استاد دانشگاه راتگرز آمریکا چاره‌ای جز همکاری با طالبان ندارد
«مایکل آرون راکلند»، استاد دانشگاه راتگرز در نیوجرسی با بیان این که مبارزه طالبان و دیگر شهروندان افغانستان جنگ داخلی بود که ما هرگز نباید درگیر آن می‌شدیم، گفت: اگر قرار است طالبان در رأس دولت افغانستان باشد، چاره‌ای نخواهیم داشت غیر از اینکه با آنها همکاری کنیم.
به نقل از ایکنا؛ در هفته های اخیر افغانستان و آینده این کشور تبدیل به موضوع اول در مناسبات بین‌الملل و خاورمیانه شده است. در این میان مسائل افغانستان و قدرت گرفتن طالبان باعث شده سیاست‌های داخلی و خارجی کشورهای منطقه و سایر کشورهایی که در افغانستان حضور داشتند، متأثر از تحولات این کشور باشد.
با این همه یکی از مسائلی که در مورد افغانستان مورد توجه قرار گرفته، تأثیر وقایع این کشور بر دولت جو بایدن است. جو بایدن که در هفته‌های اخیر به دلیل نوع خارج کردن ارتش این کشور از افغانستان مورد انتقادات شدیدی قرار گرفته حالا با توجه به رفتار طالبان بعد از رسیدن به قدرت، بیش از هر زمان دیگری متهم به پیش گرفتن سیاست اشتباه در مورد افغانستان و بازکردن حوزه نفوذ کشورهایی مانند پاکستان و ایران در این کشور است. این مسئله تا جایی پیش رفته که حتی زمزمه‌هایی از سوی سران حزب جمهوری‌خواه در مورد استیضاح بایدن شنیده شده است.
مایکل آرون راکلند(Michael Aaron Rockland)، استاد دانشگاه راتگرز (Rutgers University) نیوجرسی در ایالات متحده در رشته مطالعات آمریکا، نویسنده و روزنامه‌نگار است. وی تاکنون چهار کتاب در مورد جامعه آمریکا در نیوجرسی نوشته و موفق شده است که جایزه ملی تدریس مِری سی.تروپی(Mary C. Turpie) را در زمینه مطالعات آمریکا در ۱۹۹۷ و جایزه Scholar-Teacher را از دانشگاه راتگرز در ۲۰۰۳ به دست آورد.
راکلند معتقد است که برخلاف تصورات موجود اقدام دولت جو بایدن در نهایت اقدامی درست بوده و دولت جو بایدن با طالبان در مورد برخی از مسائل همکاری خواهد داشت. وی در گفت‌وگو با ایکنا از عواقب و نتایج قدرت گرفتن طالبان بر دولت جو بایدن سخن گفت که در ادامه می‌آید:
ـ در هفته‌های اخیر ، ما شاهد افزایش انتقادات از دولت جو بایدن به دلیل خروج از افغانستان و ظهور طالبان در این کشور هستیم. این انتقادات تا چه حد می‌تواند بر سرنوشت سیاسی جو بایدن تأثیر بگذارد؟
ما به یک دلیل به افغانستان رفتیم؛ دستگیری یا کشتن عاملان حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به ایالات متحده. این واقعیت که به وسیله جرج دبلیو بوش و رؤسای جمهور بعدی به جنگ بیست ساله علیه طالبان تبدیل شد، عموماً یک اشتباه بزرگ تلقی می‌شود.
مبارزه میان طالبان و دیگر افغان‌ها یک جنگ داخلی بود که بیشتر آمریکایی‌ها معتقدند ما هرگز نباید درگیر آن می‌شدیم.
معتقدم که اکثر آمریکایی‌ها، اگر نه امروز ولی به زودی، اقدامات بایدن را شجاعانه و پایان یک فاجعه خواهند دانست. نگرش‌ها نسبت به رئیس جمهوری مانند بوش درباره اینکه چرا ما به افغانستان رفتیم و فعالیت‌های خود را به یک جنگ کاملاً غیر ضروری در عراق ادامه دادیم، در بین مردم آمریکا تقریباً منفی است.
بنابراین، من معتقدم اقدامات بایدن مطمئناً پس از شکست کامل ارتش افغانستان در برابر طالبان، در نهایت حتی اگر قهرمانانه نباشد، ضروری تلقی می‌شود.
