نخستین مصاحبه ناوالنی از زندان و صحبت‌هایش درباره زندگی در زندان

رهبر اپوزیسیون و معروف‌ترین زندانی روسیه بیشتر زمان خود را صرف مرتب کردن سلولش، خواندن نامه‌ها و رفتن به سالن غذاخوری برای دریافت وعده‌های غذایی می‌کند.

به گزارش ایسنا، الکسی ناوالنی، رهبر اپوزیسیون محبوس روسیه در مصاحبه‌ای با روزنامه نیویورک تایمز که نخستین مصاحبه وی با یک رسانه از زمان بازداشتش در ماه ژانویه محسوب می‌شود، درباره زندگی‌اش در زندان، اینکه چرا روسیه مخالفان و اپوزیسیون را به این شدت سرکوب می‌کند و همچنین عقیده‌اش دال بر اینکه دولت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه محکوم به شکست است، صحبت کرد.

براساس گفته‌های ناوالنی، شاید دیوانه‌کننده‌ترین چیز مجبور کردن زندانیان به تماشای شبکه‌های تلویزیونی روسی و فیلم‌های تبلیغاتی به مدت بیش از هشت ساعت در روز باشد؛ برنامه‌ای که به گفته مقامات روسی یک برنامه “افزایش آگاهی” است که جایگزین کار اجباری و اعمال شاقه برای زندانیان سیاسی شده است.

ناوالنی درباره این زمان تلویزیون دیدن اجباری گفت: مطالعه، نوشتن یا انجام هر کار دیگری ممنوع است. شما باید روی یک صندلی بنشینید و تلویزیون تماشا کنید. اگر زندانی در این حین خوابش ببرد، نگهبانان فریاد می‌زنند “نخواب، تلویزیون نگاه کن!”.

ناوالنی یک جنبش اپوزیسیون بزرگ را برای افشا کردن فساد در سطح بالا و به چالش کشیدن ولادیمیر پوتین در انتخابات آغاز کرد. وی در ماه مارس پس از بازگشت از آلمان به روسیه به خاطر نقض آزادی مشروطش در پرونده‌ای که گفته می‌شود با انگیزه سیاسی باز شده، بازداشت شد.     

ناوالنی حتی در زندان هم ساکت نمانده و از طریق وکلایش که مرتبا با وی ملاقات می‌کنند، پیام‌هایی را فرستاده است.

ناوالنی گفت: در روسیه امروز تماشای شبکه‌های تلویزیون دولتی و فیلم‌هایی که توسط نگهبان انتخاب می‌شوند، تجربه یک زندانی سیاسی است. در حال حاضر دوره کار سخت در معادن یا جنگل‌ها و مورد حمله قرار گرفتن توسط جانی‌ها و نگهبانان که انگی بر پیشانی جماهیر شوروی سابق بود برای زندانیان سیاسی به پایان رسیده است.

وی افزود: شاید تصور کنید مردانی با بدن‌هایی مملو از تتو، با دندان‌هایی با روکش فلزی و با چاقو دعوا می‌کنند تا بهترین تخت خواب را کنار پنجره بدست آوردند. شما باید چیزی شبیه به یک اردوگاه کار اجباری چینی را تصور کنید، جایی که همه در یک صف راه می‌روند و دوربین‌های ویدئویی در همه جا نصب شده‌اند. در حال حاضر کنترل دائمی وجود دارد.

ناوالنی به رغم شرایطش، نسبت به دورنماهای آینده روسیه خوش‌بین است و استراتژی خود را برای رسیدن به تغییر سیاسی از طریق سیستم انتخاباتی حتی در کشوری خودکامه و مستبد مطرح کرد.

وی گفت: دولت پوتین یک اتفاق تاریخی است نه امری ناگزیر. این انتخاب خانواده فاسد بوریس یلتسین، رئیس جمهور سابق روسیه بود که پوتین را در دسامبر ۱۹۹۹ میلادی به عنوان رئیس جمهور موقت انتخاب کرد. دیر یا زود این اشتباه باید اصلاح شود. روسیه به طرف کشوری دموکراتیک و راه اروپایی توسعه حرکت خواهد کرد. تنها به این خاطر که مردم چنین چیزی می‌خواهند.

ناوالنی همچون گذشته از اروپا و آمریکا به خاطر اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه به خاطر مداخله‌اش در خارج و سرکوب مخالفان از جمله خودش انتقاد کرد.

