نکات مفید راجع به اضطراب پس از زایمان

به گزارش شفاف ، فقدان اطلاعات در مورد اضطراب پس از زایمان بدین معنی است که مردم نمی‌توانند از سیستم اطلاع رسانی مناسبی برخوردار باشند.
پس از این که شش هفته از وضع حمل من گذشت، آرام به آرام به شرایط جدید عادت کردم. به دخترم شیر شیر می‌دادم و همه چیز بر طبق روال پیش می‌رفت. اما یک جای کار ایراد داشت! شیر من روز به روز کمتر و کمتر می‌شد و نهایتاً به طور ناگهانی کاملا متوفق شد!

مدام نگران بودم که مبادا مواد مغذی مورد نیاز دخترم را از او محروم کنم. نگران بودم که اگر به او شیر خشک بدهم، مردم چه فکری خواهند کرد؛ و بیشتر از همه، نگران بودم که مبادا مادر خوبی برای کودک دلبندم نباشم؛ و این چنین بود که به اضطراب پس از زایمان دچار شدم.

علائم اضطراب پس از زایمان:

    عصبی بودن
    نگرانی مداوم
    احساس ترس
    عدم توانایی برای تمرکز
    نوسان در خواب و اشتها
    تنش جسمانی

در حالی که اطلاعات پزشکان و انسان‌ها در مورد افسردگی پس از زایمان روز به روز افزایش پیدا می‌کند، اما به آن صورت کسی اطلاعات دقیقی درباره اضطراب پس از زایمان ندارد؛ و دلیل این موضوع این است که اضطراب پس از زایمان یک چیز حقیقی نیست و به خودیِ خود ایجاد نمی‌شود. این بیماری به علت پی تی اس دی به وجود می‌آید و از دسته‌های فرعی این مرض روانی محسوب می‌شود.

در حالی که درصد مادران مبتلا به این بیماری دقیق نیست، اما تحقیقی در سال ۲۰۱۶ نشان داد که در حدود ۸.۵ درصد از تمامی مادران، به اضطراب پس از زایمان دچار می‌شوند!

بنابراین وقتی که علائم اضطراب پس از زایمان در من ظاهر شدند، درک کاملاً سطحی و ناقصی از این بیماری داشتم. به همین خاطر بود که اول از همه به سراغ پزشک سابقم رفتم و علائمم را برای او توضیح دادم.

حالا و در این زمان، تمام علائم و نشانه‌های بیماری ام را تحت کنترل دارم، اما نکاتی هست که‌ای کاش قبل از تمام این جریانات می‌دانستم. این نکات می‌توانند مراجعه به یک پزشک متخصص را جلو بیندازند و کار شما را آسان‌تر کنند. کاش من هم این نکات را می‌دانستم و با ذهن و جسم آماده تری به سمت کودکم می‌آمدم.

حالا می‌خواهم ۵ نکته مهم راجع به اضطراب پس از زایمان را با شما در میان بگذارم که دانستن آن برای تمام مادر‌های جهان مفید است.

(اضطراب پس از زایمان) با (وحشت ناشی از اوضاع پس از زایمان) یکسان نیست!

اگر رو به رویی با این اوضاع _ منظور اوضاعی است که پس از به دنیا آمدن کودک به وجود می‌آید _ یا حتی فکر کردن به آن شما را به وحشت می‌اندازد، یا این که عرق ترس را بر چهره و دستان شما می‌نشاند، فکر نکنید که این نشانه‌ها حتماً ناشی از اضطراب پس از زایمان هستند.

به عنوان کسی که ۱۲ سال در عرصه‌ی امراض روانی تخصص دارم، به شما می‌گویم که اضطراب پس از زایمان، شامل افکار و خودآزاری‌های مزمن تری می‌شود. پس نگران نباشید.

من صرفا به این موضوع فکر نمی‌کردم که شاید کودکم در خطر باشد، خودخوری من از آن حیث بود که شاید کارم را به عنوان یک مادر خوب انجام نمی‌دهم! من همیشه رویای مادر بودن را در سرم می‌پروراندم، اما آیا کار‌های من طبیعی و درست بودند؟

در حالی که این تفکرات ذهن و زندگی مرا اشغال می‌کردند، نمی‌توانستم زندگی ام را به درستی مدیریت کنم. فکر می‌کردم که همیشه یک جای کار من می‌لنگد، ولو که درست باشد. این ماجرا سبب شد تا عملکردم در طول روز دچار اختلال شود و از خواب و غذای کافی محروم شوم. اگر علائم اضطراب پس از زایمان در شما نیز ظاهر شده، بهترین کار این است که سریعاً به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

شاید پزشکتان در وهله‌ی اول این نشانه‌ها را جدی نگیرد

همان طور که گفتم با دیدن شدت این نشانه ها، اول از همه به پزشک سابقم مراجعه کردم و به او راجع به تنگی نفس، نگرانی مداوم و مشکلات خوابم توضیح دادم. پس از بحث‌های طولانی، او گفت که این مشکل برای تمامی زنان اتفاق می‌افتد و کاملا عادی است.

