بچه های ما اکنون بیش از همیشه به آموزش هنر نیاز دارند
نويسندگان: فرانك گري و ماليسا فروزي شريور
در ميانه روزهاي پر تنش پاندمي، و اوضاع ملتهب سياسي جهان، بايد با پر رنگ كردن جايگاه هنر در سيستم هاي آموزشي التیامی بر جان و روح كودكان باشيم.
هیچ وقتي برای هدر دادن وجود ندارد. بچه های امروزی هیچ فرقی با بزرگسالان ندارند. امروزه کودکان درگیر دیوارها شده اند، فاقد تعامل انسانی هستند و در اضطراب هایی گیر افتاده اند که همه بايد نگران آنها باشند. محققان در حال پیگیری افزایش جهانی تعداد كودكاني هستند که علائم افسردگی بالینی را گزارش کرده اند. و بدتر از این، خدمات بهداشت روانی مدرسه ها نيز محدود شده است.
خبر خوب این است که ما می توانیم به كودكان کمک کنیم تا نه تنها احساسات دشوار خود را بیان کنند ، بلکه آهنگ روح خود را نیز بازيايند. نقاشی و سرامیک ، موسیقی و رقص ، عکاسی و سینما اینها فقط یک سرگرمی نیستند. آنها یکی از آزاد کننده ترین راههای بشریت به سوی خلاقیت و کاتارسیس هستند. هرکسی که جلوی یک مجسمه باستانی ایستاده و احساس تعجب کرده باشد، یا به قطعه ای از موسیقی کلاسیک گوش داده و احساس آرامش کرده باشد، یا به نقاشی رنسانس خیره شده باشد و قدرت عالی را در انتقال احساسات در سنین مختلف درک کرده باشد. ميتواند آزادي روح خود را در مقابل هنر دريابد. هنرهایی مانند معماری و طراحی به ما می آموزد که تصور کنیم و آینده ای را ایجاد کنیم که همه ما می توانیم در آن سهیم باشیم هیچ چیز مانند هنر ما را متحول نمی دهد.
با این وجود، حتی قبل از شیوع COVID-19 ، مدارس سراسر کشور آموزش هنر راچندان جدي نميگرفتند. اکنون که مدارس در حال گذراندن چالش برانگیزترین سال تحصیلی در حافظه خود هستند، آموزش هنر می توانند يك “وضعیت فوق برنامه” دائمی باشد.
برای دانش آموزان ، معلمان ، والدین – برای همه ما – این یک چالش بزرگ است. مطالعات نشان داده است دانش آموزانی که هنرها را در برنامه درسی اصلی خود دارند ، در خواندن و ریاضیات نیز پیشرفت می کنند. آموزش هنر نه تنها با معدل بالاتر بلکه با نرخ تعلیق و ترک تحصيل در سالهاي پایین تر مرتبط است. علاوه بر این ، كودكاني که آموزش هنر مي بينند سطوح بالاتری از همدلی ، تحمل اجتماعی و مشارکت مدنی را نشان می دهند. آیا در حال حاضر جهان به ویژگی هایی بیشتر از این نیاز دارد؟
تصادفی نیست که دانش آموزان مدارس با عملکرد پایین در کشور به هنر دسترسی ندارند. همانطور که تغییر به سمت یادگیری دیجیتالی شکاف بین برابری آموزشی را افزایش می دهد، هنرها می توانند به محروم ترین دانش آموزان شانس موفقیت بيشتر بدهند. والدین گزارش می دهند که برنامه های هنری باعث می شود مدارس پوياتر و فعال تر شوند. آنها می گویند آموزش هنر به آنها کمک می کند تا كودكان بهتر با رشته هاي مختلف ارتباط برقرار کنند. آوردن موسیقی در کلاس ریاضی، مجسمه سازی در مطالعات اجتماعی، نقاشي در علوم و موارد دیگر. نود و هشت درصد معلمان در مدارس مورد مطالعه ما به ما می گویند که آموزش هنر در این سال چالش برانگیز تأثیر مثبت یا بسیار مثبتی بر دانش آموزان گذاشته است.
هنر، پادزهر برنامه های درسی محدود و تكراري است و باعث افزايش اعتماد به نفس دانش آموزان در آزمون های درسي است. به عنوان یک انسان، ما از هیجان ، شادی و سرگرمی که هنرها همراه دارند به وجد مي آييم. هنر تجربه يادگيري خلاق ، آموزش و رشد را به ارمغان می آورد. چيزي كه در دل استرس و فشار اين روزها كودكان به آن نياز دارند.
همانطور که هنرها می توانند جامعه یک مدرسه را زنده کنند، می توانند به بازیابی روح ملت هم کمک کنند. به همین دلیل است که کار دسترسی كودكان به هنر از سطوح بالاي مديريت جامعه شروع می شود. انتخاب مديراني كه بدانند بازسازی شرايط جامعه نيازمند ایجاد فضایی برای ابراز خلاقیت است. مديراني كه برای تأمین بودجه برنامه های هنری ، استخدام معلمان هنری بیشتر و خرید آلات موسیقی و لوازم هنری با یکدیگر همکاری کنند. سرانجام ، در خانه و در کلاس درس ، معلمان و والدین باید یکدیگر را مسئول بدانند که به کودکان زمان ، فضا و منابع لازم برای رقصیدن ، طراحی ، نقاشی و آواز خواندن را بدهند.
به هر حال ، آینده ما فقط شامل كودكان نمی شود، بلکه به آنها بستگی دارد. دیری نمی گذرد که آنها از دوران کودکی خود خارج می شوند و وارد دنیای پر دردسر ما می شوند. اگر می خواهیم آنها از قدرت خلاق لازم برای حل مشکلات برخوردار باشند، باید بدانیم اکنون بیش از هر زمان دیگری، آنها به هنر نیاز دارند.
مترجم: ريحانه علويان – منبع: مجله تایم