انتقاد شدید از شاهرخ استخری بابت تیپ هالووینی(عكس)
او که چند سالی است از دنیای بازیگری فاصله گرفته و در شبکههای اجتماعی به فعالیتهای تبلیغاتی مشغول است؛ در مجموعههای تلویزیونی دلنوازان، ماه و پلنگ، سوگند و دلدادگان ... بازی کرده است.
انتشار تصاویری از شاهرخ استخری و خانوادهاش که با تیپ عجیب، جشن هالووین را در حاشیه تولد دخترش برگزار و آنها را در شبکههای اجتماعی منتشر کردند، با انتقادهایی روبهرو شد. همسر شاهرخ استخری که حالا دیگر یک بلاگر معروف شده، فردی است که ابتدا شاهرخ استخری هیچ عکسی از او منتشر نمیکرد و میگفت که مخالف این کار است، ولی به یک باره در نقش یک بلاگر اینستاگرامی حاضر شد! *هالووین یکی از جشنهای سنتی غرب است که مراسم آن در شب ۳۱ اکتبر هر سال برگزار میشود و افراد در این شب لباسهای عجیب و غیر مرسوم میپوشند و بیشتر در کشورهای آمریکا، ایرلند، اسکاتلند و کانادا مرسوم است. چند سالی است که برخی در ایران، جشن هالووین غربیها را جشن میگیرند و البته برای عدهای هم درآمدزاست. هالووین جشنی است که همانند کریسمس و ولنتاین هیچ سنخیتی با آداب و رسوم ایرانی ندارد. * از دید روان شناسی علت گرایش و رغبت برخی جوانان و بزرگ سالان به این گونه مراسم غربی، نوعی بیماری ازخودبیگانگی است و متاسفانه بعضی از ما دچار یک بیماری ازخودبیگانگی شدهایم و نسبت به خودمان بیگانه و غریبه هستیم. *میراث تاریخی و فرهنگی کشور ما سرشار از آیینهایی است که با زیبایی گره خورده و ما نباید سراغ فرهنگ کشورهایی برویم که در مقابل فرهنگ کشورمان چیز قابل عرضهای ندارند. این دردناک و ناخوشایند است که برگزاری چنین مراسم غربی همچون هالووین، ولنتاین و … به مرور زمان جایگزین جشنهای کهن و اصیل ایرانی شده و رسوم اصیل ایرانی فراموش شوند و دچار پیامدها و آسیبهای اجتماعی متعددی در جامعه باشیم. *نکته دیگر اینکه انتشار چنین عکسهایی در شبکههای اجتماعی به ویژه توسط اینفلوئنسرها، هرچند رایج شده و قابلکنترل هم نیست، چون برایشان دستاورد مالی دارد، اما از بعضی چهرههای سرشناس، توقع دیگری میرود. چیزی که کاربران شبکههایاجتماعی درباره این تصاویر به آن اشاره کردند، این است که بعضی پدر و مادرها ممکن است شرمنده بچههایشان شوند، چون آن کودکان تصور میکنند نگرفتن چنین جشنهایی توسط والدینشان، نشانه کم توجهی پدر و مادرشان به آنهاست در صورتی که اصلا اینطور نیست. همه ما باید علاوه بر دقت به درست یا اشتباه بودن رفتارمان، حواسمان به پیامدهای اجتماعی آن هم باشد.