جعفر محمدی: از رسانه ها هم مالیات بگیرید اما بدون تبعیض
من معتقدم رسانهها باید مثل سایرین مالیات دهند و یارانه هم نگیرند. مانند هر بنگاه دیگری، هر رسانهای که توانش را داشته باشد به حیات خود ادامه میدهد و رسانهای هم که نتواند چه لزومی دارد که تاوان نتوانستنش را مردم پرداخت کنند؟ این اصل آرمانی من درباره رسانهها است
در روزهای اخیر موضوع پیشنویس لایحه قانون مالیات بر مجموع درآمد یا اصلاحیه قانون مالیاتهای مستقیم خبرساز شده است.
یکی از نکات مهم این پیشنویس بحث حذف و یا کاهش بسیاری از معافیتها از جمله معافیتهای مالیاتی مربوط به فعالیتهای مطبوعاتی است.
جعفر محمدی، صاحب امتیاز سایت «عصر ایران» اگرچه معتقد است که همه بهعلاوه رسانهها باید مالیات دهند با این حال تأکید دارد که باید پیشدرآمدهای آن در نظر گرفته و ماجرا بهگونهای مدیریت شود که به حیات و معیشت رسانههای مستقل صدمهای وارد نشود چراکه فشار آوردن بر رسانههای مستقل میتواند کلیت حیات رسانهای در کشور را تهدید کند.
جعفر محمدی، صاحب امتیاز سایت «عصر ایران» در این باره به شفقنا رسانه میگوید: در جامعهای که قرار است همگان در همه امورش مشارکت داشته باشند، پس هرکسی باید مالیات درآمدش را هم بپردازد. معتقدم در یک جامعه سالم از نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نباید هیچ استثنایی برای مالیات وجود داشته باشد. حتی رسانهها هم باید مالیات بدهند.
او ادامه میدهد: اما در اینجا چند نکته وجود دارد. اول، اگر قرار است که معافیتهای مالیاتی برداشته شود باید برای همه برداشته شود. نباید بهگونهای باشد که نهادها، بنیادها و اماکن خاص از دادن مالیات معاف شوند و سایرین بار آنها را بر دوش بکشند. دوم، اصلی وجود دارد که میگوید هیچ نظم موجودی را برهم نزنید، مگر اینکه بتوانید نظم جایگزینش را به وجود بیاورید. نهادهایی که تاکنون از دادن مالیات معاف بودند سالهاست که فعالیتهای اقتصادی، زیرساختهای سازمانی، نیروی انسانی و عملکردهایشان را بر مبنای معافیت از مالیات چیدهاند. بنابراین اگر قرار است مالیاتی اخذ شود باید زمینهها و پیشزمینههای لازم برای این تغییر اتفاق بیفتد تا این اشخاص حقیقی و حقوقی ناگهان دچار شوک و ضرر نشوند. معتقدم اگر این دو نکته در نظر گرفته شود رسانهها هم باید مالیات دهند.
محمد با اشاره به دوگانگی مالیات گرفتن از رسانهها و اختصاص یارانه به آنها از سوی دولت، میگوید: از طرفی برای دوگانگیها هم باید چارهای اندیشید. این درست نیست که دولت از طرفی به برخی از رسانهها یارانه دهد و از سوی دیگر از آنها مالیات بگیرد. خب این تضاد خندهداری است.
او تأکید میکند: باید این ماجرا بهگونهای مدیریت شود که به حیات و معیشت رسانههای مستقل صدمهای وارد نشود. یکسری از رسانهها در ارقام کلانی از بیتالمال ارتزاق میکنند، هر مالیاتی که قرار باشد برای آنها وضع شود از خود دولت میگیرند. ولی در چنین رقابتی اگر قرار باشد که رسانههای بخش خصوصی هم مالیات پرداخت کنند، در رقابت با آنها اجحاف خواهد شد. اگرچه در حال حاضر هم در اجحاف هستند ولی با این کار اجحاف مضاعف میشود.
محمدی ادامه میدهد: من معتقدم رسانهها باید مثل سایرین مالیات دهند و یارانه هم نگیرند. مانند هر بنگاه دیگری، هر رسانهای که توانش را داشته باشد به حیات خود ادامه میدهد و رسانهای هم که نتواند چه لزومی دارد که تاوان نتوانستنش را مردم پرداخت کنند؟ این اصل آرمانی من درباره رسانهها است ولی در شرایط کنونی وقتی رسانه نماهایی وجود دارند که از بیتالمال ارتزاق میکنند و اغلب هم چندان مردمی نیستند، فشار آوردن بر رسانههای مستقل میتواند کلیت حیات رسانهای در کشور را تهدید کند.