ایالات متحده در افغانستان و عراق به طرز فجیعی شکست خورده است
ـ برخی معتقدند حرکت بایدن برای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان شکست ایالات متحده و سیاست‌های آن در خاورمیانه بود. آیا این نظرات را قبول دارید؟
شکی نیست که اقدامات ما در افغانستان و عراق به طور خاص یک شکست واضح بوده است که قطعاً به نفع ما و شاید به نفع هیچ‌کس نیست. در حالی که هیچ آمریکایی تحسین‌کننده صدام حسین نبود، اما برکناری وی به سادگی عراق (طرفداران صدام) را تهاجمی‌تر کرد.
بایدن بعد از این همه سال در اصلاح وضعیت وحشتناکی که به وسیله پیشینیانش به ویژه جرج دبلیو بوش ایجاد شده، ناکام نبوده است.
صادقانه بگویم ایالات متحده در بخش‌هایی از خاورمیانه به طرز فجیعی شکست خورده است، اما تلاش‌های بایدن برای اصلاح یک وضعیت وحشتناک، هرچند ناقص، در دراز مدت نه تنها ضروری بلکه مورد تحسین قرار خواهد گرفت.
ـ در روزهای اخیر صحبت از طرح استیضاح بایدن توسط جمهوری خواهان مطرح شده است. این طرح‌ها و شایعات درباره استیضاح رئیس جمهور چقدر می تواند به واقعیت نزدیک باشد؟
من هیچ تلاشی را برای استیضاح بایدن معتبر نمی‌دانم. اما همچنان مطمئن هستم که دونالد ترامپ نه تنها باید استیضاح می‌شد، بلکه باید از سمت خود برکنار و مجرم اعلام می‌شد.
حمله ششم ژانویه به کنگره از سوی هواداران ترامپ، که به وسیله وی تحریک شدند یکی از جدی‌ترین رویدادهایی است که در تاریخ ما روی داده است و امتناع اکثر جمهوری خواهان بر تحقیقات کامل، کشور ما را در موقعیت آسیب‌پذیری قرار داده است.
در واقع بزرگترین مشکل ملی ما در سال‌های اخیر عدم تمایل جمهوری خواهان به این است که تعهد اصلی آنها در قبال ایالات متحده آمریکا است نه حزب سیاسی آنها.
دو حزب اصلی ما قبلاً تفاوت چندانی با یکدیگر نداشتند و قادر به سازش و همکاری با یکدیگر بودند؛ اما امروز این گونه نیست و من بزرگترین مشکل امروز ایالات متحده را این واقعیت می‌دانم که یکی از دو حزب اصلی ما برای دموکراسی خطرناک شده است.
ـ به نظر شما مشکل بزرگ سیاست خارجی جو بایدن چیست؟
من بزرگترین مشکل بایدن در سیاست خارجی را این می‌دانم که باید کشور را در مسیری معقول هدایت کند در حالی که دائماً از سوی حزب جمهوری‌خواه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. و من این را به عنوان فردی که از حزب جمهوری‌خواه متنفر است نمی‌گویم.
من گاهی به جمهوری‌خواهان رأی داده‌ام. ما رهبران بزرگ جمهوری‌خواهی داشتیم که با مردانی مانند «آبراهام لینکلن» و «تدی روزولت» آغاز شد. اما امروزه به نظر می‌رسد که حزب هدف خود را رسیدن به قدرت می‌داند، نه چیز دیگری. باز هم می‌گویم که من بزرگترین مشکل آمریکا را سرسختی حزب جمهوری خواه کنونی و نادانی آن می‌دانم.
ـ آیا فکر می‌کنید دولت بایدن قصد همکاری بیشتر با طالبان را دارد؟
اگر قرار است طالبان در رأس دولت افغانستان باشد، چاره‌ای نخواهیم داشت غیر از اینکه با آنها همکاری و سعی کنیم افراط‌گرایی آنها را به ویژه در رفتار با زنان و دختران تعدیل کنیم.
ما در حال حاضر می‌دانیم که افراد بدتری در افغانستان وجود دارند یعنی القاعده و داعش که دوباره زنده شده‌اند. این طالبان نبودند بلکه داعش آن ۱۳ سرباز آمریکایی را که مشغول تخلیه افراد از فرودگاه کابل بودند و ۱۷۰ افغانی را کشتند.
ـ به نظر شما سیاست خارجی دولت بایدن در خاورمیانه پس از افغانستان به کجا خواهد رسید؟
ما نمی‌توانیم به طور کامل از افغانستان خارج شویم و کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانیم برای اصلاح افراط‌گرایی طالبان انجام دهیم. همه اخبار خاورمیانه در سال‌های اخیر بد نبوده است. برخی موارد امیدوارکننده نیز اتفاق افتاده و گمان می‌کنم که همچنان ادامه خواهد داشت.
گفت‌وگو از محمدحسن گودرزی