وی تصریح کرد: تحریم‌ها به مردمان عادی روس لطمه می‌زند و بیگانه شدن عده زیادی از رای‌دهندگان در داخل روسیه را به خطر می‌اندازد. تحریم‌ها باید به جای مردم عادی و ده‌ها نفری که تاکنون هدف قرار گرفته شده‌اند، الیگارش‌های ارشد را که از دولت پوتین حمایت می‌کنند، هدف بگیرند. افرادی که واقعا قدرت دارند با به کار گیری ارتشی از وکلا، لابی‌گران و بانکداران که برای حقوق مشتریانشان به منظور حفظ پول کثیف و خون‌آلودشان تلاش می‌کنند، تا حد زیادی از این تحریم‌ها در امان مانده‌اند.        

ناوالنی افزود: تجربه مدرن یک زندانی سیاسی روسی عمدتا خشونت روانی است و اجباری کردن یک زمان زیاد برای تلویزیون دیدن نقش بزرگی در این خشونت روانی ایفا می‌کند.

ناوالنی پنج جلسه تلویزیون دیدن روزانه برای زندانیان را این گونه توصیف کرد که نخستین جلسه آن فورا پس از هواخوری صبحگاهی، صبحانه خوردن و تمیز کردن حیاط آغاز می‌شود. پس از یک زمان آزاد، دو ساعت تلویزیون دیدن، ناهار، تلویزیون دیدن، شام و باز هم تلویزیون دیدن وجود دارد. در جریان یکی از جلسات عصرانه تلویزیون دیدن، بازی شطرنج و تخته نرد یک جایگزین قابل قبول است.

وی توضیح داد: ما فیلم‌های درباره جنگ جهانی دوم و یا اینکه ۴۰ سال پیش ورزشکاران ما ورزشکاران آمریکایی یا کانادایی را شکست دادند، تماشا می‌کنیم. در این جلسات من کاملا ایدئولوژی دولت پوتین را متوجه می‌شوم: گذشته حماسی یا گذشته‌ای کاملا تخیلی جایگزین زمان حال و آینده می‌شود. همه نوع گذشته‌ای باید دائما یادآوری شود تا جایگزین افکار درباره آینده یا سوالات درباره زمان حال شوند.

ناوالنی گفت: همه چیز سازماندهی شده است و من ۲۴ ساعت روز تحت حداکثر کنترل هستم. من تاکنون از سوی هم‌بندی‌هایم مورد حمله یا تهدید قرار نگرفته‌ام البته یک سوم از این زندانیان، فعالانی هستند که به عنوان خبرچین برای نگهبانان فعالیت می‌کنند.

وی همچین درباره سرکوب مخالفان گفت: اگرچه این سرکوبگری‌ها ممکن است برای پوتین یک موفقیت تاکتیکی باشد اما ممکن است یک مسؤولیت بلندمدت نیز باشد. پوتین مساله تاکتیکی خود را با اجازه ندادن به ما برای رسیدن به اکثریت در دوما حل کرد. اما برای رسیدن به این مساله، پوتین مجبور شد سیستم سیاسی را کاملا تغییر دهد و به سیستمی مستبدانه‌تر روی آورد. این اقدام بیانگر یک ضعف اساسی در سیستم سیاسی پوتین است.

در حالی که چپ‌گرایان و ناسیونالیست‌ها نماینده احزاب وفادار به پوتین هستند، هیچ حزب راست میانه حامی کرملین باثباتی به نمایندگی از طبقه متوسط کشور وجود ندارد.

ناوالنی تاکید کرد: اپوزیسیون در روسیه وجود دارد نه به خاطر الکسی ناوالنی یا افراد دیگری که آن را از یک مقر فرماندهی می‌کند. بلکه اپوزیسیون به خاطر ۳۰ درصد از کشور که عمدتا تحصیل‌کرده و شهری هستند و نماینده سیاسی ندارند، وجود دارد.

وی در پایان گفت: هنگامی که  آنچه ناهنجاری مرتجع حکومت پوتین نامیده می‌شود، محو شود، روسیه به یک حکومت دموکراتیک باز می‌گردد. ما مانند هر ملت‌ دیگری خاص هستیم، اما ما اروپا هستیم. ما غرب هستیم