خصومت غرب با بیماران سرطانی و صعب العلاج ایرانی

ملت ایران در طول تاریخ پر فراز و نشیب خود همواره مورد ظلم و تهاجم قدرت
های غربی و اروپایی بوده و مقاطع تاریخی پر شماری را در خاطره خود دارد که
موجب جو بی اعتمادی آنها به این کشورها شده و تنفر آکنده با بغض مردم از
آنها بیشتر ناشی از چنین خصومت هایی است که ثبت تاریخی شده است.

به گزارش بولتن نیوز،
از زمانی که پای اروپا و آمریکا به خاک ایران باز شد و از حدود 400 سال
پیش از این در ابتدا چنین نگرشی وجود نداشت و مردم ما همواره با حسن نیت با
آنها برخورد می کردند.
ولی وقتی خصومت و سیطره طلبی غربی ها بخصوص
موزی گری خبیثانه انگلیس و سپس آمریکا موجب شد تا حافظه تاریخی مردم ما پر
از خیانت ها و جنایت های این دو کشور شود،  پس از سالهای متمادی همچنان پس
از وقایع تاریخی رژی و تنباکو و قرارداد 1919 و جداسازی و تجزیه خاک کشور
ایران چه هرات در شرق و بحرین در جنوب و قتل عام در جنگ جهانی دوم و تحمیل
قحطی های بی سابقه، سرنگونی دولت ملی مصدق و تحمیل  محمد رضا پهلوی و…
خصومت ها ادامه دارد .

این
بار در چارچوب تحریم ها، از صادرات داروی بیماران سرطانی و صعب العلاج نیز
جلوگیری می کنند. ! تحریم دارویی و مخالفت با انتقال داروهای حیاتی برای
انسانهای درمانده و محتاج دارو از غیر انسانی ترین و زشت ترین اقدامات
وحشیانه یک دولت می تواند باشد که متاسفانه انگلیس با جدیت تمام در حال
ارتکاب آن در حق مردم ایران است.
از زمان  انقلاب اسلامی  تاکنون همواره
انواع  خباثت و خصومت دولت های  شرور را شاهد بوده ایم و رفتارهای
ظالمانه  در حق ملت شریف ایران از حد گذشته و در تحریم دارویی ایران که
مغایر همه اصول پذیرفته شده جهانی و بین المللی هست یکه تازی می کنند

بر
اساس اطلاعات موثق بین المللی علی رغم بدهی مالی و نفتی این کشور به ایران
و علی رغم موافقت سازمان ملل و حتی آمریکا برای فروش دارو در برابر نفت،
انگلیس ضمن مخالفت و ممانعت از انتقال داروهای خریداری شده در کشورهای
اروپایی به ایران، از هر گونه همکاری با شرکتهای طرف قرار داد سر باز زده و
کماکان خصومت می ورزد.
 طبیعی است که این دشمنی و خصومت در اذهان
تاریخی ملت ایران قابل اغماض و پاک شدن نبوده و بزودی و پس از فائق آمدن بر
مشکلاتی که دشمنان بر گرده ملت نجیب ایران  تحمیل کرده اند، جنایتکاران
وحشی انگلیسی و اروپایی و آمریکایی در برابر افکار عمومی به محاکمه کشیده
خواهند شد.

ولی آن‌ها باید بدانند مردم ما در اوج بدبختی و فلاکت
اروپایی‌ها به کمک آن‌ها شتافتند و آنچه خود داشتند را با آن‌ها تقسیم
نمودند و صدها هزار آواره اروپایی در  زمان جنگ‌های جهانی را پناه دادند و
مواد غذایی دادند و تیمارشان کردند. اما امروز آن‌ها بذر کینه‌ای را
می‌کارند که معلوم نیست چه چیزی را درو خواهند نمود.