تاکتیک جدید غربی‌ها برای فشار به ایران
رویکرد زمان‌دار کردن مذاکرات که به صورت هماهنگ از سوی سه کشور اروپایی حاضر در مذاکرات و همچنین در گفت و گوهای آژانس با سازمان انرژی اتمی کشورمان پیگیری می‌شود، توسط راب مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز در برخی محافل غیررسمی با شرکای واشنگتن مطرح شده است.
به نقل از نورنیوز، اخبار رسیده حاکی از آن است که طرف غربی مذاکرات وین که به گفته مذاکره کننده ارشد کشورمان «هنوز حاضر به آغاز فرایند جدی مذاکرات برای برداشتن تحریم‌ها نشده»، بهره‌گیری از اهرم زمان برای افزایش فشار بر ایران را در دستور کار قرار داده است.
بر اساس گزارش‌های دریافت شده،ضلع غربی مذاکرات وین با توجه به نزدیک بودن پایان سال میلادی به صورت تلویحی فرجه انتهای دسامبر را به عنوان فرصت باقی مانده برای دستیابی به توافق مطرح کرده است. این رویکرد که به صورت هماهنگ از سوی سه کشور اروپایی حاضر در مذاکرات و همچنین در گفت و گوهای آژانس با سازمان انرژی اتمی کشورمان پیگیری می‌شود توسط «راب مالی» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز در برخی محافل غیر رسمی با شرکای واشنگتن مطرح شده است.
به طور طبیعی آمریکا که بدنبال خروج غیرقانونی از برجام اکنون عضوی از این موافقتنامه محسوب نمی‌شود و در مذاکرات نیز حضور ندارد، اجازه تعیین چارچوب برای مذاکرات ندارد. علاوه بر این اتخاذ این رویکرد بدون اخذ موافقت سایر طرف‌های مذاکره یعنی ایران، چین و روسیه واجد ارزش حقوقی از نقطه نظر تاثیرگذاری بر اصول و مبانی مذاکرات نیست.
با توجه به موارد ذکر شده و با فرض آشنایی طرف غربی با اصول حاکم بر مذاکرات، طرح ضرب‌الاجل پایان دسامبر برای حصول توافق در مذاکرات را باید بیشتر به عنوان یک تاکتیک مذاکراتی برای تشدید فشار بر مذاکره‌کنندگان ایران مورد توجه قرار داد و آن را حربه‌ای برای متوجه کردن اتهام وقت‌کشی به تهران به منظور مقصر قلمداد کردن کشورمان در شرایط عدم توافق احتمالی دانست.
دستاویز قرار دادن موضوع «زمان» برای تشدید فشار بر ایران در حالی صورت می‌گیرد که توجه به ساز و کار تدارک دیده شده توسط هیات مذاکره‌کننده ایرانی از ابتدای فرآیند جدید مذاکرات، چه از نقطه نظر ترکیب کارشناسی کامل تیم و چه از نظر ارائه پیشنهادات سازنده بر اساس برجام به روشنی نشان می‌دهد که اتفاقا تمام تلاش ایران بر حصول توافق خوب در سریع‌ترین زمان ممکن معطوف است.
نکته‌ای که در این میان نباید از آن غافل بود این است که گرچه طولانی شدن مذاکرات برای ایران مطلوب نیست، اما تن دادن به عجله برای رسیدن به هر توافقی آن هم زیر فشار تهدید و تحریم قطعا نامطلوب‌تر و زیان‌بارتر است. به بیان صریح‌تر؛ مسئله و اولویت اصلی برای تهران «حل مسائل» است و اگر قرار باشد مسائل فیمابین با در نظر گرفتن منافع ملت ایران رفع نشود، قید زمان و تعیین ضرب‌الاجل هیچ موضوعیتی نخواهد داشت.
بر این اساس؛ همان گونه که در اعلام موضع «علی باقری» مذاکره کننده ارشد کشورمان مورد تاکید قرار گرفت:«اگر طرف مقابل اراده جدی و آمادگی عملی برای اجرای همه تعهداتش طبق برجام را داشته باشد، ظرف مدت کوتاهی قادر خواهیم بود که به یک توافق مورد قبول دو طرف برسیم»
