بردگی در برزیل لغو شد

125 سال پیش در روز 13 مه سال 1888 شاهزاده ایزابل ، دختر پدرو دوم ، امپراتور برزیل از سفر پدرش به خارج استفاده كرد و به عنوان نایب السلطنه بر اساس قانونی به نام طلا ،بردگی در برزیل را ملغی كرد.

به گزارش جام جم آنلاین ، در فاصله سال های 1523 میلادی و 1888 میلادی حدود پنج میلیون سیاهپوست آفریقایی پس از اسارت برای فروش در بازارهای برده فروشی به برزیل انتقال یافتند. یك میلیون نفر از آنها قبل از رسیدن به سواحل برزیل به دلیل شرایط بسیار نامناسب كشتی های تجارت برده جان خود را از دست دادند.

تجارت برده به برزیل از آغاز استعمار این كشور توسط پرتغال از اوایل قرن شانزدهم میلادی آغاز شد.اغلب برده ها از كشورهای گینه ، آنگولا ، موزامبیك و گاهی اوقات سودان به برزیل منتقل می شدند.

بردگان به عنوان یك دارایی كم ارزش تلقی می شدند و آنها را در مزارع نیشكر در مناطق باهیا و پرنامبوكو ، در معادن طلای میناس گراییس و در مزارع پنبه به كار می گماردند.

این تیره بختان بین 15 تا 17 ساعت در شبانه روز در شرایط بسیار دشواری كار می كردند.متوسط عمر یك برده جوان در یك مزرعه نیشكر فقط هشت سال بود.

بین سال 1807 و 1835 شورش های بسیاری كه اغلب توسط بردگان سیاهپوست مسلمان رهبری می شد در ایالت باهیا به وقوع پیوستند.در سال 1822 میلادی برزیل از پرتغال جدا شد و یك امپراتوری را تشكیل داد.

در سال 1871 میلادی ، پدرو دوم واردات برده به برزیل را ممنوع كرده و فرزندان بردگان موجود را افراد آزاد اعلام كرد.در 28 سپتامبر سال 1885 پدرو دوم در یك اقدام تازه بردگان بالای 60 سال را آزاد كرد.

در سال 1887 كلیسای كاتولیك خواستار پایان بردگی در برزیل شد.چند ماه بعد ، پدرو دوم در یك سفر طولانی به اروپا رفت و ایزابل دخترش را به عنوان نایب السلطنه برزیل منصوب كرد.

ایزابل از پارلمان خواست تا قانون طلا برای الغای بردگی را تصویب كند بی آنكه غرامتی به مالكان بردگان داده شود.

سرانجام در روز 13 مه 1888 میلادی ، شاهزاده ایزابل  قانون الغاء بردگی در برزیل موسوم به «قانون طلا» را كه در پارلمان تصویب شده بود ، امضا كرد.

این مساله نارضایتی مالكان بزرگ را برانگیخت و یك سال بعد آنها به جمهوری خواهان پیوستند و حكومت امپراتوری برزیل را سرنگون كردند. با این حال برده داری دیگر در برزیل احیا نشد.بهرام افتخاری.