.بعد از صحبت – که سعی کردم چندان طولانی هم نباشد – پرسش و پاسخ صورت گرفت که تنوع سوال ها و صراحت و صمیمیّت دانشجوها هنوز در ذهنم هست.قبل و بعد از آن جلسه، البته در مقاطع مختلف مهمان دانشگاه هایی در تهران، اصفهان، قم و… و تعدادی از مراکز آموزشی بوده ام که هر کدام لطف و صفای خودشان را داشته اند، اما استان همدان دیگر افتخار گفتگو با دوستان و عزیزان دانشجو را پیدا نکردم! در طول سه – چهار سال اخیر، کم نبوده و نیستند عزیزان دانشجویی که با تماسهای تلفنی یا از طریق خبرگیری و احوالپرسی در فضای مجازی پرسشهایی را طرح ‌کرده اند که در حد امکان و وُسع فکری ام جواب داده اماخیرا برادران و خواهران دانشجو از دانشگاه های شهر خودمان – ملایر – نسبت به عدم حضور اهالی فکر و علم و اندیشه منجمله این کوچکتر در دانشگاه محل تحصیل شان گلایه دارند و سوالاتی طرح می کنند که از عهده پاسخگویی به آنها بر نمی آیماز لطف و محبت همه عزیزان تشکر خالصانه دارم، در عین حال برای مسئولین دانشگاه های شهرمان نیز آرزوی موفقیت می کنم و معتقدم که دانشگاه، محل تعاطی افکار و رُشد فکر و محیطی مناسب برای بال و پردادن به خلاقیت های فردی و اجتماعی است.خود را – بدون تعارف – در قیاس با استادان و ناموران و نخبگان در رشته ها و بخش های مختلف علم، فرهنگ، رسانه، معارف، اخلاق، سیاست و… ناچیز می دانم، اما دانشجو و دانشگاه باید هدف های بزرگ را دنبال کند و بستن درهای دانشگاه به روی اهل خرد، مشاهیر علم و  نخبگان فرهنگ با این نقشه راه، مغایرت جدی دارد! چرا از وجود این فرزانگان در صحنه های دانشگاهی ما استفاده نمی شود؟!آیا صرفا باید استاندار وفرماندار و نماینده مجلس و … بود و سهام سیاسی داشت تا با دانشجو و دانشگاهیان سخن گفت؟! و آیا دانشگاه فقط جای حل فرمول و پاس کردن واحدهای درسی و صدور مدرک است؟!از دانشجویان خردورز که کماکان در معرض سوال ها و مهربانی هایشان هستم تشکر می کنم.این چند سطر دست و پا شکسته هم توضیحی مختصر بود درباره دلیل عدم توفیقم برای عرض ادب به پویندگان علم و آگاهی در محیط دانشگاه…یا علی مدد!