مشکلی که او از آن حرف می‌زد، شامل ناراحتی و افسردگی و بعضاً اضطراب می‌شد و تا دو هفته پس از زایمان به طور خودجوش از بین می‌رفت. اما من هیچ ناراحتی‌ای در این رابطه نداشتم و تمام چیزی که بر من مستولی شده بود، نگرانی و اضطراب بود. پس مدام بر روی نشانه هایم پافشاری کردم و پزشکان دیگری مراجعه کردم تا نهایتاً منشا و هویت بیماری ام را آشکار کردم.

اطلاعات محدودی راجع به اضطراب پس از زایمان در اینترنت وجود دارد

جست و جوی نشانه‌های یک بیماری ساده، می‌تواند به نتایج ترسناکی در اینترنت منجر شوند. همچنین ممکن است به نتایج اندک یا حتی هیچ نتیجه‌ای ختم نشود که این مسئله واقعاً ناامید کننده است.

البته امروزه منابع خوبی در اینترنت برای این بیماری یافت می‌شود، اما زمانی که من به دنبال راه حل و هویت درست بیماری ام می‌گشتم، هیچ منبع دقیقی برای این موضوع ایجاد نشده بود. از این روی، مجبور بودم که تمام مقالات مربوط به افسردگی پس از زایمان را بخوانم، تا شاید در گوشه‌ای از آن‌ها به نشانه‌های من نیز اشاره شده باشد. البته پس از وقت گرفت از روانشناس و برگزاری چند جلسه، توانستم پیشرفت شایانی در کاهش اضطرابم داشته باشم.

تحرک بدنی را به برنامه‌ی روزانه تان اضافه کنید

نشستن در خانه و فکر کردن به تمام فعالیت‌های آینده می‌تواند بسیار آسان باشد، اما کم کم به زندگی و روحیه‌ی شما آسیب می‌زند. بخش عظیمی از روند ریکاوری من، مربوط به تحرکات بدنی‌ای است که از همان دوره آغاز کردم و از این بابت خودم را ستایش می‌کنم.

البته لازم نیست که از همان اول در باشگاه بدنسازی ثبت نام کنید. من به شخصه در ابتدا به قدم زدن‌های طولانی در اطراف محله مان روی آوردم. کم کم این کار را به مکان‌های دیگر شهر بسط دادم و سپس ورزش‌های حرفه ای‌تر را آغاز کردم و حالا احساس خیلی بهتری دارم؛ بنابراین به خاطر داشته باشید که ورزش کردن یا تحرک بدنی می‌تواند شما را تا مقدار زیادی از قید و بند اضطراب رهایی دهد.

مادر‌هایی که در فضای مجازی دنبال می‌کنید می‌توانند اضطراب شما را بیشتر کنند

پدر یا مادر بودن به خودیِ خود کار سخت و طاقت فرسایی است، اما اضافه کردن فضای مجازی به این آشفته بازار می‌تواند کار را هزار برابر سخت‌تر کند.

در آن دوران، وقتی در اینستاگرام به گشت و گذار می‌پرداختم، مادر‌هایی را می‌دیدم که تمام کار‌های خانه را انجام می‌دهند، غذایشان آماده بر روی گاز است و به خوبی فرزندشان را از شیر خودشان تغذیه می‌کنند. فکر می‌کنم بدانید که در این موقعیت‌ها با خودم چه کار می‌کردم: خودخوری و خودخوری و خودخوری!

در چنین شرایطی بهتر است که تمام حساب‌های کاربریِ این چنینی را آنفالو کنید. به جای آن، به مادر‌هایی بپردازید که مثل شما هستند و می‌توانند این حس را به شما القا کنند که شما نیز در این بازار شام تنها نیستید.

سخن آخر

اضطراب پس از زایمان من، پس از چندین ماه و ایجاد تغییرات شگرف برنامه‌های روزانه ام از بین رفت. اما با این حال، باز هم می‌گویم که اگر اطلاعات الانم را چندین ماه پیش در اختیار داشتم، اینقدر سختی نمی‌کشیدم و می‌توانستم مادرِ فوق العاده بهتری برای کودکم باشم.

با در نظر داشتن این نکته، اگر متوجه ظهور علائم اضطراب پس از زایمان در خودتان شدید، بدانید که اصلاً تنها نیستید. بسیاری از مادران جهان در این تجربه با شما شریک هستند. اما کاری که حتماً باید بکنید این است که در اولین فرصت به پزشک متخصص مراجعه کنید و مشکلتان را با او در میان بگذارید. آن‌ها می‌توانند برای شما برنامه‌ای منسجم و درست پایه گذاری کنند، تا با عمل کردن به آن، از شر این بیماری خلاص شوید.