انقلابی که سرمایه داری نبود

عصر خبر- دكتر حميد هنرجو: در ادامه بازدیدهایی که نزدیک به ده سال است شروع شده و خود مردم شریف و جوانان برایم ایجاد انگیزه و جادبه کرده اند، مهمان یک کارگاه تولیدی مُبل شدم.شاید خیلی ها اطلاع نداشته باشند که شکل گیری و تولید مبلمانی که روی آن نشسته و استراحت می کنند، حداقل ۲ ماه کامل زمان می برد…
این میزان زمانی در شرایطی است که هیچ موضوع ناگهانی اتفاق نیافتد، کارگری مریض نشود، مواد اولیه کار به موقع برسد، کارگاه به خاطر بحران اقتصادی تعطیل نشود و…
نمی خواهم مشکلات صنفی این عزیزان را بازگو کنم، زیرا معتقدم مشکلات را در وهله اول باید حل کرد… اعتقاد دارم باید از همه اهرم ها و امکانات موجود استفاده کرد تا کارگر حلال خور، بی ادعا و نیروی کار مملکت ضمن اینکه تامین مالی شود، زمینه تشویق دیگران را هم فراهم کند و آهنگ سازندگی و پیشرفت در کشور شتاب منطقی بگیرد و خیلی اتفاق های مثبت دیگر.
افسوس! که متصدیان امر هنوز اندر خَم ِ کوچه اول هستند! مشکلات انبوه کارگران و طراحان مبل در ملایر، گویای این واقعیت تلخ است.
نظام صنفی پویا و البته چند راهکار دیگر می تواند مشکل را حل کند.
مبادا تعدد (ازدیاد) نمایشگاه های مبل در ملایر و جذابیتی که برای مشتری ایجاد می کنند، رنج طاقت فرسای جوانان زحمتکش شهرم را به سایه غفلت ببرد … که متاسفانه برده است!
خداوکیلی چند درصد از پولی که مشتری ها به صورت نقدی به فروشندگان و نمایشگاه داران می پردازند، نصیب کارگران و تولیدکنندگان این هنر بومی و ملی می شود؟!
و خیلی مباحث دیگر… شخصا این موارد را مکتوب و به مسئولین ذیربط در وزارتخانه های مربوطه اعلام کرده ام. 
ان شاء الله با همان اراده، پیگیر گزارش ها خواهم شد زیرا امروز به عینه دیدم به این عزیزان فقط وعده انتخاباتی داده شده و بس! کاری برایشان نکرده اند واقعا.
مردم هم فهمیدند عنوان پرطمطراق شهر ملی مبل و منبت که به چندین شهر دیگر هم اطلاق شده و برخی برای کسب محبوبیت کاذب، زمزمه جالب جهانی شدن اش را هم شروع کرده اند! فقط به سرمایه دارها کمک کرد نه کارگر روزمزد! نه مردم عادی! نه شهروندان معمولی جمهوری اسلامی.
یادتان نرود و یادمان هست… که انقلاب، متعلق به سرمایه دارها نبود! و نیست! نقطه – سر خط