بخش‌هایی از گفتگو با این بازیگر را بخوانید. 

 در سال‌هایی که از عمر بازیگری شما می‌گذرد بیشتر در قالب نقش‌های مثبت جلوی دوربین رفته اید. علت ماندن در نقش‌های مثبت چیست؟ خودتان این نقش‌ها را بیشتر دوست دارید؟

این نقش‌ها را به من پیشنهاد می‌دهند، شاید به علت نوع چهره ام. حتی برخی می‌گویند که در صورتم مهربانی موج می‌زند. اگر خاطرتان باشد در سریال امام علی (ع) نیز نقش محمد حنفیه را داشتم که به نوعی نماینده بنی هاشم بود.

 در سال‌های اخیر کم کار شده اید. دلیل خاصی دارد؟

چند سالی است که وارد حوزه کارگردانی و تدوین شده ام. از آن گذشته، مدتی است که با وسواس و دقت بیشتری نقش‌ها را انتخاب می‌کنم. به نظرم چند نقش را بازی کردم که نباید می‌کردم و دلم می‌خواهد دیگر این موارد تکرار نشود.

خاطره جالب و ناگفته‌ای از بازی در سریال کهنه سوار و به خصوص مرحوم حسین ابراهیمی دارید؟

مرحوم ابراهیمی جوان مستعدی بود که خیلی زود رفت و داغش هنوز بر دل ماست. خیلی می‌توانست موفق باشد. دشمن هم زیاد داشت. سر تله فیلم تبعید آقای خواجویی به دنبال یک بازیگر جوان می‌گشت. پرسیدم چرا حسین ابراهیمی را دعوت نمی‌کنید؟ جواب داد مگر جدیدا حسین را ندیده ای؟ خیلی عوض شده و دیگر حسین سابق نیست. هفته بعدش عروسی مجید سعیدی بود و همه بازیگران و عوامل سریال را برای جشن دعوت گرفته بود. رفتم و پس از شش ماه که مرحوم حسین ابراهیمی را دیدم ابتدا اصلاً نشناختم. خیلی لاغر و تکیده شده بود. پرسیدم حسین با خودت چه کار کردی؟! گفت رژیم گرفته ام. به من خیلی احترام می‌گذاشت و مراعات می‌کرد. خلاصه که خیلی حیف شد.

این روزها چه می‌کنید و مشغول چه کاری هستید؟

در تدارک ساخت یک کار دفاع مقدسی به نام «پرواز با بال شکسته» هستم درباره سردار خلبان «جلال آرام» است که توانست در سال ۱۳۶۵ پس از بمباران مواضع دشمن هواپیمایش را با یک بال شکسته فرود بیاورد. کار در دست نگارش است و امیدوارم با حمایت مسئولین، ساخت این اثر فراهم شود. دوست دارم یک کار فاخر بسازم