پاسخ عصرایران به شکایت میرتاج الدینی

عصرایران ؛ جعفر محمدی^*–
سید محمد رضا میرتاج الدینی معاون اجرای قانون اساسی رئیس جمهور در گفت و
گو با شبکه ایران – وابسته به دولت- اعلام کرد که از سایت های عصر ایران،
انتخاب و روزنامه مردمسالاری به خاطر اهانت، تهمت و افترا شکایت کرده و علت
آن را انتشار مقاله ای در خصوص تصاویر احمدی نژاد و مادر چاوز و “انکار
میرتاج الدینی” اعلام کرده است.

بقیه خبر را از شبکه ایران بخوانید: «
وی با غیر منصفانه خواندن محتوای مقاله منتشر شده گفت: بنده برای دفاع از
جایگاه روحانیت و جلوگیری از رواج بد اخلاقی در عرصه رسانه های عمومی علیه
این سایت ها شکایت کرده امو این اولین شکایت بنده از رسانه هاست.
وی ادامه داد: دامن زدن به شایعات و تهمت علیه افراد زیبنده خبرنگاران و رسانه هایی که در نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کنند نیست.
وی
با تاکید بر اینکه بنا بر فرموده امام صادق(ع)، مهمترین برادران من کسانی
اند که عیب های مرا به من هدیه کنند گفت: ” انتقاد را یک هدیه می دانم اما
انتقاد سازنده با افترا و تخریب متفاوت است”.
او به اصحاب رسانه توصیه کرد که اخلاق را در سیاست رعایت کنند. »

ماجرا چیست؟!

عصرایران
در مطلب مورد اشاره ، برخلاف موج رسانه ای که صرفاً به تماس احمدی نژاد و
مادر چاوز پرداخته و بدان اعتراض کرده بودند ، موضوع را با استفاده از اصل
برائت ، امری نه چندان مهم دانست که زیاد جای پرداختن ندارد. مع الوصف ، بر
این نکته تأکید کرد -و هم اکنون نیز بر آن اصرار دارد- که آنچه زشت و
ناپسند است ، “انکار” صحنه ای نه چندان مهم بود که همه دنیا دیدند.

بخشی از مطلب مذکور که مربوط به میرتاج الدینی است را بخوانید:

« آنچه در حاشیه مراسم وداع با چاوز گذشت ، اتفاق
مهمی نبوده است و آنقدر مهم نیست که کل انرژی کشور برای مدتی صرف آن شود.
ولی دروغی که معاون او ، میرتاج الدینی درباره عکس ها گفته ، اساساً قابل
گذشت و اعمال اصل برائت و تفسیر به نفع متهم نیست.

عکس هایی از این
واقعه در همه دنیا منتشر شده است و اتفاقاً رسانه های خارجی که این تصاویر
را منتشر کرده اند – از جمله رسانه های ونزوئلا – اصلاً در تصورشان نمی
گنجید که در حال انتشار مسأله خاصی هستند.

این عکس توسط روابط عمومی کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا گرفته و در اختیار رسانه های جهان گذاشته شده است.

در این
عکس ها ، مراوده نزدیک احمدی نژاد و مادر چاوز ، کاملاً مشهود است اما
معاون احمدی نژاد که در چند سانتی متری این رویدادها قرار داشت ، به سادگی
تمام ، آنچه مردم با چشم خود دیده اند را انکار می کند و می گوید:من و
آقای صالحی در آنجا حضور داشتم و چنین چیزی صحت نداشته است.عکس‌ها را تغییر
داده‌اند و یا آنها به گونه‌ای انداخته شده که
این‌گونه برداشت شده است و مصافحه‌ای در کار نبوده است. آنها خیلی اظهار
ارادت می‌کردند و اصرار داشتند که دست رئیس جمهور را بگیرند، اما رئیس
جمهور دست‌هایش را می‌کشید. (خبرگزاری تسنیم)

حتی
اگر کار احمدی نژاد را مصداق معصیت شرعی بدانیم (که می توان ندانست)، حرف
های نادرست میرتاج الدینی گناه بزرگ تری است ، چه آن که بر اساس آموزه های
دینی – که خود آقای میرتاج الدینی وقوف بهتری بر آن دارند – دروغ ، از
“معاصی کبیره” است.

یعنی که چنین چیزی وجود نداشته است؟ و یعنی چه که عکس ها را تغییر داده اند؟
آیا آقای میرتاج الدینی ، حاضر است عکس ها و فیلم ها  به کارشناسی رسمی سپرده شوند تا سیه روی شود هر که در او غش باشد؟!

وقتی
محمود احمدی نژاد در بازگشت از اولین سفرش به نیویورک ، در دیدار با آیت
الله جوادی آملی ، مدعی هاله نور شد و فیلم این دیدار منتشر گشت ، بارها و
بارها ، شخص خود او و اطرافیانش ، مدعی شدند که فیلم جعلی بوده است و حتی
در آن زمان ، غلامحسین الهام خط و نشان کشید که با جعل کنندگان آن فیلم
برخورد قانونی خواهند کرد.

اگر در همان ابتدای کار ، هم با ادعای
هاله نور و هم با دروغی به نام انکار فیلم آن جلسه برخورد ولو ارشادی صورت
می گرفت ، کار بدانجا نمی کشید که امروز معاون یک رئیس جمهور ، اتفاق رخ
داده در یک منظر بین المللی را انکار کند و تازه ، پا فراتر بگذارد و
طلبکارانه ، منتشر کنندگان عکس را متهم به دستکاری در عکس نماید!

مشکل
کشور ما ، بی گمان این نیست که آیا احمدی نژاد بر شانه پیرزنی در ونزوئلا
دست زد یا نه؟ مصیبت کشور ما ، آفت بزرگی به نام “دروغ” است که مانند ملخ
بر خرمن اعتماد مردم افتاده است و همه چیز را می خورد و نابود می کند.
مصیبت این است ، نه آن! »

اکنون
نیز بر سر همین سخن هستیم. اتفاقی در حاشیه مراسم یادبود چاوز افتاد و
آقای میرتاج الدینی، در آنجا حضور داشت و به عنوان یک روحانی ، به جای آن
که مقررات دینی برایش مهم باشد ، از وقتی که از سفر برگشته ، در مصاحبه با
این و آن گرفته تا نامه نگاری به آیت الله یزدی ، سعی در ماستمالی کردن
موضوع دارد و اینک به سبک رئیس اش ، به جای این که پاسخگو باشد ، با “فرار
به جلو” از رسانه هایی که از او انتقاد کرده اند ، شکایت کرده است.

وی گفته است: “بنده برای دفاع از
جایگاه روحانیت و جلوگیری از رواج بد اخلاقی در عرصه رسانه های عمومی علیه
این سایت ها شکایت کرده ام.”

به ایشان متذکر می شویم دفاع از جایگاه
روحانیت ، با شکایت از رسانه های منتقد ، محقق نمی شود بلکه دفاع از
روحانیت ، همان طور که بزرگان روحانی در طول تاریخ عمل کرده اند ، با صداقت
و دوری از دروغ میسر است.
میرتاج الدینی ، اگر همراه علما و مراجع ،
رفتار احمدی نژاد در مراسم چاوز را نقد و به عنوان یک روحانی شیعی ، رئیس
اش را نهی از منکر می کرد و به او یادآور می شد که رجعت ، ربطی به چاوز
ندارد ، در این صورت می توانست مدعی دفاع از جایگاه روحانیت باشد ولو آن که
به خاطر صیانتش از دین ، توسط احمدی نژاد برکنار می شد.

معاون
احمدی نژاد همچنین گفته:دامن زدن به شایعات و تهمت علیه افراد زیبنده
خبرنگاران و رسانه هایی که در نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کنند نیست.

ما
نیز به ایشان می گوییم ، ابتدا بروند و معنی شایعه و تهمت را بخوانند و
بدانند و بعد دیگران را متهم کنند. یک اتفاقی افتاده و ایشان در کمال
اعتماد به نفس ، آنچه را همه جهان دیده اند را انکار می کند و بعد به رسانه
هایی که انتقاد کرده اند که چرا یک واقعیت را انکار می کنی؟ می گوید: شما
تهمت زدید و شایعه ساختید و بعد هم شکایت می کند!

یا ایشان معنی شایعه و تهمت را نمی داند و یا دست پیش گرفته که پس نیفتد.

او
به اصحاب رسانه توصیه کرد که اخلاق را در سیاست رعایت کنند. ما نیز به
ایشان این آیه شریفه را متذکر می شویم: «یا ایها الّذین آمنوا لم تقولون
مالا تفعلون.کبر مقتاً عنداللّه ان تقولوا مالا تفعلون؛ای مردمانی که ایمان
آورده‌اید!چرا چیزی را می‌گویید که عمل نمی‌کنید، بسیار خشم آور است نزد
خدا که شما چیزی بگویید که آن را انجام نمی‌دهید».(سوره صف، آیات2و3)

عصرایران
، از شکایت معاون احمدی نژاد استقبال می کند و امیدوار است میرتاج الدینی،
آنقدر جرأت داشته باشد در روز دادگاه – که قاعدتاً علنی خواهد بود- به جای
فرستادن وکیل شخصاً در جلسه حاضر شود تا جواب اتهاماتش را بگیرد.

*مدیر مسؤول